al weken voelde ik me niet top fit
nou ben ik gevoelig op mijn longen en zijn de wintermaanden niet mijn meest sterke maanden maar mijn puffer helpt mij vaak die tijd ook wel weer door
daarbij wat huis tuin en keuken middeltjes ik bleef op de been
keek uit naar mijn weekje vrij wat ik deze week heb
maar vrijdag lukte het niet meer
tijdens mijn werk trok mijn lijf aan de rem en moest ik toch maar naar huis al moest ik nog maar eventjes , door werken zat er niet in
een weekje vrij dat vol stond met veel leuke dingen te doen met manlief maar ook met dinnen
het weekend maar alle afspraken gewist en vooral rust genomen
en dan merk je pas dat je echt niet fit was
vanmorgen ook maar even langs de huisarts omdat ik een raar hoestje had en eigenlijk eind van de week mijn uitje met mijn din en meer bekenden naar de kerstmarkt echt niet op wil geven
andere tripjes ala maar hier kijk ik al zolang naar uit
mijn gevoel bleek waar mijn longen zaten weer vol
en een kuurtje moet me er weer boven op helpen
maar dat ik nu ziek ben vond ze niet een heel grote verrassing
een moeilijke tijd zorgt er ook altijd voor dat je lijf meer te verduren heeft
want lichaam en geest werken nu eenmaal samen
December idd een maand waar ik altijd zo veel plezier in had je huis gezellig aankleden
de kinderen om ons heen
het is nu allemaal anders
ik doe het volgens vele erg goed maar het gemis om mijn kanjer(s)
Joey woont tenslotte ok al bijna een half jaar niet thuis en er is nauwlijks tot geen contact en dat geld dus ook voor mijn ouders en mijn zus en haar gezin..
dat gemis is er flink
tuurlijk zijn er Alex kinderen en erg veel lieve anderen om ons heen maar je fam. daar had je toch andere verwachtingen van..
merk ook wel weer dat lotgenoten mij juist goed aan voelen rondom de hele situatie en dat geeft veel steun en troost
gister 8 dec. was het werldlichtjes dag en hoe veel bekenden ook een kaars voor mijn boy* aanstaken dat deed echt heel goed.. bijzonder is ook dat Yerèll* een plekje heeft gekregen in de videoclip van st. Melodies from the Heart.. zij maakten een lied special voor wereldlichtjes dag .. https://www.youtube.com/watch?v=4qEepZ-Bz38#t=11 bij 2.34 is hij te "zien"
zo ook voel ik me gedragen door mijn geloof mijn kracht elke dag weer
http://www.youtube.com/watch?v=FW1sc94HjeI&list=PLTcGo0ih3bHS5Oxk_0ndhk0sxME9MVAhP
ik kom deze periode ook wel weer door
en ga er samen met de mensen om ons heen gezellige feestdagen van proberen te maken
Alex nichtje wat begeleid woont komt gezellig een paar dagen naar ons want bij fam. is toch gezelliger als op de woongroep .. ik mag wat werken .. Alex heeft dienst rondom de winterse verwachtingen
nu dan maar ons huisje in kerstsfeer brengen .. twijfelde even over wel of geen kerstboom maar ik zet hem gewoon... niet om de boom te vereren maar om dat het gezelligheid in huis brengt xx
en daarna beginnen met de kerstpost.. vorig jaar kregen wij meer als 100 kaarten normaal stuur ik het jaar daarop iedereen een groet terug maar daar is niet aan te beginnen .. ik kies er voor om mensen die niet meer thuis wonen een kaartje te sturen weet hoe leuk ik het vond als Yerèll* ook post kreeg en ook de mensen die het niet meest makkelijk hebben verdienen post.. maar alle anderen begrijpen vast dat iedereen antwoorden onmogelijk is
voor iedereen dus nog een heel fijne December maand ..
liefs uit Laren xx
http://www.youtube.com/watch?v=p2RnVpl2J_c
maandag 9 december 2013
woensdag 13 november 2013
dankbare vriendschap
ik ben momenteel flink druk met werken en mijn studie maar probeer toch zekers ook tijd voor mezelf te houden om het allemaal vol te houden
mocht naar een dinnetje gaan waarvan haar zoon onlangs op kamers ging .. een nieuwe fase in haar leven en merken hoe zwaar de afgelopen jaren geweest zijn en hoe anders alles voelt als je alle zorg met professionals kan en mag delen
veel herkenning ook wel weer voor mij .. jaren heb ik natuurlijk de zorg rondom Yerèll* ook gedeeld met anderen om het voor hem en ons zo goed mogelijk te laten verlopen
een middag samen met iemand die mij snapt en ik mag haar gelukkig ook snappen .. lotgenoten contact heeft een echte vriendschap tussen ons doen groeien en daar mag ik dankbaar op terug kijken ...
gelukkig hebben wij veel meer vriendschappen zien groeien vanuit lotgenoten contact .. de afstand is soms ver maar daar vinden we ook wel weer oplossingen voor .. vakantie plannen in de omgeving van de mensen die je graag treft of logeerpartijtjes arrangeren
afgelopen weekend waren onze vrienden uit Zeeland bij ons .. wij waren van de zomer bij hun en mochten toen daar logeren nu kwamen ze terug .. in ons poppenhuisje was t wel wat improviseren maar t kwam helemaal goed ..super leuk ook om hun zoon te zien ontwikkelen in de loop der tijd .. echt mooi en dankbaar omdat op afstand mee te mogen maken
maar zo heb ik gelukkig nog veel meer lieve mensen om mij heen
mijn dinnetje uit de studie tijd al weer 27 jaar kennen we elkaaar en al zien wel elkaar door de afstand niet heel vaak de kwaliteit van de vriendschap verandert niet
maar al woont je vriendin om de hoek overvolle agenda's zorgen er voor dat we elkaar niet vaak treffen en gewoon de agenda's moeten trekken om elkaar te kunnen zien ..
ieder jaar ga ik met een dinnetje wat ik al sinds de middelbare schooltijd ken ook weer een dagje samen weg.. ons geplande uitje naar een kerstmarkt gaat hopelijk door ze voorspellen heel veel sneeuw de komende weken en dat zou roet in t eten kunnen gooien.. maar anders verzinnen we vast wel iets anders leuks om samen ons dagje "te vieren"
de winter is weer begonnen tenminste volgens het werkrooster van Alex.. week om week beschikbaar zijn voor strooien en meer winterse activiteit dus ook meer plannen wanneer we ruimte hebben voor sociale contacten
van de week( 11 nov.) was t ook nationale dag van de mantelzorg..
ik werd uitgenodigd om aan 1 van de feestelijke activiteiten deel te nemen en ging er weer heen met een vriendin die ik via mijn werk heb leren kennen haar familielid heb ik mogen verzorgen en tussen ons is een goede band ontstaan en een vriendschap gegroeid
een ochtend contact met meerdere mantelzorgers ieder met en heel andere uitvalbasis maar voor een ander zorgen of gezorgd hebben is wat samen bind.. en dat dat soms heel zwaar kan zijn tja dat weet ik uit ervaring
mijn werk ook een fijne afleiding en dat ik leuke collega's heb is daarin zekers een plus dat maakt de motivatie tot werken ook weer meer positief.. al zijn je cliënten toch de mensen waar je het meest mee te doen hebt overleggen met elkaar blijft essentieel en als dat op een positieve manier mag is een grote plus xx
en online zijn er in de loop der tijd ook vriendschappen ontstaan ... heel bijzonder ook wel ..
maar ik blijf ook dankbaar met de lange telefoongesprekken die ik met dinnetjes van verder weg mag voeren xx
bloggen voor mij een fijne uitlaatklep maar ik volg ook een aantal andere blogs
vaak herkenning.. maar soms ook werkelijk zo diep rakend dat zakdoeken nodig zijn
deel graag met jullie de volgende ... deze blogster heeft zelf een kind met een meerzorg vraag maar heeft ook met mijn boy* gewerkt die ze door haar eigen ervaring altijd super aanvoelde.. en waar ik hem met volle vertrouwen aan toe vertrouwde .. http://daatjes.wordpress.com/2013/11/04/het-diepst-verdriet/
blij dus met veel mensen om ons heen maar dat doet het gemis aan mijn boys niet veranderen .. via vrienden mag ik horen dat het met Joey best goed gaat en dat doet me dan wel weer goed maar ik mis hem echt flink en hoop echt dat er langzaam aan weer contact mag komen ..
as. weekend gaan we nl met Alex jeugd en aanhang uiteten en daar hoort hij eigenlijk bij..
maar dat zou wss. niet zo zijn en we gaan er toch proberen een fijne avond samen van te maken .. dankbaar ook dat Alex wel goed en fijn contact met zijn kids mag hebben en mijn band met hun ook goed is xx
vriendschap een heel essentieel ding in iemands leven.. mede daardoor houd je alles makkelijker vol en voel je je gesteund en gehoord !
maar ik ben ook heel blij met onze nieuwe zitmeubels.. een relaxstoel aangepast naar mijn lijf.. time to relax en voor mezelf zorgen
want juist dat laatste zij vanmiddag nog iemand van MEE tegen mij.. ik stelde haar een paar vragen over dingen die me momenteel meer bezighouden .. zij nam veel twijfel bij mij weg en beaamde juist wie niet voor zichzelf zorgt knakt een keertje.. zoek momenten voor jezelf waardoor je het langer vol houd.. dat probeer ik dan maar te doen
mocht naar een dinnetje gaan waarvan haar zoon onlangs op kamers ging .. een nieuwe fase in haar leven en merken hoe zwaar de afgelopen jaren geweest zijn en hoe anders alles voelt als je alle zorg met professionals kan en mag delen
veel herkenning ook wel weer voor mij .. jaren heb ik natuurlijk de zorg rondom Yerèll* ook gedeeld met anderen om het voor hem en ons zo goed mogelijk te laten verlopen
een middag samen met iemand die mij snapt en ik mag haar gelukkig ook snappen .. lotgenoten contact heeft een echte vriendschap tussen ons doen groeien en daar mag ik dankbaar op terug kijken ...
gelukkig hebben wij veel meer vriendschappen zien groeien vanuit lotgenoten contact .. de afstand is soms ver maar daar vinden we ook wel weer oplossingen voor .. vakantie plannen in de omgeving van de mensen die je graag treft of logeerpartijtjes arrangeren
afgelopen weekend waren onze vrienden uit Zeeland bij ons .. wij waren van de zomer bij hun en mochten toen daar logeren nu kwamen ze terug .. in ons poppenhuisje was t wel wat improviseren maar t kwam helemaal goed ..super leuk ook om hun zoon te zien ontwikkelen in de loop der tijd .. echt mooi en dankbaar omdat op afstand mee te mogen maken
maar zo heb ik gelukkig nog veel meer lieve mensen om mij heen
mijn dinnetje uit de studie tijd al weer 27 jaar kennen we elkaaar en al zien wel elkaar door de afstand niet heel vaak de kwaliteit van de vriendschap verandert niet
maar al woont je vriendin om de hoek overvolle agenda's zorgen er voor dat we elkaar niet vaak treffen en gewoon de agenda's moeten trekken om elkaar te kunnen zien ..
ieder jaar ga ik met een dinnetje wat ik al sinds de middelbare schooltijd ken ook weer een dagje samen weg.. ons geplande uitje naar een kerstmarkt gaat hopelijk door ze voorspellen heel veel sneeuw de komende weken en dat zou roet in t eten kunnen gooien.. maar anders verzinnen we vast wel iets anders leuks om samen ons dagje "te vieren"
de winter is weer begonnen tenminste volgens het werkrooster van Alex.. week om week beschikbaar zijn voor strooien en meer winterse activiteit dus ook meer plannen wanneer we ruimte hebben voor sociale contacten
van de week( 11 nov.) was t ook nationale dag van de mantelzorg..
ik werd uitgenodigd om aan 1 van de feestelijke activiteiten deel te nemen en ging er weer heen met een vriendin die ik via mijn werk heb leren kennen haar familielid heb ik mogen verzorgen en tussen ons is een goede band ontstaan en een vriendschap gegroeid
een ochtend contact met meerdere mantelzorgers ieder met en heel andere uitvalbasis maar voor een ander zorgen of gezorgd hebben is wat samen bind.. en dat dat soms heel zwaar kan zijn tja dat weet ik uit ervaring
mijn werk ook een fijne afleiding en dat ik leuke collega's heb is daarin zekers een plus dat maakt de motivatie tot werken ook weer meer positief.. al zijn je cliënten toch de mensen waar je het meest mee te doen hebt overleggen met elkaar blijft essentieel en als dat op een positieve manier mag is een grote plus xx
en online zijn er in de loop der tijd ook vriendschappen ontstaan ... heel bijzonder ook wel ..
maar ik blijf ook dankbaar met de lange telefoongesprekken die ik met dinnetjes van verder weg mag voeren xx
bloggen voor mij een fijne uitlaatklep maar ik volg ook een aantal andere blogs
vaak herkenning.. maar soms ook werkelijk zo diep rakend dat zakdoeken nodig zijn
deel graag met jullie de volgende ... deze blogster heeft zelf een kind met een meerzorg vraag maar heeft ook met mijn boy* gewerkt die ze door haar eigen ervaring altijd super aanvoelde.. en waar ik hem met volle vertrouwen aan toe vertrouwde .. http://daatjes.wordpress.com/2013/11/04/het-diepst-verdriet/
blij dus met veel mensen om ons heen maar dat doet het gemis aan mijn boys niet veranderen .. via vrienden mag ik horen dat het met Joey best goed gaat en dat doet me dan wel weer goed maar ik mis hem echt flink en hoop echt dat er langzaam aan weer contact mag komen ..
as. weekend gaan we nl met Alex jeugd en aanhang uiteten en daar hoort hij eigenlijk bij..
maar dat zou wss. niet zo zijn en we gaan er toch proberen een fijne avond samen van te maken .. dankbaar ook dat Alex wel goed en fijn contact met zijn kids mag hebben en mijn band met hun ook goed is xx
vriendschap een heel essentieel ding in iemands leven.. mede daardoor houd je alles makkelijker vol en voel je je gesteund en gehoord !
maar ik ben ook heel blij met onze nieuwe zitmeubels.. een relaxstoel aangepast naar mijn lijf.. time to relax en voor mezelf zorgen
want juist dat laatste zij vanmiddag nog iemand van MEE tegen mij.. ik stelde haar een paar vragen over dingen die me momenteel meer bezighouden .. zij nam veel twijfel bij mij weg en beaamde juist wie niet voor zichzelf zorgt knakt een keertje.. zoek momenten voor jezelf waardoor je het langer vol houd.. dat probeer ik dan maar te doen
woensdag 6 november 2013
opnieuw de schoolbanken in
Een paar weken geleden belde Ada op
ik ben blij met mijn werk maar ik zie mij dit niet doen tot dat ik met pensioen ga ik heb besloten om mss. wel weer te gaan studeren miv het nieuwe schooljaar
geen HBO maar Universiteit dit keer
Psychologie lijkt haar heel interessant maar daarvoor zijn veel gegadigden en moet je worden ingeloot
3 Universiteiten in de buurt wilde ze bezoeken om vandaar uit de keuze te gaan maken waar schrijf ik me in en is er nog een 2e studie die ik als reserve ook interessant vind
Mama gaat er mee naar 1 maar de voor de andere 2x hoopte ze nog op een ander die mee wilde..
3 weekenden had ik in oktober gewerkt en in november werk ik weinig om mijn overschot aan vakantieuren in te lopen maar ook om me zelf in te kunnen plannen voor meelopen met coillega's dus ja ik wil wel met je mee .. lijkt me ook wel heel leuk om weer een dagje in de collegebanken te zitten en de hoorcolleges waar we op intekenden hadden ook mijn interesse gewekt
op haar vrije zaterdag gingen we al vroeg op weg naar de Vrije Universiteit in A'dam door weg afsluitingen waren we aan de late kant voor de 1e lezing maar gelukkig ook de minst interessante vooraf..
als eerste hoorden we allemaal kleine introducties van de studies op het gebied binnen de gezondheidszorg .. wel goed om zo mss ook een goede 2e keus te vinden maar wart we dus nog hoorden maakte ons niet heel veel wijzer en waren vooral technische studies minder aantrekkelijk voor ons..
daarna het hoorcollege Psycholgie wat haar voorkeur heeft en zekers ook mijn interesse wekte
als laatste pedagogiek wat ik ook heel boeiend vond
heel anders kennismaken met je evt. studie als de voorlichting die ik jaren geleden volgde
al weer 25 jaar terug haalde ik mijn diploma Z-verplk. 2 jarig en al weer bijna 24 jaar mag ik werkzaam zijn binnen de thuiszorg .. even maakte ik een uitstapje naar een verpleeghuis maar individueel werken bij de mensen thuis heeft toch mijn voorkeur
alweer 8,5 jaar bij Amaris thuis en ik heb t daar echt naar mijn zin..
door de onzekere toekomst door de plannen vanuit Den Haag was ik blij dat mij aangeboden werd om mijn diploma weer up to date te scholen naar deze tijd
in 4 maanden 6 keer een dag naar school en dan in de praktijk de geleerde handelingen die ik 25 jr. geleden ook al geleerd had maar soms erg verandert waren door de hedendaagse techniek binnen de praktijk doen met een collega
afgelopen week had ik al een scholing qua transfertechnieken maar die scholing heb ik jaarlijks
maar maandag dus de eerste dag weer leren wat ik 25 jaar geleden ook geleerd had sommige dingen had ik in de loop der jaren nog wel gedaan maar sommige dingen echt al die jaren niet
per lesdag 2 verpleeg technische handelingen to update .. erg leuk en interessant weer xx
maar ook wel weer wennen om in de "boeken "te duiken want mijn oude boeken had ik weer te voorschijn gehaald als voorbereiding..
medisch rekenen ik heb het toen der tijd ook wel gehad maar het wad diep weg gezakt en je moet bij de eindtoets een 10 halen dus de komende periode maar goed oefenen .. want in de praktijk komt het niet veel voor vaak heft de apotheek alles al goed voorbereid voor ons maar een dubbel check kan nooit kwaad bleek uit casussen die we voorgelegd kregen xx
ik kijk weer met een heel andere blik naar t werk en zie weer een nieuwe motivatie ontstaan
ga de komende periode met collega's mee hun obseveren en dat verwerken in een verslag opdracht maar om zo ook mijn handelingen weer bevoegd en bekwaam te laten zijn ...
echt leuk.. mss hier achter aan net als Ada een studie oppakken en een nieuwe uitdaging zoeken?
wie weet ... maar mss brengt Annet me ook nog wel op ideeën want zij is zich ook aan t oriënteren.. weet nog niet helemaal wat ze nu echt wil en dat maakt het alleen maar moeilijker.. hopelijk komt ze er toch uit en vind een opleiding van YES dat is wat ik wil..
maar het is en blijft lastig zo jong keuzes maken
ik wist altijd al dat ik iets met zorg wilde.. deed de KV/JV en vandaar uit de opleiding Z-verplk. maar tijdens de laatste studie merkte ik ook dat het heel onregelmatige werk wat daarbij hoorde ik niet lichamelijk trok kreeg diabetesachtige klachten .. een switch naar de thuiszorg waar we geen nachtdiensten hoefden te draaien was een goede zekers ook toen ik met meerdere collega's me mocht verdiepen in thuiszorg verst. beperkten ... met heel veel plezier denk ik aan die periode terug
nooit ging je er vanuit dat je zelf kinderen met een grotere zorgvraag zou gaan krijgen .. werk en privé liep door elkaar heen de overstap naar de reguliere thuiszorg een logische stap .. daar waar ik dus alweer 24 jaar werkzaam in ben en ik merk dat juist de doelgroep dementia steeds meer mijn aandacht en voorkeur trekt.. mss toch weer een beetje die "roots"de wereld van de mensen met een complexere zorgvraag ..
ik kan er voor kiezen om deze maanden mijn studie" even" tussendoor te gaan doen maar wil proberen om er toch ook veel aandacht aan te besteden want al weet ik al veel .. opnieuw naar je werk kijken is ook erg leerzaam !
ik ben blij met mijn werk maar ik zie mij dit niet doen tot dat ik met pensioen ga ik heb besloten om mss. wel weer te gaan studeren miv het nieuwe schooljaar
geen HBO maar Universiteit dit keer
Psychologie lijkt haar heel interessant maar daarvoor zijn veel gegadigden en moet je worden ingeloot
3 Universiteiten in de buurt wilde ze bezoeken om vandaar uit de keuze te gaan maken waar schrijf ik me in en is er nog een 2e studie die ik als reserve ook interessant vind
Mama gaat er mee naar 1 maar de voor de andere 2x hoopte ze nog op een ander die mee wilde..
3 weekenden had ik in oktober gewerkt en in november werk ik weinig om mijn overschot aan vakantieuren in te lopen maar ook om me zelf in te kunnen plannen voor meelopen met coillega's dus ja ik wil wel met je mee .. lijkt me ook wel heel leuk om weer een dagje in de collegebanken te zitten en de hoorcolleges waar we op intekenden hadden ook mijn interesse gewekt
op haar vrije zaterdag gingen we al vroeg op weg naar de Vrije Universiteit in A'dam door weg afsluitingen waren we aan de late kant voor de 1e lezing maar gelukkig ook de minst interessante vooraf..
als eerste hoorden we allemaal kleine introducties van de studies op het gebied binnen de gezondheidszorg .. wel goed om zo mss ook een goede 2e keus te vinden maar wart we dus nog hoorden maakte ons niet heel veel wijzer en waren vooral technische studies minder aantrekkelijk voor ons..
daarna het hoorcollege Psycholgie wat haar voorkeur heeft en zekers ook mijn interesse wekte
als laatste pedagogiek wat ik ook heel boeiend vond
heel anders kennismaken met je evt. studie als de voorlichting die ik jaren geleden volgde
al weer 25 jaar terug haalde ik mijn diploma Z-verplk. 2 jarig en al weer bijna 24 jaar mag ik werkzaam zijn binnen de thuiszorg .. even maakte ik een uitstapje naar een verpleeghuis maar individueel werken bij de mensen thuis heeft toch mijn voorkeur
alweer 8,5 jaar bij Amaris thuis en ik heb t daar echt naar mijn zin..
door de onzekere toekomst door de plannen vanuit Den Haag was ik blij dat mij aangeboden werd om mijn diploma weer up to date te scholen naar deze tijd
in 4 maanden 6 keer een dag naar school en dan in de praktijk de geleerde handelingen die ik 25 jr. geleden ook al geleerd had maar soms erg verandert waren door de hedendaagse techniek binnen de praktijk doen met een collega
afgelopen week had ik al een scholing qua transfertechnieken maar die scholing heb ik jaarlijks
maar maandag dus de eerste dag weer leren wat ik 25 jaar geleden ook geleerd had sommige dingen had ik in de loop der jaren nog wel gedaan maar sommige dingen echt al die jaren niet
per lesdag 2 verpleeg technische handelingen to update .. erg leuk en interessant weer xx
maar ook wel weer wennen om in de "boeken "te duiken want mijn oude boeken had ik weer te voorschijn gehaald als voorbereiding..
medisch rekenen ik heb het toen der tijd ook wel gehad maar het wad diep weg gezakt en je moet bij de eindtoets een 10 halen dus de komende periode maar goed oefenen .. want in de praktijk komt het niet veel voor vaak heft de apotheek alles al goed voorbereid voor ons maar een dubbel check kan nooit kwaad bleek uit casussen die we voorgelegd kregen xx
ik kijk weer met een heel andere blik naar t werk en zie weer een nieuwe motivatie ontstaan
ga de komende periode met collega's mee hun obseveren en dat verwerken in een verslag opdracht maar om zo ook mijn handelingen weer bevoegd en bekwaam te laten zijn ...
echt leuk.. mss hier achter aan net als Ada een studie oppakken en een nieuwe uitdaging zoeken?
wie weet ... maar mss brengt Annet me ook nog wel op ideeën want zij is zich ook aan t oriënteren.. weet nog niet helemaal wat ze nu echt wil en dat maakt het alleen maar moeilijker.. hopelijk komt ze er toch uit en vind een opleiding van YES dat is wat ik wil..
maar het is en blijft lastig zo jong keuzes maken
ik wist altijd al dat ik iets met zorg wilde.. deed de KV/JV en vandaar uit de opleiding Z-verplk. maar tijdens de laatste studie merkte ik ook dat het heel onregelmatige werk wat daarbij hoorde ik niet lichamelijk trok kreeg diabetesachtige klachten .. een switch naar de thuiszorg waar we geen nachtdiensten hoefden te draaien was een goede zekers ook toen ik met meerdere collega's me mocht verdiepen in thuiszorg verst. beperkten ... met heel veel plezier denk ik aan die periode terug
nooit ging je er vanuit dat je zelf kinderen met een grotere zorgvraag zou gaan krijgen .. werk en privé liep door elkaar heen de overstap naar de reguliere thuiszorg een logische stap .. daar waar ik dus alweer 24 jaar werkzaam in ben en ik merk dat juist de doelgroep dementia steeds meer mijn aandacht en voorkeur trekt.. mss toch weer een beetje die "roots"de wereld van de mensen met een complexere zorgvraag ..
ik kan er voor kiezen om deze maanden mijn studie" even" tussendoor te gaan doen maar wil proberen om er toch ook veel aandacht aan te besteden want al weet ik al veel .. opnieuw naar je werk kijken is ook erg leerzaam !
vrijdag 25 oktober 2013
ik noem zijn naam elke dag
afgelopen weekend waren we bij een doopdienst van de "dochter" van goede vrienden van ons.. heel bijzonder om zo'n meisje van 7 dan te horen zeggen JA Jezus is mijn vriend
ze werd gedoopt in de kerk waar ik in 1991 ja zei tegen de vader van mijn kids.. herinneringen aan die dienst kwamen boven .. ook aan de 8 jaar dat we getrouwd waren .. geen makkelijke tijd door dat de jongens allebei meer zorg nodig hadden maar zekers wel een tijd waar ik dankbaar op terug kan kijken want ik ben trots om mama te zijn van die 2 knullen !!
t geloof waar ik zelf ook zoveel kracht uit mag halen dat wens ik haar ook toe want haar leventje is ook niet heel rooskleurig gestart maar ze mag het nu goed hebben..
doordat we in Berkel waren liepen we ook even de begraafplaats op waar de opa en oma van mijn jongens hun laatste rustplaats gevonden hebben ik had een rode en witte roos bij mij eigenlijk de traditie van Joey om die bij zijn bezoek aan hun daar achter te laten
maar Alex en ik stonden er nu samen.. herinneringen kwamen boven.. hoe lieve man mijn "schoonvader" was en hoe veel verdriet hij had nadat zijn zoon er voor koos om met een andere vrouw verder te willen.. hoe gek Joey op zijn opa was en hoe fijne herinnering hij ook heeft aan de boerderij op de Noordeindseweg waar hij graag ging logeren
mijn band met mijn schoonmoeder was anders maar voor Joey was ze een lieve oma en dat wil ik voor op stellen..
we staan voor een graf wat slecht bijgehouden is .. en dat doet pijn .. want mijn "schoonouders"waren allebei tuiniers en hielden van een goed onderhouden tuin.. jammer dat dat dit nu niet zo mag zijn..
bijzonder om deze bijzondere dag voor een meisje van 7 mee te mogen maken .. en ik merk dat het herinneringen ophalen mij ook goed doet.. dierbare herinneringen ook aan de kindertijd van mijn knullen
maar op zo'n moment mis ik Joey en Yerèll* nog meer
Joey ik zag hem deze week nog lopen maar echt gelukkig zag hij er niet uit
hoor van allerlei mensen rondom ons heen verhalen waarvan ik niet echt weet of ik het allemaal wil weten maar merk ook dat deze tijd mij doet beseffen hoe pittig alle jaren achter ons liggend waren en dat er nu ook en tijd was aangebroken dat ik voor mezelf moest gaan zorgen want ik bleek "op" zo zeggen ook de mensen die me begeleiden maar zeggen dat ik goed bezig ben xx
ik word goed opgevangen door veel lieve mensen om ons heen maar hoop toch dat ik snel weer contact met mijn zoon mag krijgen en we onze band weer mogen terug krijgen die er altijd was .. want we waren echt maatjes ! samen leuke dingen doen.. heel simpel tosti's bakken of muziek luisteren .. allerdaagse dingen die ik nu mis
en Yerèll* tja die mis ik met de dag meer .. hoorde al wel van lotgenoten dat zij dit ook ervaarden maar zelf merk ik t ook
momenteel vechten er weer veel kids tegen het epi-monster.. dat gevecht moest mijn knul opgeven maar hoop zo dat alle andere kanjers wel door kunnen en mogen vechten.. dokters zijn zo knap waarom vinden ze dan het wondermiddel voor deze sluipmoordenaar want zo wil ik epilepsie toch wel noemen dan niet.. met grote regelmaat heb ik nog contact met mama's uit deze werled .. ik begrijp hun machteloosheid maar zo al te goed.. je staat er bij en kan niets doen
voor alle anderen gaat het leven door maar voor mij staat er veel stil sinds de 7e sept 2012
luisterde vanmorgen nog naar een nummer van de kast met een tekst die met flink raakte http://www.youtube.com/watch?v=Cdvrn0v25rk
dit. weekend word Yerèll*s naam genoemd tijdens de gedachtenisdienst op Sherpa .. met allerzielen 2 nov as. zijn er velen meer die aan hem en alle anderen die ons ontvielen zullen denken
8 nov. noemen we zijn naam tijdens het namen noemen op de Amerpoort http://www.namen-noemen.nl/ .. in December is er wereldlichtjesdag
maar eigenlijk is dat voor mij een druppel op de gloeiende plaat
ik noem zijn naam iedere dag !
ze werd gedoopt in de kerk waar ik in 1991 ja zei tegen de vader van mijn kids.. herinneringen aan die dienst kwamen boven .. ook aan de 8 jaar dat we getrouwd waren .. geen makkelijke tijd door dat de jongens allebei meer zorg nodig hadden maar zekers wel een tijd waar ik dankbaar op terug kan kijken want ik ben trots om mama te zijn van die 2 knullen !!
t geloof waar ik zelf ook zoveel kracht uit mag halen dat wens ik haar ook toe want haar leventje is ook niet heel rooskleurig gestart maar ze mag het nu goed hebben..
doordat we in Berkel waren liepen we ook even de begraafplaats op waar de opa en oma van mijn jongens hun laatste rustplaats gevonden hebben ik had een rode en witte roos bij mij eigenlijk de traditie van Joey om die bij zijn bezoek aan hun daar achter te laten
maar Alex en ik stonden er nu samen.. herinneringen kwamen boven.. hoe lieve man mijn "schoonvader" was en hoe veel verdriet hij had nadat zijn zoon er voor koos om met een andere vrouw verder te willen.. hoe gek Joey op zijn opa was en hoe fijne herinnering hij ook heeft aan de boerderij op de Noordeindseweg waar hij graag ging logeren
mijn band met mijn schoonmoeder was anders maar voor Joey was ze een lieve oma en dat wil ik voor op stellen..
we staan voor een graf wat slecht bijgehouden is .. en dat doet pijn .. want mijn "schoonouders"waren allebei tuiniers en hielden van een goed onderhouden tuin.. jammer dat dat dit nu niet zo mag zijn..
bijzonder om deze bijzondere dag voor een meisje van 7 mee te mogen maken .. en ik merk dat het herinneringen ophalen mij ook goed doet.. dierbare herinneringen ook aan de kindertijd van mijn knullen
maar op zo'n moment mis ik Joey en Yerèll* nog meer
Joey ik zag hem deze week nog lopen maar echt gelukkig zag hij er niet uit
hoor van allerlei mensen rondom ons heen verhalen waarvan ik niet echt weet of ik het allemaal wil weten maar merk ook dat deze tijd mij doet beseffen hoe pittig alle jaren achter ons liggend waren en dat er nu ook en tijd was aangebroken dat ik voor mezelf moest gaan zorgen want ik bleek "op" zo zeggen ook de mensen die me begeleiden maar zeggen dat ik goed bezig ben xx
ik word goed opgevangen door veel lieve mensen om ons heen maar hoop toch dat ik snel weer contact met mijn zoon mag krijgen en we onze band weer mogen terug krijgen die er altijd was .. want we waren echt maatjes ! samen leuke dingen doen.. heel simpel tosti's bakken of muziek luisteren .. allerdaagse dingen die ik nu mis
en Yerèll* tja die mis ik met de dag meer .. hoorde al wel van lotgenoten dat zij dit ook ervaarden maar zelf merk ik t ook
momenteel vechten er weer veel kids tegen het epi-monster.. dat gevecht moest mijn knul opgeven maar hoop zo dat alle andere kanjers wel door kunnen en mogen vechten.. dokters zijn zo knap waarom vinden ze dan het wondermiddel voor deze sluipmoordenaar want zo wil ik epilepsie toch wel noemen dan niet.. met grote regelmaat heb ik nog contact met mama's uit deze werled .. ik begrijp hun machteloosheid maar zo al te goed.. je staat er bij en kan niets doen
voor alle anderen gaat het leven door maar voor mij staat er veel stil sinds de 7e sept 2012
luisterde vanmorgen nog naar een nummer van de kast met een tekst die met flink raakte http://www.youtube.com/watch?v=Cdvrn0v25rk
dit. weekend word Yerèll*s naam genoemd tijdens de gedachtenisdienst op Sherpa .. met allerzielen 2 nov as. zijn er velen meer die aan hem en alle anderen die ons ontvielen zullen denken
8 nov. noemen we zijn naam tijdens het namen noemen op de Amerpoort http://www.namen-noemen.nl/ .. in December is er wereldlichtjesdag
maar eigenlijk is dat voor mij een druppel op de gloeiende plaat
ik noem zijn naam iedere dag !
maandag 21 oktober 2013
ze bestaan nog.. eerlijke mensen
na een super fijn weekend startte ik vanmorgen een overvolle week
zoals gewoon ging er met mijn cliënt op uit om de boodschappen te doen
eerst bij de drogist wat spulletjes halen en daarna naar de supermarkt ..
de grote boodschappen regelen haar mantelzorg maar ik probeer wat aanvulling te zijn om haar zelf ook te laten kiezen wat smakelijk is en let ook op voedingsmiddelen die het welzijn bevorderen
al ruim 8 jaar kom ik bij deze client dus ondertussen zijn we in de plaatselijke winkels op ma. morgen ook vertrouwd gezicht
bij de kassa kom ik er achter dat mijn portemonnee niet in mijn tas zit.. een bekende springt even bij en we brengen haar het geld terug zoals afgesproken.. want waar de client altijd genoeg bij heeft blijken we net een euro te missen normaal zou ik die uit mijn portemonnee bij schieten..
tja mijn portemonnee die zou ik dan wel thuis hebben laten liggen want za. heb ik er iets uitgehaald gaat er door mijn hoofd..
maak me er eigenlijk niet echt druk om ..
maar als ik rond 13.00 thuiskom en hem hier ook niet tref raak ik toch wel lichtelijk in "paniek"
bel de supermarkt die zegt dat helaas oost europeanen met regelmaat aktief zijn binnen de super en zij zullen de camara beelden na kijken of ze en aanwijzing hebben.. een telefoontje een half uurtje verder laat idd horen dat hij precies weet wat voor boodschappen wij in ons karretje gelegd hadden maar iets verdachts was er bij ons in de buurt niet waar te nemen wel bij een andere klant maar die had zich nog niet gemeld..
de drogist nam de telefoon niet aan
en via de bank kwam ik er achter dat er nog geen geld af was geschreven.. mijn pasjes blokkeerde ik om dit als nog te voorkomen
behalve mijn bankpasjes zaten er weinig belangrijke dingen in de portemonnee want ik heb mezelf aangeleerd om in mijn tas verschillende essentiele dingen verspeid te "bewaren"zodat ik ook niet veel gedoe heb als ik in deze situatie terecht kom.. helaas was dit niet de eerste keer dat dit me overkomt ..
angifte doe je tegenwoordig online van dit sort voorvallen dus ik vul even een standard formulier in..
herinneringen van eerder voorval komen boven.. Y* lag opgenomen op ic en daar in het zh. is op en middag toen mijn tas gerold terwijl ik even van t bed weg was en met een arts was meegelopen voor een gesprek wat ze niet aan bed wilden voeren .. mijn portemonnee is toen elders in het zh gevonden maar alle belangrijke papieren als paspoort rijbewijs en bankpas waren er uit.. veel geregel was toen het gevolg.. terwijl ik toen wel andere dingen aan mijn hoofd had..
maar ook de les om meerdere mapjes aan te schaffen om dingen verspreid te bewaren..
maar het meest moelijk van deze hele situatie vond ik dat in de portemonnee foto's van mijn kanjers zitten .. foto's die niet zo maar te vervangen zijn en een dierbare herinnering zijn xx
maar alles loopt met een sisser af..
ik hoorde net de bel gaan .. een voor mij vreemde staat voor de deur.. in de buurt van de super heeft deze voor mij onbekende mijn portemonnee gevonden had al mijn thuisnummer wat ze vond gebeld maar ik was er niet.. op t zelfde briefje vond ze ook mijn adres..ze moest toch in de buurt zijn dus gaf het even af.. en had t anders door de bus gegooid mijn bankpasjes zijn er uit even als wat contant geld maar de foto's van mijn jongens zitten er nog in dat is voor mij het allerbelangrijkste !!!
alles loopt dus met een sisser af..
dankbaar met deze eerlijke vinder die ook de moeite nam om er iets mee te doen.. volgens de meneer van de super vinden ze met regelmaat een portemonnee in de buurt en blijft deze weken liggen bij klantenservice want niemand komt er meer voor ..
hoort zakkenrollen of stelen dan zo bij deze tijd dat je er gewoon aan raakt ?
paar dagen kan ik nu geen geld opnemen want eenmaal geblokkeerd is het niet terug te draaien blijkt
kost ook wat euro's omdat pasjes opnieuw aangeschaft moeten worden
maar daar kan ik wel mee leven
deze vinder beloon ik deze later deze week nog wel want ik heb haar adres gekregen
want het scheelt mij ook wat geregel met andere instanties warvan gegevens in de portemonnee zaten..
en deze week die toch al overvol zit kan ik nu gewoon tijd besteden aan alles wat ik van plan was en wat nodig is..
want waar velen herfstvakantie hebben of vieren mag ik er paar keer extra op uit.. komt wel weer goed..
werken is echt niet erg
al roept iedereen om me heen As. let ook op jezelf.. ik zal het proberen maar nee zeggen zal nooit mijn sterkste kant worden.. en stil zitten kan ik ook niet..
met elkaar komen we er wel.. en dan maar op tijd mijn bedje in zodat ik het gewoon volhoud xx
zoals gewoon ging er met mijn cliënt op uit om de boodschappen te doen
eerst bij de drogist wat spulletjes halen en daarna naar de supermarkt ..
de grote boodschappen regelen haar mantelzorg maar ik probeer wat aanvulling te zijn om haar zelf ook te laten kiezen wat smakelijk is en let ook op voedingsmiddelen die het welzijn bevorderen
al ruim 8 jaar kom ik bij deze client dus ondertussen zijn we in de plaatselijke winkels op ma. morgen ook vertrouwd gezicht
bij de kassa kom ik er achter dat mijn portemonnee niet in mijn tas zit.. een bekende springt even bij en we brengen haar het geld terug zoals afgesproken.. want waar de client altijd genoeg bij heeft blijken we net een euro te missen normaal zou ik die uit mijn portemonnee bij schieten..
tja mijn portemonnee die zou ik dan wel thuis hebben laten liggen want za. heb ik er iets uitgehaald gaat er door mijn hoofd..
maak me er eigenlijk niet echt druk om ..
maar als ik rond 13.00 thuiskom en hem hier ook niet tref raak ik toch wel lichtelijk in "paniek"
bel de supermarkt die zegt dat helaas oost europeanen met regelmaat aktief zijn binnen de super en zij zullen de camara beelden na kijken of ze en aanwijzing hebben.. een telefoontje een half uurtje verder laat idd horen dat hij precies weet wat voor boodschappen wij in ons karretje gelegd hadden maar iets verdachts was er bij ons in de buurt niet waar te nemen wel bij een andere klant maar die had zich nog niet gemeld..
de drogist nam de telefoon niet aan
en via de bank kwam ik er achter dat er nog geen geld af was geschreven.. mijn pasjes blokkeerde ik om dit als nog te voorkomen
behalve mijn bankpasjes zaten er weinig belangrijke dingen in de portemonnee want ik heb mezelf aangeleerd om in mijn tas verschillende essentiele dingen verspeid te "bewaren"zodat ik ook niet veel gedoe heb als ik in deze situatie terecht kom.. helaas was dit niet de eerste keer dat dit me overkomt ..
angifte doe je tegenwoordig online van dit sort voorvallen dus ik vul even een standard formulier in..
herinneringen van eerder voorval komen boven.. Y* lag opgenomen op ic en daar in het zh. is op en middag toen mijn tas gerold terwijl ik even van t bed weg was en met een arts was meegelopen voor een gesprek wat ze niet aan bed wilden voeren .. mijn portemonnee is toen elders in het zh gevonden maar alle belangrijke papieren als paspoort rijbewijs en bankpas waren er uit.. veel geregel was toen het gevolg.. terwijl ik toen wel andere dingen aan mijn hoofd had..
maar ook de les om meerdere mapjes aan te schaffen om dingen verspreid te bewaren..
maar het meest moelijk van deze hele situatie vond ik dat in de portemonnee foto's van mijn kanjers zitten .. foto's die niet zo maar te vervangen zijn en een dierbare herinnering zijn xx
maar alles loopt met een sisser af..
ik hoorde net de bel gaan .. een voor mij vreemde staat voor de deur.. in de buurt van de super heeft deze voor mij onbekende mijn portemonnee gevonden had al mijn thuisnummer wat ze vond gebeld maar ik was er niet.. op t zelfde briefje vond ze ook mijn adres..ze moest toch in de buurt zijn dus gaf het even af.. en had t anders door de bus gegooid mijn bankpasjes zijn er uit even als wat contant geld maar de foto's van mijn jongens zitten er nog in dat is voor mij het allerbelangrijkste !!!
alles loopt dus met een sisser af..
dankbaar met deze eerlijke vinder die ook de moeite nam om er iets mee te doen.. volgens de meneer van de super vinden ze met regelmaat een portemonnee in de buurt en blijft deze weken liggen bij klantenservice want niemand komt er meer voor ..
hoort zakkenrollen of stelen dan zo bij deze tijd dat je er gewoon aan raakt ?
paar dagen kan ik nu geen geld opnemen want eenmaal geblokkeerd is het niet terug te draaien blijkt
kost ook wat euro's omdat pasjes opnieuw aangeschaft moeten worden
maar daar kan ik wel mee leven
deze vinder beloon ik deze later deze week nog wel want ik heb haar adres gekregen
want het scheelt mij ook wat geregel met andere instanties warvan gegevens in de portemonnee zaten..
en deze week die toch al overvol zit kan ik nu gewoon tijd besteden aan alles wat ik van plan was en wat nodig is..
want waar velen herfstvakantie hebben of vieren mag ik er paar keer extra op uit.. komt wel weer goed..
werken is echt niet erg
al roept iedereen om me heen As. let ook op jezelf.. ik zal het proberen maar nee zeggen zal nooit mijn sterkste kant worden.. en stil zitten kan ik ook niet..
met elkaar komen we er wel.. en dan maar op tijd mijn bedje in zodat ik het gewoon volhoud xx
donderdag 17 oktober 2013
Joey kiest voor zichzelf maar ik moet verder
en dan krijg je van je eigen kind te horen
ik wil niets meer van je weten en horen
aleen ben ik gekomen alleen zal ik gaan
hulpverleners die je de afgelopen maanden benaderde die nu in ene roepen ik weet nergens van
hier met ons mee praten en daar met hun
mijn ouders die mij verwijten gaven terwijl ik echt alles zo goed mogelijk heb willen doen
gelukkig heb ik vele lieve mensen om me heen die er wel voor ons zijn
en wel waarderen wie we zijn en wat we doen
ik ben moeder van 2 kanjers en zal dit altijd blijven !
en ik moet en ga door
dat heb ik van Yerèll* kunnen en mogen leren
doorgaan en niet zo maar bij de pakken neer gaan zitten
jaren heeft mijn boy* geknokt waar niemand hem een kans gaf
en dat wil ik nu ook proberen
opnieuw leren leven noem ik t zelf
ons huisje is al grotendeels opgeknapt en beetje bij beetje gaan we verder
ik pak wat hobby's op
o.a. kokkerellen en door dat er met regelmaat mensen op bezoek komen mag ik allerlei lekkere recepten uit proberen
en vanaf 4 nov ga ik eens per 2 weken weer een dag de schoolbanken in , om mijn diploma z-verplk. weer up to daten naar deze tijd .. 6 bij eenkomsten waarin we alle verpleeg technische handelingen weer op halen
in februari hoop ik dan weer helemaal te voldoen aan de normen van deze tijd want door Yerèll* en zijn omstandigheden had ik de verplichte scholingen laten verlopen
maar behalve deze scholing is er ook og en transfertraining en bijeenkomst van de projectgroep dementie waar in ik veel mag leren maar ook van mijn ervaringen mag delen
tuurlijk mis ik Joey flink .. want opa en oma horen van hun kleinkind te genieten en niet de opvoedkundige taak over te nemen zegt ook de hulpverlening tegen ons .. waar mijn psychologe ook aanvulde maar Astrid de zware periode die achter je ligt .. eerst de zorg rondom Yerèll* kort daar achter aan de zorg rondom Joey dat hield je niet veel langer vol .. probeer voor je zelf te zorgen en daar ben je goed mee bezig en laat Joey weten dat je altijd er voor hem wilt zijn !
Alex kids komen met regelmaat en dat is super gezellig en dat doen ze niet als jij zo'n boe vrouw bent hoor .. dat zeiden verschillende mensen tegen mij en daar houd ik me dan maar aan vast
daarnaast ben ik super dankbaar dat ik Alex naast me mag hebben die er echt voor me wil zijn en daarnaast vinden we veel troost en kracht in ons geloof
ik deed mee aan het project van Praise United in Huizen heerlijk om God groot te mogen maken met ruim 150 anderen http://www.youtube.com/watch?v=LTWMDZifzGs het gaf me ook een bepaalde troost en kracht xx
een dinnetje riep ook meteen As kom bij ons op koor maar wie weet volgend jaar
eerst voor mezelf zorgen en weer beter in mijn velletje komen zitten
maar de komende weken zit ik echt niet stil..
herfstvakantie voor velen maar voor mij zekers 32 uur werken binnen 12 dagen waar ik normaal 12 uur per week werk .. daarnaast mijn gewone verplichtingen als vrijwilligerswerk maar ook verjaardagen .. en Annet die gezellig komt eten
as. weekend een doopdienst van de dochter van goede vrienden een meisje wat op 7 jarige leeftijd zegt ik wil ook bij God horen..
volgend weekend de gedachtenisdienst op Sherpa waar ook Yerèll*s naam genoemd zal worden en dan 8 nov weer namen noemen op de Amerpoort
in de noem mijn naam slinger is ook Yerèll* verwerkt xx http://www.youtube.com/watch?v=0tpKPCTsZFI
leuke dingen allemaal wel maar vaak dingen die ook weer voor een bepaalde emotie zorgen en dat moet ik voor mezelf een plek gaan leren geven xx
stapje voor stapje kom ik er !
ik wil niets meer van je weten en horen
aleen ben ik gekomen alleen zal ik gaan
hulpverleners die je de afgelopen maanden benaderde die nu in ene roepen ik weet nergens van
hier met ons mee praten en daar met hun
mijn ouders die mij verwijten gaven terwijl ik echt alles zo goed mogelijk heb willen doen
gelukkig heb ik vele lieve mensen om me heen die er wel voor ons zijn
en wel waarderen wie we zijn en wat we doen
ik ben moeder van 2 kanjers en zal dit altijd blijven !
en ik moet en ga door
dat heb ik van Yerèll* kunnen en mogen leren
doorgaan en niet zo maar bij de pakken neer gaan zitten
jaren heeft mijn boy* geknokt waar niemand hem een kans gaf
en dat wil ik nu ook proberen
opnieuw leren leven noem ik t zelf
ons huisje is al grotendeels opgeknapt en beetje bij beetje gaan we verder
ik pak wat hobby's op
o.a. kokkerellen en door dat er met regelmaat mensen op bezoek komen mag ik allerlei lekkere recepten uit proberen
en vanaf 4 nov ga ik eens per 2 weken weer een dag de schoolbanken in , om mijn diploma z-verplk. weer up to daten naar deze tijd .. 6 bij eenkomsten waarin we alle verpleeg technische handelingen weer op halen
in februari hoop ik dan weer helemaal te voldoen aan de normen van deze tijd want door Yerèll* en zijn omstandigheden had ik de verplichte scholingen laten verlopen
maar behalve deze scholing is er ook og en transfertraining en bijeenkomst van de projectgroep dementie waar in ik veel mag leren maar ook van mijn ervaringen mag delen
tuurlijk mis ik Joey flink .. want opa en oma horen van hun kleinkind te genieten en niet de opvoedkundige taak over te nemen zegt ook de hulpverlening tegen ons .. waar mijn psychologe ook aanvulde maar Astrid de zware periode die achter je ligt .. eerst de zorg rondom Yerèll* kort daar achter aan de zorg rondom Joey dat hield je niet veel langer vol .. probeer voor je zelf te zorgen en daar ben je goed mee bezig en laat Joey weten dat je altijd er voor hem wilt zijn !
Alex kids komen met regelmaat en dat is super gezellig en dat doen ze niet als jij zo'n boe vrouw bent hoor .. dat zeiden verschillende mensen tegen mij en daar houd ik me dan maar aan vast
daarnaast ben ik super dankbaar dat ik Alex naast me mag hebben die er echt voor me wil zijn en daarnaast vinden we veel troost en kracht in ons geloof
ik deed mee aan het project van Praise United in Huizen heerlijk om God groot te mogen maken met ruim 150 anderen http://www.youtube.com/watch?v=LTWMDZifzGs het gaf me ook een bepaalde troost en kracht xx
een dinnetje riep ook meteen As kom bij ons op koor maar wie weet volgend jaar
eerst voor mezelf zorgen en weer beter in mijn velletje komen zitten
maar de komende weken zit ik echt niet stil..
herfstvakantie voor velen maar voor mij zekers 32 uur werken binnen 12 dagen waar ik normaal 12 uur per week werk .. daarnaast mijn gewone verplichtingen als vrijwilligerswerk maar ook verjaardagen .. en Annet die gezellig komt eten
as. weekend een doopdienst van de dochter van goede vrienden een meisje wat op 7 jarige leeftijd zegt ik wil ook bij God horen..
volgend weekend de gedachtenisdienst op Sherpa waar ook Yerèll*s naam genoemd zal worden en dan 8 nov weer namen noemen op de Amerpoort
in de noem mijn naam slinger is ook Yerèll* verwerkt xx http://www.youtube.com/watch?v=0tpKPCTsZFI
leuke dingen allemaal wel maar vaak dingen die ook weer voor een bepaalde emotie zorgen en dat moet ik voor mezelf een plek gaan leren geven xx
stapje voor stapje kom ik er !
maandag 14 oktober 2013
schrik... maar goede afloop xx
2 weken geleden op maandag avond ging bij ons de telefoon op zich niets vreemds want we worden met grote regelmaat gebeld
Ada belde ... ook niet vreemd dat zij aan de andere kant van de lijn was
maar het nieuws wat ze ons meldde was minder fijn en we waren blij dat ze dit niet via een mailtje of sms- je deed waar we via ook met grote regelmaat elkaar contacten
al een paar weken liep ze met een plekje op haar bovenbeen wat leek te groeien en een vriend had haar tijdens een weekendje weg met vrienden en vriendinnen er op gewezen om het eens aan de dokter te laten zien
Ada had er geen echte haast mee maar nadat de vriend er nog een keer over begon was ze toch maar naar de dokter gegaan
deze nam het dus direct op en maakte een afspraak bij het zh een paar dagen later
bij de eerste afspraak werd het plekje bestudeerd en werden er foto's gemaakt..
ze zouden er binnen het team artsen in opleiding over gaan overleggen ..
een dag later moest ze terug komen en werd het verwijdert
en werd het op kweek gezet
vandaag moest ze terug en werden ook de hechtingen verwijdert
ik wilde graag mee want alleen gaan wat ze van plan was vond ik niet echt een goed idee
al zou je goed nieuws krijgen hoe groot is de kans dat het nog eens gebeurd e.d. vragen waar ze zelf niet bij stil had gestaan maar fijn wel dat ik mee dacht ..
het bleek dus op een true blue neavus te gaan http://www.huidinfo.nl/blauwe%20moedervlek.html
en niet om een melanoom waar in eerste instantie aangedacht werd .. goede uitslag dus en kans op herhaling is miniem
maar door onze hoofden draaiden al allerlei andere scenario's ... waar Ada zelf zoiets had ach we zien t allemaal wel , zou wel goed komen ..
onze eigen verhalen kwamen weer naar boven
Alex die toen onschuldig voor poliepen verwijderen ging en wat kwaardaardig bleek te zijn met al uitzaaiingen in de bijholte alles liep goed af weten we nu 5 jaar verder maar toch
zelf had ik aantal knobbeltjes in mijn borst die goed aardig bleken te zijn maar de jaarlijkse controle is telkens weer spannend
in onze familie, vrienden en kenissenkring kennen we nog meer voorbeelden , ook die anders afliepen als gewenst
maar nu dus een positieve uitslag en tijd voor rust in onze hoofden !
Ada belde ... ook niet vreemd dat zij aan de andere kant van de lijn was
maar het nieuws wat ze ons meldde was minder fijn en we waren blij dat ze dit niet via een mailtje of sms- je deed waar we via ook met grote regelmaat elkaar contacten
al een paar weken liep ze met een plekje op haar bovenbeen wat leek te groeien en een vriend had haar tijdens een weekendje weg met vrienden en vriendinnen er op gewezen om het eens aan de dokter te laten zien
Ada had er geen echte haast mee maar nadat de vriend er nog een keer over begon was ze toch maar naar de dokter gegaan
deze nam het dus direct op en maakte een afspraak bij het zh een paar dagen later
bij de eerste afspraak werd het plekje bestudeerd en werden er foto's gemaakt..
ze zouden er binnen het team artsen in opleiding over gaan overleggen ..
een dag later moest ze terug komen en werd het verwijdert
en werd het op kweek gezet
vandaag moest ze terug en werden ook de hechtingen verwijdert
ik wilde graag mee want alleen gaan wat ze van plan was vond ik niet echt een goed idee
al zou je goed nieuws krijgen hoe groot is de kans dat het nog eens gebeurd e.d. vragen waar ze zelf niet bij stil had gestaan maar fijn wel dat ik mee dacht ..
het bleek dus op een true blue neavus te gaan http://www.huidinfo.nl/blauwe%20moedervlek.html
en niet om een melanoom waar in eerste instantie aangedacht werd .. goede uitslag dus en kans op herhaling is miniem
maar door onze hoofden draaiden al allerlei andere scenario's ... waar Ada zelf zoiets had ach we zien t allemaal wel , zou wel goed komen ..
onze eigen verhalen kwamen weer naar boven
Alex die toen onschuldig voor poliepen verwijderen ging en wat kwaardaardig bleek te zijn met al uitzaaiingen in de bijholte alles liep goed af weten we nu 5 jaar verder maar toch
zelf had ik aantal knobbeltjes in mijn borst die goed aardig bleken te zijn maar de jaarlijkse controle is telkens weer spannend
in onze familie, vrienden en kenissenkring kennen we nog meer voorbeelden , ook die anders afliepen als gewenst
maar nu dus een positieve uitslag en tijd voor rust in onze hoofden !
maandag 7 oktober 2013
dankbaar dat we t (nog) kunnen doen
zondag (gister) haalden wij Alex nichtje op.. ze woont in een woongroep en had ons een week daarvoor gevraagd of we een keertje met haar naar het graf van haar vader wilden gaan
ze was een meisje van 5 jaar toen hij overleed en al zijn we 19 jaar verder het gemis is en blijft er
een plantje had ze gehaald en met zijn 3-en gingen we naar het kerkhof in Bunnik waar zijn laatste rustplaats mag zijn
nog veel meer bekende namen voor Alex en haar troffen ze daar en zo kwamen er ook allerlei herinneringen naar boven
oa. aan opa Alex vader die op de begraafplaats in Zeist zijn laatste rustplaats heft.. dus daar heen en ook nog langs andere dierbaren die ontvallen zijn en in herinnering kwamen gelopen
herinneringen soms aan mensen die ik nooit in levende lijve heb mogen leren kennen maar voor mij door de verhalen toch zijn gaan leven
dankbaar dat we ons nichtje zo een goede middag konden geven waardoor ze openlijk over haar emotie kon spreken iets wat zij niet altijd makkelijk doet .. maar voor Alex en mij toch ook wel een moment met een onderbuik gevoel .. onze eigen kinderen ze zijn zo druk met hun eigen leventje dat zij soms minder tijd hebben om herinneringen op te halen .. gaan hun eigen weg..
Joey zien we even niet maar via via lijken we toch op de hoogte te blijven.. horen ook dat hij helaas niet lekker in zijn vel blijft zitten en dat doet zo pijn
Lex kids hebben hun vrienden en werk waardoor ze een volle agenda hebben maar we spreken ze gelukkig nog wel met regelmaat en weten dat ze altijd binnen kunnen lopen
maar de weekenden kiezen ze vaak voor hun zelf..
S. gaf aan dat ze ook nog wel even langs oma wilde en toen we daar kwamen bleek oma nog een beter plan bedacht te hebben ze had bezoek wat nog wel eens op zondag aan komt op de hoogte gebracht dat ze er niet was want ze ging met ons mee naar Laren om zo een fijne middag met haar kleinkind en ons te hebben een plan wat ons overviel maar achter af heel goed beviel
handig bleek ook weer onze rolstoelbus want omdat oma moeilijker loopt konden we zo makkelijk de rolstoel en andere hulpmiddelen mee nemen
na 2 begraafplaatsen kon nummer 3 ook nog wel bezocht worden want oma gaf aan ook nog wel even langs Yerèll* te willen .. heel bijzonder omdat te horen want mijn boy* heeft in de jaren dat zij hem heeft mogen kennen ook wel een bijzondere plek in haar hart gekregen xx
nog even een korte wandeling en voor oma en nieuwe ervaring.. op je 85e een smoothie drinken waarop we ons zelf tracteerden .. voor we ons huisje in Laren opzochten
het was al eind van de middag dus betekende dat ik de keuken in kon om een smakelijke maaltijd op tafel te gaan bereiden.. S. had mogen kiezen wat we aten iets wat we ook altijd onze kinderen laten doen .. maar de bietenstamppot waar S. voor koos had ik nog nooit gemaakt en Alex en oma hadden dit ook nog nooit gegeten .. via een online oproepje had ik een recept gekregen en kwam er pan vol op tafel maar zo lekker als ze het zelf maakte vond ze mijn stamppot niet al at ze er 2 borden vol van leeg
nog een kop koffie voor we oma en nichtje weer thuis brachten
op de woongroep begrepen we dat bietenstamppot vaak door S. gekozen en gekookt word maar dat ze het nieuwe recept ook wel eens willen proeven... lastig ook wel weer voor S. omdat ze aan structuur en gewoontes "vast zit"maar wie weet kan de groepleiding haar zo ver krijgen
een middag met emotie maar zekers ook lol toen ze even de kat uit de boom had gekeken
thuiskomend met een voor ons heel dankbaar gevoel ... bijzonder om dit te kunnen doen
voor zowel oma als nichtje
veel herinneringen opgehaald
maar ook bedenkend dat we dit echt wel vaker kunnen ondernemen mits het past in onze volle agenda
ze was een meisje van 5 jaar toen hij overleed en al zijn we 19 jaar verder het gemis is en blijft er
een plantje had ze gehaald en met zijn 3-en gingen we naar het kerkhof in Bunnik waar zijn laatste rustplaats mag zijn
nog veel meer bekende namen voor Alex en haar troffen ze daar en zo kwamen er ook allerlei herinneringen naar boven
oa. aan opa Alex vader die op de begraafplaats in Zeist zijn laatste rustplaats heft.. dus daar heen en ook nog langs andere dierbaren die ontvallen zijn en in herinnering kwamen gelopen
herinneringen soms aan mensen die ik nooit in levende lijve heb mogen leren kennen maar voor mij door de verhalen toch zijn gaan leven
dankbaar dat we ons nichtje zo een goede middag konden geven waardoor ze openlijk over haar emotie kon spreken iets wat zij niet altijd makkelijk doet .. maar voor Alex en mij toch ook wel een moment met een onderbuik gevoel .. onze eigen kinderen ze zijn zo druk met hun eigen leventje dat zij soms minder tijd hebben om herinneringen op te halen .. gaan hun eigen weg..
Joey zien we even niet maar via via lijken we toch op de hoogte te blijven.. horen ook dat hij helaas niet lekker in zijn vel blijft zitten en dat doet zo pijn
Lex kids hebben hun vrienden en werk waardoor ze een volle agenda hebben maar we spreken ze gelukkig nog wel met regelmaat en weten dat ze altijd binnen kunnen lopen
maar de weekenden kiezen ze vaak voor hun zelf..
S. gaf aan dat ze ook nog wel even langs oma wilde en toen we daar kwamen bleek oma nog een beter plan bedacht te hebben ze had bezoek wat nog wel eens op zondag aan komt op de hoogte gebracht dat ze er niet was want ze ging met ons mee naar Laren om zo een fijne middag met haar kleinkind en ons te hebben een plan wat ons overviel maar achter af heel goed beviel
handig bleek ook weer onze rolstoelbus want omdat oma moeilijker loopt konden we zo makkelijk de rolstoel en andere hulpmiddelen mee nemen
na 2 begraafplaatsen kon nummer 3 ook nog wel bezocht worden want oma gaf aan ook nog wel even langs Yerèll* te willen .. heel bijzonder omdat te horen want mijn boy* heeft in de jaren dat zij hem heeft mogen kennen ook wel een bijzondere plek in haar hart gekregen xx
nog even een korte wandeling en voor oma en nieuwe ervaring.. op je 85e een smoothie drinken waarop we ons zelf tracteerden .. voor we ons huisje in Laren opzochten
het was al eind van de middag dus betekende dat ik de keuken in kon om een smakelijke maaltijd op tafel te gaan bereiden.. S. had mogen kiezen wat we aten iets wat we ook altijd onze kinderen laten doen .. maar de bietenstamppot waar S. voor koos had ik nog nooit gemaakt en Alex en oma hadden dit ook nog nooit gegeten .. via een online oproepje had ik een recept gekregen en kwam er pan vol op tafel maar zo lekker als ze het zelf maakte vond ze mijn stamppot niet al at ze er 2 borden vol van leeg
nog een kop koffie voor we oma en nichtje weer thuis brachten
op de woongroep begrepen we dat bietenstamppot vaak door S. gekozen en gekookt word maar dat ze het nieuwe recept ook wel eens willen proeven... lastig ook wel weer voor S. omdat ze aan structuur en gewoontes "vast zit"maar wie weet kan de groepleiding haar zo ver krijgen
een middag met emotie maar zekers ook lol toen ze even de kat uit de boom had gekeken
thuiskomend met een voor ons heel dankbaar gevoel ... bijzonder om dit te kunnen doen
voor zowel oma als nichtje
veel herinneringen opgehaald
maar ook bedenkend dat we dit echt wel vaker kunnen ondernemen mits het past in onze volle agenda
woensdag 2 oktober 2013
opnieuw leren leven
Ik kom net thuis van een ochtendje op stap met een dinnetje
ze was pas jarig en ik dacht ga ff bakkie bij haar doen dat doen we wel vaker op wo. morgen haar enige vrije dag..
maar zij had een afspraak in het WKZ ..
jarenlang mijn 2e thuis of beter gezegd het 2e thuis van mijn boy*
ga mee zei ze en na een korte twijfel dacht ik waarom niet... later ook wel weer denkend wat zou de arts die we treffen er van vinden zij kende mij tenslotte ook jaren en weet niet dat ze plots met mij geconfronteerd word.. mijn dinnetje voelde dat schijnbaar t zelfde want ze had ff een mailtje gestuurd
raar maar ook vertrouwd om op de afdeling, door t zh te lopen
bekenden te treffen en even kort met hun te spreken
de artse nam ook even tijd voor mij en vond het plezierig me te ontmoeten en te horen dat het onder de huidige omstandigheden best goed met mij gaat
voor mij was het ook zekers weer een nieuwe ervaring om te mogen zien hoe de techniek niet stil staat en wat het doet voor andere kinderen met epi
ik mocht deze ochtend ook zien dat kleine initiatieven opgezet door particulieren goede vruchten af mogen werpen bij kinderen met epi en/of een "gedrag"sprobleem... dat Den Haag wss nog heel veel kan leren van dit soort initiatieven en dat daar mss wel een bezuinigingspost is ... want "school"zit nu in een luxe villa midden in het bos en kan mss ook wel gerealiseerd worden in een huis wat meer centraal in de maatschappij staat..
we liepen nog even langs het plekje van mijn boy* voor we ons zelf tracteerden op een wel verdiende kop koffie
en op dat moment realiseerde ik me dat ik soms ook erg dankbaar ben niet meer dagelijks geconfronteerd hoef te worden met al die *#$ epileptische aanvallen die de kwaliteit van leven van mijn boy* zo minamaliseerden
denk dan niet meteen ze mist haar kind niet nou dat gemis word met de dag groter maar ik probeer mijn hedendaagse leven opnieuw in te vullen
ben dankbaar met de vele vriendschappen ontstaan vanuit lotgenoten contact en ga de kinderen echt niet uit de weg maar de aanvallen nee die mis ik niet
ben dankbaar dat mijn knul bevrijd is van al die aanvallen
en ben er van overtuigd dat hij nu vrij van alle zorgen op de gouden straten in de Hemel mag dansen
ik hier op aarde worstel met het gemis en een bijna 13 maanden verder ook nog met hoe vul ik al die ontstane vrije tijd in
geniet van het vrijwilligerswerk wat ik mag doen...
en ben helaas ook nog met regelmaat druk met afhandelen van alle burocratische regeltjes .. zo hadden we geen recht meer op BPM en een rolstoelbus indicatie na het weg vallen van Y* ..
1 jaar krijg je dan de tijd om de bus te verkopen en ze schorsen dan de nieuwe na te komen regels.. maar het lukte ons niet om de bus te verkopen.. genoeg gegadigden maar of de financiën kregen ze niet rond of te wel door onvoldoende eigen middelen of doordat gemeenten niet mee wilde "sponseren"aan een bus van 4 jaar
in augustus had ik al telefonisch contact met de belastingdienst gezocht en onze situatie uitgelegd.. vorige week vulde ik met een din die iets meer zicht op dit soort formulieren heeft een papier in met de huidige omstandigheden er van uitgaand dat wij een "boete" moesten voldoen omdat wij niet aan de eisen voldoen er wel mijn persoonlijk verhaal aantoevoegend
word ik van de week gebeld door een leidinggevend ambtenaar van de belastingdienst waar ons formulier beland was ... we hoeven de rest BPM niet terug te betalen omdat we nog vrijwilligerswerk in de sector doen en onze bus daar mede voor gebruikt kan worden want officieel moesten we onze bus ook nog terug laten bouwen tot bedrijfs..bestelbus dus met tussenwand .. wel word de wegenbelasting anders maar daar willen we wel mee verder.. de rest BPM zorgt er voor dat we nog 2 jaar compensatie ruimte hebben in dit geheel dus daar is wel mee te leven
blij dus wel dat ik in de loop der jaren geleerd heb mondig te zijn en dat lijkt nu positief uit te werken..
de ontstane leegte en vrije tijd vullen we zekers ook in door onze sociale contacten soms verwaterd de laatste jaren door de omstandigheden weer aan te halen.. met regelmaat hebben we hier eters zodat ik mijn kokkerelkunsten ook kan uitoefenen want koken is zekers geen onplezierige bezigheid zekers niet als je mensen met smaak ziet eten van wat jij op tafel zet
en we blijven stil met alle medeleven die we telkens weer ontvangen uit vele verschillende hoeken .. zo kwam er gister weer een brief uit het noorden van iemand die met Y* gewerkt heeft en ook onze boy* nog mist en vertelde over wat Y* hem voor levenslessen heeft mee gegeven.. voor mij van die opladertjes die weer goed doen.. veel post/telefoontjes en berichtjes krijgen we nog en dat doet zo goed !
ik geniet van mijn werk
mag in november weer de schoolbanken in om mijn diploma up to daten naar deze tijd .. loop daardoor al paar momentjes met collega's mee om te zien wat er in de loop der jaren verandert is want de techniek blijft niet stil staan... mag ook binnen het werk in een projectgroep zitten waar ik veel leer maar ook mijn expertise opgebouwd privé door alles wat ik binnen mijn gezin mee maakte kan en mag gebuiken
heb een paar oude hobbies weer opgepakt en zo langzaam aan hoop ik het opnieuw leren leven toch steeds weer meer invulling te geven
zo zing ik de laatste weken mee in een gelegenheids koor en merk dat ik daar weer erg veel plezier aan beleef .. binnenkort een concert als afsluiting wat in no time was uitverkocht dus wie weet nog wel weer een vervolg.. of mss gewoon een leuk koor hier in de buurt zoeken waar ik mij bij aansluit
mijn geloof is mijn kracht waardoor ik volhoud maar respecter iedereen die zijn leven anders invult .. Alex zegt altijd ben blij met een breed publiek ieder heeft zijn competenties waar ik van kan leren xx
mis Joey wel enorm maar weet via een vriendinnetje van hem dat hij weer werk mag hebben en zo ook meer ritme .. hij heeft mij laten weten even geen rechtstreeks contact te willen maar weet dat onze deur altijd open blijft staan .. want ik ben en blijf zijn moeder en wil er altijd voor hem zijn !!!
met vallen en opstaan probeer ik dus telkens weer opnieuw te leren leven zoals het genoemd word door mijn psychologe..
herstel van een kleine operatie die ik moest ondergaan omdat ik de afgelopen jaren minder goed voor mezelf had gezorgd
stapje voor stapje kom ik telkens weer iets vooruit xx
ze was pas jarig en ik dacht ga ff bakkie bij haar doen dat doen we wel vaker op wo. morgen haar enige vrije dag..
maar zij had een afspraak in het WKZ ..
jarenlang mijn 2e thuis of beter gezegd het 2e thuis van mijn boy*
ga mee zei ze en na een korte twijfel dacht ik waarom niet... later ook wel weer denkend wat zou de arts die we treffen er van vinden zij kende mij tenslotte ook jaren en weet niet dat ze plots met mij geconfronteerd word.. mijn dinnetje voelde dat schijnbaar t zelfde want ze had ff een mailtje gestuurd
raar maar ook vertrouwd om op de afdeling, door t zh te lopen
bekenden te treffen en even kort met hun te spreken
de artse nam ook even tijd voor mij en vond het plezierig me te ontmoeten en te horen dat het onder de huidige omstandigheden best goed met mij gaat
voor mij was het ook zekers weer een nieuwe ervaring om te mogen zien hoe de techniek niet stil staat en wat het doet voor andere kinderen met epi
ik mocht deze ochtend ook zien dat kleine initiatieven opgezet door particulieren goede vruchten af mogen werpen bij kinderen met epi en/of een "gedrag"sprobleem... dat Den Haag wss nog heel veel kan leren van dit soort initiatieven en dat daar mss wel een bezuinigingspost is ... want "school"zit nu in een luxe villa midden in het bos en kan mss ook wel gerealiseerd worden in een huis wat meer centraal in de maatschappij staat..
we liepen nog even langs het plekje van mijn boy* voor we ons zelf tracteerden op een wel verdiende kop koffie
en op dat moment realiseerde ik me dat ik soms ook erg dankbaar ben niet meer dagelijks geconfronteerd hoef te worden met al die *#$ epileptische aanvallen die de kwaliteit van leven van mijn boy* zo minamaliseerden
denk dan niet meteen ze mist haar kind niet nou dat gemis word met de dag groter maar ik probeer mijn hedendaagse leven opnieuw in te vullen
ben dankbaar met de vele vriendschappen ontstaan vanuit lotgenoten contact en ga de kinderen echt niet uit de weg maar de aanvallen nee die mis ik niet
ben dankbaar dat mijn knul bevrijd is van al die aanvallen
en ben er van overtuigd dat hij nu vrij van alle zorgen op de gouden straten in de Hemel mag dansen
ik hier op aarde worstel met het gemis en een bijna 13 maanden verder ook nog met hoe vul ik al die ontstane vrije tijd in
geniet van het vrijwilligerswerk wat ik mag doen...
en ben helaas ook nog met regelmaat druk met afhandelen van alle burocratische regeltjes .. zo hadden we geen recht meer op BPM en een rolstoelbus indicatie na het weg vallen van Y* ..
1 jaar krijg je dan de tijd om de bus te verkopen en ze schorsen dan de nieuwe na te komen regels.. maar het lukte ons niet om de bus te verkopen.. genoeg gegadigden maar of de financiën kregen ze niet rond of te wel door onvoldoende eigen middelen of doordat gemeenten niet mee wilde "sponseren"aan een bus van 4 jaar
in augustus had ik al telefonisch contact met de belastingdienst gezocht en onze situatie uitgelegd.. vorige week vulde ik met een din die iets meer zicht op dit soort formulieren heeft een papier in met de huidige omstandigheden er van uitgaand dat wij een "boete" moesten voldoen omdat wij niet aan de eisen voldoen er wel mijn persoonlijk verhaal aantoevoegend
word ik van de week gebeld door een leidinggevend ambtenaar van de belastingdienst waar ons formulier beland was ... we hoeven de rest BPM niet terug te betalen omdat we nog vrijwilligerswerk in de sector doen en onze bus daar mede voor gebruikt kan worden want officieel moesten we onze bus ook nog terug laten bouwen tot bedrijfs..bestelbus dus met tussenwand .. wel word de wegenbelasting anders maar daar willen we wel mee verder.. de rest BPM zorgt er voor dat we nog 2 jaar compensatie ruimte hebben in dit geheel dus daar is wel mee te leven
blij dus wel dat ik in de loop der jaren geleerd heb mondig te zijn en dat lijkt nu positief uit te werken..
de ontstane leegte en vrije tijd vullen we zekers ook in door onze sociale contacten soms verwaterd de laatste jaren door de omstandigheden weer aan te halen.. met regelmaat hebben we hier eters zodat ik mijn kokkerelkunsten ook kan uitoefenen want koken is zekers geen onplezierige bezigheid zekers niet als je mensen met smaak ziet eten van wat jij op tafel zet
en we blijven stil met alle medeleven die we telkens weer ontvangen uit vele verschillende hoeken .. zo kwam er gister weer een brief uit het noorden van iemand die met Y* gewerkt heeft en ook onze boy* nog mist en vertelde over wat Y* hem voor levenslessen heeft mee gegeven.. voor mij van die opladertjes die weer goed doen.. veel post/telefoontjes en berichtjes krijgen we nog en dat doet zo goed !
ik geniet van mijn werk
mag in november weer de schoolbanken in om mijn diploma up to daten naar deze tijd .. loop daardoor al paar momentjes met collega's mee om te zien wat er in de loop der jaren verandert is want de techniek blijft niet stil staan... mag ook binnen het werk in een projectgroep zitten waar ik veel leer maar ook mijn expertise opgebouwd privé door alles wat ik binnen mijn gezin mee maakte kan en mag gebuiken
heb een paar oude hobbies weer opgepakt en zo langzaam aan hoop ik het opnieuw leren leven toch steeds weer meer invulling te geven
zo zing ik de laatste weken mee in een gelegenheids koor en merk dat ik daar weer erg veel plezier aan beleef .. binnenkort een concert als afsluiting wat in no time was uitverkocht dus wie weet nog wel weer een vervolg.. of mss gewoon een leuk koor hier in de buurt zoeken waar ik mij bij aansluit
mijn geloof is mijn kracht waardoor ik volhoud maar respecter iedereen die zijn leven anders invult .. Alex zegt altijd ben blij met een breed publiek ieder heeft zijn competenties waar ik van kan leren xx
mis Joey wel enorm maar weet via een vriendinnetje van hem dat hij weer werk mag hebben en zo ook meer ritme .. hij heeft mij laten weten even geen rechtstreeks contact te willen maar weet dat onze deur altijd open blijft staan .. want ik ben en blijf zijn moeder en wil er altijd voor hem zijn !!!
met vallen en opstaan probeer ik dus telkens weer opnieuw te leren leven zoals het genoemd word door mijn psychologe..
herstel van een kleine operatie die ik moest ondergaan omdat ik de afgelopen jaren minder goed voor mezelf had gezorgd
stapje voor stapje kom ik telkens weer iets vooruit xx
vrijdag 20 september 2013
onze vakantie vloog om .. deel 2
alweer bijna 4 weken vrij
en de tijd vloog om
een vakantie vol herinneringen aan deze tijd vorig jaar
een vakantie waar we beseften dat we het samen goed hebben ondanks alle lichamelijke mankementjes die we beiden hebben
de eerste 2 weken vlogen om ik schreef er eerder over http://yerell.blogspot.nl/2013/09/onze-vakantie-vliegt-om-deel-1.html
maar we zijn nu net terug van een weekje Limburg
zouden we wel zouden we niet weg gaan
we twijfelden er lang over
maar ik had een afspraak met een goede din gepland en waar Alex eerst dacht dan plannen we er paar dagen hotel rondom heen besloten we begin aug. om toch een huisje te boeken mede ook omdat de jeugd aangaf mss ook nog die kant op te willen komen
maar voor we weggingen nog een paar dagjes thuis stukjes gefietst.. in Weesp wezen kijken zo dichtbij huis een heel mooi plaatsje waar we rondstruinden .. en een bericht van een goede vriend dat hij in de lappenmand zit deed ons besluiten nu even zijn kant op te rijden en we combineerden het meteen met een bezoekje aan andere vrienden waar we al zolang heen wilden maar het kwam er maar niet van ..
we kregen helaas ook verdrietig nieuws paar dagen voor we weg zouden gaan Alex tante is overleden en de begrafenis viel in ons weekje weg we twijfelden even wat we moesten maar besloten toch dat we weggaan ook nodig hadden en de gemaakte afspraken maak je zo makkelijk niet weer
voor Annet liep dat al anders want die hoorde eind augustus dat ze toch Havo mocht gaan doen op de Vavo .. super om toch nog een kans te krijgen !!! want ze wilde het zo graag .. maar waar de ene locatie haar aannam had de locatie waar ze heen zou gaan toch twijfels ondanks de gesprekken en de test die positef waren.. al met al raakte Annet zelf onzeker en hadden we een goed gesprek.. Havo word het niet nu poosje werken en dan uitzoeken welke mbo4 opleiding het best bij haar past.. nu kon ze direct extra aan t werk dus dat moet je niet voorbij laten gaan
we planden deze week en later bleek dus dat precies de week te zijn dat Dirk echt geen vrij kon krijgen doordat de supermarkt waar hij werkt aan het verbouwen is en heringericht moest gaan worden maar Dirk wilde toch echt wel even komen dus nam hij het hele end reizen ri Vaals voor lief om nog geen 24 uur bij ons te zijn maar gezellig was het wel !
en Ada was juist paar weekenden druk geweest waardoor ze vaste afspraken voor bij had moeten laten gaan dat wilde ze niet weer doen
tja en Joey al bijna 3 maanden woont hij nu niet hier en we missen hem echt flink maar merken ook dat we dichter naar elkaar toe groeiden weer de laatste tijd
jammer dat de jeugd er niet bij was zoals we gewoon zijn maar het maakte niet uit we waren nu vooral saampjes en dat was ook goed !
vrijdag de 13e sept. stapten we in onze bus en reden ri. het zuiden..
hadden met een ander dinnetje rond lunchtijd afgesproken .. heerlijk om elkaar live te treffen en we werden getrakteerd op een vers gebakken pruimenvlaai .. meer traditioneel voor deze streek konden we niet starten
al kunnen we online ook genoeg met elkaar delen dit is toch directer en plezieriger
epilepsie bracht ons samen en haar zoon heb ik 1x eerder ontmoet.. toen zij ik al direct wat lijkt hij in veel kenmerken op mijn boy... maar dan een jongere uitvoering
hoop zo dat ik voor haar dus niet het verkeerde voorbeeld ben geweest en hoop zo dat de dokters de wonderpil of andere behandelingsmogelijkheid voor al die kanjers die strijden tegen het epi monster willen ontdekken
het was een fijn bezoek en we hadden het echt niet alleen over epi ! en we besloten om elkaar die zondag weer te treffen in de mooiste dierentuin en daar ontmoeten we ook de boy die zo op onze knul lijkt .. heel bijzonder om op de zelfde manier begroet te worden en nog meer kenmerken te herkennen echt veel kanjers mag ik kennen maar deze boy heeft wel heel speciaal plekje gekregen xx
vandaar uit die vrijdag dus ri. Vaals want daar stond ons huis voor 1 week
en die zaterdag morgen dus naar mijn din .. met wie ik al sinds het voorjaar riep we gaan elkaar zien deze zomer !!!! ook door de epi elkaar leren kennen maar nog zoveel anders met elkaar gedeeld en opgebouwd de laatste jaren
dankbare vriendschap !!!
hoe leer je het limburgse land beter kennen dan met een echte limburgse een wandeling te gaan maken .. eerst heerlijk gelunched met elkaar en genoten van haar kanjers .. maar vooral super om live bij te klessen en echt op een super fijne dag terug kunnen kijken
Alex riep van te voren al maar het moet ook vakantie voor ons samen zijn en we moeten tijd voor elkaar vinden en dat deden we dan ook vanaf die zondag
Dirk was er nog en we besloten met zijn 3-en het drielanden punt te beklimmen en daar in de buurt hapje te eten
verder wandelden we veel in het zuid limburgse rond en maakten met de auto ook tripjes door de streek en stukje van België bekeken een klooster en branden kaarsjes voor mensen die dit juist nu beter konden gebruken .. bezochten de amerikaanse begraafplaats in Margraten en waren echt even stil toen we beseften wat de 2e wereld oorlog toch heeft aangericht
we bezochten Aken voor Alex echt heel grote stap om daar te zijn want hij wil toch het liefst zijn eigen taal verstaan
reden met het stoomtreintje van Simpelveld naar Valkenbug en vermaakten ons daar prima ondanks het mindere weer mede ook doordat we bekenden troffen en met elkaar terrasje pikten .. echt heel raar om op zover van huis een bekende stem te horen en elkaar heel anders dan we gewoon zijn te treffen
op t park konden we lekker zwemmen
we hadden een fijn huisje
boeken genoeg mee dus veel gelezen
al was het weer minder we hadden het echt goed !!!!
net voor we echt naar huis redden nog het witte stadje Thorn bekeken
maar nu weer lekker thuis en genoeg te doen
en ga je nu dan vervelen nee .. er wacht een kijkopearatie maandag ,poliklinisch lukt het hopelijk anders volgt er nog een opearatie onder algehele narcose
ik heb me opgegeven voor Praise United de 1e repetitie was net voor we ri. Limburg vertrokken en er volgen er nog en paar voor we 12 okt het concert geven in Huizen.. erg leuk om weer te zingen xx
zwager en schoonzusje 25 jaar getrouwd
vrienden die hier een hapje komen eten
maar deze vakantie sluiten we af met het bezoeken van een concert van Yerèll*s mzuiektherapeut .. heel bijzonder om daar heen te gaan vast emotioneel maar ook erg mooie pianomuziek waar we graag naar luisteren xx http://www.youtube.com/watch?v=SYVI5xj_PFk
maandag dus extra vakantie dag maar hopelijk daarna weer lekker aan de slag
want werken is ook leuk !
en waar ik dacht half oktober ook weer aan de studie te gaan is dat even uitgesteld want de opleiding bleek vol te zitten nu dus maand later maar in de boeken duiken .. want er bleken genoeg aanmeldingen om sneller dan maart al een klas te starten
en de tijd vloog om
een vakantie vol herinneringen aan deze tijd vorig jaar
een vakantie waar we beseften dat we het samen goed hebben ondanks alle lichamelijke mankementjes die we beiden hebben
de eerste 2 weken vlogen om ik schreef er eerder over http://yerell.blogspot.nl/2013/09/onze-vakantie-vliegt-om-deel-1.html
maar we zijn nu net terug van een weekje Limburg
zouden we wel zouden we niet weg gaan
we twijfelden er lang over
maar ik had een afspraak met een goede din gepland en waar Alex eerst dacht dan plannen we er paar dagen hotel rondom heen besloten we begin aug. om toch een huisje te boeken mede ook omdat de jeugd aangaf mss ook nog die kant op te willen komen
maar voor we weggingen nog een paar dagjes thuis stukjes gefietst.. in Weesp wezen kijken zo dichtbij huis een heel mooi plaatsje waar we rondstruinden .. en een bericht van een goede vriend dat hij in de lappenmand zit deed ons besluiten nu even zijn kant op te rijden en we combineerden het meteen met een bezoekje aan andere vrienden waar we al zolang heen wilden maar het kwam er maar niet van ..
we kregen helaas ook verdrietig nieuws paar dagen voor we weg zouden gaan Alex tante is overleden en de begrafenis viel in ons weekje weg we twijfelden even wat we moesten maar besloten toch dat we weggaan ook nodig hadden en de gemaakte afspraken maak je zo makkelijk niet weer
voor Annet liep dat al anders want die hoorde eind augustus dat ze toch Havo mocht gaan doen op de Vavo .. super om toch nog een kans te krijgen !!! want ze wilde het zo graag .. maar waar de ene locatie haar aannam had de locatie waar ze heen zou gaan toch twijfels ondanks de gesprekken en de test die positef waren.. al met al raakte Annet zelf onzeker en hadden we een goed gesprek.. Havo word het niet nu poosje werken en dan uitzoeken welke mbo4 opleiding het best bij haar past.. nu kon ze direct extra aan t werk dus dat moet je niet voorbij laten gaan
we planden deze week en later bleek dus dat precies de week te zijn dat Dirk echt geen vrij kon krijgen doordat de supermarkt waar hij werkt aan het verbouwen is en heringericht moest gaan worden maar Dirk wilde toch echt wel even komen dus nam hij het hele end reizen ri Vaals voor lief om nog geen 24 uur bij ons te zijn maar gezellig was het wel !
en Ada was juist paar weekenden druk geweest waardoor ze vaste afspraken voor bij had moeten laten gaan dat wilde ze niet weer doen
tja en Joey al bijna 3 maanden woont hij nu niet hier en we missen hem echt flink maar merken ook dat we dichter naar elkaar toe groeiden weer de laatste tijd
jammer dat de jeugd er niet bij was zoals we gewoon zijn maar het maakte niet uit we waren nu vooral saampjes en dat was ook goed !
vrijdag de 13e sept. stapten we in onze bus en reden ri. het zuiden..
hadden met een ander dinnetje rond lunchtijd afgesproken .. heerlijk om elkaar live te treffen en we werden getrakteerd op een vers gebakken pruimenvlaai .. meer traditioneel voor deze streek konden we niet starten
al kunnen we online ook genoeg met elkaar delen dit is toch directer en plezieriger
epilepsie bracht ons samen en haar zoon heb ik 1x eerder ontmoet.. toen zij ik al direct wat lijkt hij in veel kenmerken op mijn boy... maar dan een jongere uitvoering
hoop zo dat ik voor haar dus niet het verkeerde voorbeeld ben geweest en hoop zo dat de dokters de wonderpil of andere behandelingsmogelijkheid voor al die kanjers die strijden tegen het epi monster willen ontdekken
het was een fijn bezoek en we hadden het echt niet alleen over epi ! en we besloten om elkaar die zondag weer te treffen in de mooiste dierentuin en daar ontmoeten we ook de boy die zo op onze knul lijkt .. heel bijzonder om op de zelfde manier begroet te worden en nog meer kenmerken te herkennen echt veel kanjers mag ik kennen maar deze boy heeft wel heel speciaal plekje gekregen xx
vandaar uit die vrijdag dus ri. Vaals want daar stond ons huis voor 1 week
en die zaterdag morgen dus naar mijn din .. met wie ik al sinds het voorjaar riep we gaan elkaar zien deze zomer !!!! ook door de epi elkaar leren kennen maar nog zoveel anders met elkaar gedeeld en opgebouwd de laatste jaren
dankbare vriendschap !!!
hoe leer je het limburgse land beter kennen dan met een echte limburgse een wandeling te gaan maken .. eerst heerlijk gelunched met elkaar en genoten van haar kanjers .. maar vooral super om live bij te klessen en echt op een super fijne dag terug kunnen kijken
Alex riep van te voren al maar het moet ook vakantie voor ons samen zijn en we moeten tijd voor elkaar vinden en dat deden we dan ook vanaf die zondag
Dirk was er nog en we besloten met zijn 3-en het drielanden punt te beklimmen en daar in de buurt hapje te eten
verder wandelden we veel in het zuid limburgse rond en maakten met de auto ook tripjes door de streek en stukje van België bekeken een klooster en branden kaarsjes voor mensen die dit juist nu beter konden gebruken .. bezochten de amerikaanse begraafplaats in Margraten en waren echt even stil toen we beseften wat de 2e wereld oorlog toch heeft aangericht
we bezochten Aken voor Alex echt heel grote stap om daar te zijn want hij wil toch het liefst zijn eigen taal verstaan
reden met het stoomtreintje van Simpelveld naar Valkenbug en vermaakten ons daar prima ondanks het mindere weer mede ook doordat we bekenden troffen en met elkaar terrasje pikten .. echt heel raar om op zover van huis een bekende stem te horen en elkaar heel anders dan we gewoon zijn te treffen
op t park konden we lekker zwemmen
we hadden een fijn huisje
boeken genoeg mee dus veel gelezen
al was het weer minder we hadden het echt goed !!!!
net voor we echt naar huis redden nog het witte stadje Thorn bekeken
maar nu weer lekker thuis en genoeg te doen
en ga je nu dan vervelen nee .. er wacht een kijkopearatie maandag ,poliklinisch lukt het hopelijk anders volgt er nog een opearatie onder algehele narcose
ik heb me opgegeven voor Praise United de 1e repetitie was net voor we ri. Limburg vertrokken en er volgen er nog en paar voor we 12 okt het concert geven in Huizen.. erg leuk om weer te zingen xx
zwager en schoonzusje 25 jaar getrouwd
vrienden die hier een hapje komen eten
maar deze vakantie sluiten we af met het bezoeken van een concert van Yerèll*s mzuiektherapeut .. heel bijzonder om daar heen te gaan vast emotioneel maar ook erg mooie pianomuziek waar we graag naar luisteren xx http://www.youtube.com/watch?v=SYVI5xj_PFk
maandag dus extra vakantie dag maar hopelijk daarna weer lekker aan de slag
want werken is ook leuk !
en waar ik dacht half oktober ook weer aan de studie te gaan is dat even uitgesteld want de opleiding bleek vol te zitten nu dus maand later maar in de boeken duiken .. want er bleken genoeg aanmeldingen om sneller dan maart al een klas te starten
zondag 8 september 2013
onze vakantie vliegt om deel 1
we kijken terug op tot nu toe 1 fijne week samen
ik was zelf al eerder paar dagen vrij en genoot toen van de tijd voor mezelf.. ochtendje shoppen en kleding scoren in soms wel 2 maten kleiner als dat ik vorige herfst kocht.. er is sinds begin maart 7,5 kilo af en na deze vakantie moet ik er echt wel weer even vol tegen aan en goed opletten maar ik ben toch ook wel tevreden want vaak doet stress ook eten en dat weet ik toch ook binnen de perken te houden
ik ging een ochtend al vroeg op pad om het een din heerlijk te wandelen over de Hilversumse heide en te brunchen bij het restaurant want aan de andere kant van de hei lag
er kwam een din bijklessen en thee leuten
na het eten even naar de Zuwe in Kortenhoef rijden waar ik dan met mijn boek zat en Alex een paar baantjes zwom
zo dichtbij huis is en was het al zo mooi dus ver weg hoefden we niet
onze tuin die zoveel ruimte en rust bied
ons huisje wat we zo fijn opgeknapt hebben
en het weer het was zo lekker voor de tijd van het jaar en deed ons zekers ook goed
voordat we samen vrij hadden de planken vol gezet met makkelijke producten waardoor we niet te veel op pad zouden moeten voor sjoppen want dat is niet Lex hobby .. ook de vriezer zat goed vol .. met allerlei lekkers ..want ons moestuintje heeft ons weer veel verse groenten bezorgd we zouden die 3 weken samen wel goed door gaan komen
maar we begonnen de vakantie samen ook vol schrik
Alex op zijn fietsje onderweg naar de fysio werd geschept door een auto terwijl hij overstak en van overtuigd was dat de auto af wou slaan
hij bleek zelf weinig te hebben reed op mijn fiets en die moest wel even naar de fietsenmaker maar vooral schrik bleek wat we er aan over hielden ik dan want ik was er wel een paar dagen mee bezig
Alex zelf had zo iets van ik heb geluk gehad dit keer .. weet uit eerder ongeluk dat het zo anders kan aflopen als je geschept word (heeft daardoor verbrijzeld onderbeen opgelopen maar het gaat nu goed daarmee )
ons plannetje om dus veel te gaan fietsen deze vrije weken moesten we even aanpassen want de fietsenmaker had niet direct tijd om mijn 2 wieler een opknapbeurt te geven
openden onze vakantie net als de laatste jaren met bbq-en maar met zijn 2-tjes is en was heus gezellig maar met meer hoorde het gewoon te zijn ..heel de vakantie blijven we dat gevoel wel houden
we merken telkens weer we missen Joey hier flink maar merken dat we samen ook weer tot rust komen en dichter naar elkaar groeien.. Lex zijn kids horen we met regelmaat en waaien ook wel langs maar toch ..
waar we 2 jaar geleden met de kids naar de woerdense vakantieweek gingen om daar genieten van een avondje hollandse muziek deden we dit nu saampjes .. even samen "lol" hebben we proberen het echt telkens weer en er zijn zekers ook geniet momentjes maar we merken ook samen dat alles nooit meer het zelfde is
kunnen we en mogen we wel lachen ?
.. Yerèll* overleed vorig jaar .. we missen hem flink maar proberen toch ook opnieuw te leren leven en soms te genieten
we beleefden de week voor Yerèll*s sterven terug weet je nog .. zijn laatste lach was op die zondag avond bij W. die we vroegen om te komen omdat we dachten dat Yerèll* dat nog fijn zou vinden.. toen raakte hij ook in coma maar de epileptische aanvallen bleven hem maar tergen waardoor zijn lijf niet los kon laten .. dankbaar keken we ook terug dat alles gewoon binnen Sherpa heeft kunnen gebeuren en dat iedereen zo betrokken wilde zijn xx
1 jaar verder stonden we aan zijn graf .. de plek die we met regelmaat bezoeken en waar ik tranen laat lopen veel makkelijker als elders en dat ook maar toe laat
heel bijzonder om te ervaren hoeveel mensen ook die 7e sept en de dagen daarom heen aan ons dachten ... dankjewel voor alle berichtjes post bezoekjes bloemen hier thuis of bij Yerèll*s plekje .. het deed mij echt pijn om Joey er deze dag niet bij te hebben maar deed me wel goed toen ik hoorde dat zijn vrienden hem steunden en met hem naar Yerèll* zijn geweest !
zelf schreef ik nieuw gedicht waar ik mijn gevoel uitte http://yerell.blogspot.nl/2013/09/1-jaar-verder.html
maar ook veel dinnetjes schreven een prachtig gedicht voor mijn boy
ik deel er 2 die mij echt raakten en wil daarbij niemand voorbij hoor xx
Elke dag, een nieuwe gedachte
ontstaan uit de zelfde basis
keer op keer zweef ik terug, naar al die mooie herinneringen
en al die liefdevolle aanrakingen.
Mijn ogen sluit ik wanneer ik je wil voelen en ruiken
dan wil ik in alle stilte mijn zintuigen gebruiken.
Ook al ben je zover weg, diep in mijn ziel blijf je altijd dicht bij mij
ook al zijn we apart op dat moment zijn we samen en vrij.
In elke zuchtje wind voel ik je adem
In elke regeldruppel, zie ik jou groeien van een kleine man tot een grote vent.
In elke sneeuwvlok, denk ik terug aan de warmte van je huid
Een vlinder die voorbij vliegt doet me beseffen dat je bij me bent bij alles wat ik doe
Alles wat me koud laat door jou verlies , doet me ineens beseffen dat ik leef
Jij laat me door jou ogen zien, dat ik mag leven voor jou en mij dat jij me liefhebt zorgeloos en vrij
Dankzij jou is het, het echte leven waar ik me in begeef.
Lieve zoon, zo ver weg en zo dichtbij
Ik hou met heel mijn hart van jou.
Wendy Ipenburg
1 dag
jouw lach
1 uur
zo zuur
1 keer
nooit meer
Jouw foto streelt ons hart
Liefde en verdriet, zo verward
Voor altijd weg
toch zo dichtbij
Uit elkaar
maar zij aan zij.
Ik bewandel nu jouw pad
En ooit zien we elkaar weer lieve schat!
maar we deden deze week nog meer leuke gezellige dingen en de laatste weken die er zo aan gaan komen zullen we ons vast ook niet gaan vervelen
net als vorig jaar is het weer in begin sept weer heerlijk nazomers met zwoele avonden xx en nu het iets koeler is kunnen we toch echt nog wel buiten leven
we gingen een bezoekje afleggen bij een din die verhuisd was en bewonderden haar nieuwe thuis .. maakten er meteen een gezellige dag van door een groot open tuinencentrum in de buurt te bezoeken en van de mooie omgeving te genieten
het was zo stralend weer dus reden we naar de ons zo geliefde kust .. startten vanuit Wijk aan Zee onze fietstocht ri. Egmnond belandden poosje op privé strandje nabij Bakkum en vervolgde onze weg door de duinen maar ooh wat had ik een conditie van 0,0 us toch maar naar verharde weg gezocht en in Egmond uitgebreidde pause gehouden en lekker op t strand gebivakkeerd .. terug in Wijk van de zee en ondergaande zon genoten en zo al stil gestaan bij onze knul* die aan de andere kant mag zijn xx
zon zee en wind het doet ons telkens weer goed xx
wat ik al eerder zei Nederland is zo mooi en als het weer redelijk mee zit dan hoef je echt niet verder jaren mochten we door Yerèll* niet verder als 100 km rondom Utrecht en daar is en was het ook prachtig nu kunnen we wel iets verder en doen we dat ook door vrienden verderweg op te zoeken maar hier dichtbij huis is het ook mooi en hebben we het goed
we wilden nog nieuwe zitmeubels en lampen maar konden niet heel goed vinden wat we in ons hoofd hadden toch zijn we heel goed geslaagd eigenlijk wisten we het al na winkel 1 maar hebben toch nog meer afgestruind en over een paar weken staat er hier een nieuwe zithoek xx
we hadden een verjaardag van een dinnetje en combineerden dat met wat familiebezoek we vervelen ons tot nu toe echt niet
een hele stapel to do klusjes op allerlei gebied hebben we afgewerkt
de stapel boeken slinkt flink maar gelukkig is de bieb dichtbij en hebben ze er nog genoeg boeken die ik niet gelezen heb.. leuk wel om na zolang minder tijd daar weer zo vol in te gaan en net zo van te genieten als vroeger
en de computer veel uit .. het bevalt me echt goed !
de eerste volle week samen vrij zit er dus bijna op.. maar van de komende dagen hopen we zekers ook te gaan genieten
en ik heb Alex beloofd de computer blijft uit .. al ben ik benieuwd of hem dit gaat lukken nu hij zelf spelletjes spelen ontdekt heeft xx
ik was zelf al eerder paar dagen vrij en genoot toen van de tijd voor mezelf.. ochtendje shoppen en kleding scoren in soms wel 2 maten kleiner als dat ik vorige herfst kocht.. er is sinds begin maart 7,5 kilo af en na deze vakantie moet ik er echt wel weer even vol tegen aan en goed opletten maar ik ben toch ook wel tevreden want vaak doet stress ook eten en dat weet ik toch ook binnen de perken te houden
ik ging een ochtend al vroeg op pad om het een din heerlijk te wandelen over de Hilversumse heide en te brunchen bij het restaurant want aan de andere kant van de hei lag
er kwam een din bijklessen en thee leuten
na het eten even naar de Zuwe in Kortenhoef rijden waar ik dan met mijn boek zat en Alex een paar baantjes zwom
zo dichtbij huis is en was het al zo mooi dus ver weg hoefden we niet
onze tuin die zoveel ruimte en rust bied
ons huisje wat we zo fijn opgeknapt hebben
en het weer het was zo lekker voor de tijd van het jaar en deed ons zekers ook goed
voordat we samen vrij hadden de planken vol gezet met makkelijke producten waardoor we niet te veel op pad zouden moeten voor sjoppen want dat is niet Lex hobby .. ook de vriezer zat goed vol .. met allerlei lekkers ..want ons moestuintje heeft ons weer veel verse groenten bezorgd we zouden die 3 weken samen wel goed door gaan komen
maar we begonnen de vakantie samen ook vol schrik
Alex op zijn fietsje onderweg naar de fysio werd geschept door een auto terwijl hij overstak en van overtuigd was dat de auto af wou slaan
hij bleek zelf weinig te hebben reed op mijn fiets en die moest wel even naar de fietsenmaker maar vooral schrik bleek wat we er aan over hielden ik dan want ik was er wel een paar dagen mee bezig
Alex zelf had zo iets van ik heb geluk gehad dit keer .. weet uit eerder ongeluk dat het zo anders kan aflopen als je geschept word (heeft daardoor verbrijzeld onderbeen opgelopen maar het gaat nu goed daarmee )
ons plannetje om dus veel te gaan fietsen deze vrije weken moesten we even aanpassen want de fietsenmaker had niet direct tijd om mijn 2 wieler een opknapbeurt te geven
openden onze vakantie net als de laatste jaren met bbq-en maar met zijn 2-tjes is en was heus gezellig maar met meer hoorde het gewoon te zijn ..heel de vakantie blijven we dat gevoel wel houden
we merken telkens weer we missen Joey hier flink maar merken dat we samen ook weer tot rust komen en dichter naar elkaar groeien.. Lex zijn kids horen we met regelmaat en waaien ook wel langs maar toch ..
waar we 2 jaar geleden met de kids naar de woerdense vakantieweek gingen om daar genieten van een avondje hollandse muziek deden we dit nu saampjes .. even samen "lol" hebben we proberen het echt telkens weer en er zijn zekers ook geniet momentjes maar we merken ook samen dat alles nooit meer het zelfde is
kunnen we en mogen we wel lachen ?
.. Yerèll* overleed vorig jaar .. we missen hem flink maar proberen toch ook opnieuw te leren leven en soms te genieten
we beleefden de week voor Yerèll*s sterven terug weet je nog .. zijn laatste lach was op die zondag avond bij W. die we vroegen om te komen omdat we dachten dat Yerèll* dat nog fijn zou vinden.. toen raakte hij ook in coma maar de epileptische aanvallen bleven hem maar tergen waardoor zijn lijf niet los kon laten .. dankbaar keken we ook terug dat alles gewoon binnen Sherpa heeft kunnen gebeuren en dat iedereen zo betrokken wilde zijn xx
1 jaar verder stonden we aan zijn graf .. de plek die we met regelmaat bezoeken en waar ik tranen laat lopen veel makkelijker als elders en dat ook maar toe laat
heel bijzonder om te ervaren hoeveel mensen ook die 7e sept en de dagen daarom heen aan ons dachten ... dankjewel voor alle berichtjes post bezoekjes bloemen hier thuis of bij Yerèll*s plekje .. het deed mij echt pijn om Joey er deze dag niet bij te hebben maar deed me wel goed toen ik hoorde dat zijn vrienden hem steunden en met hem naar Yerèll* zijn geweest !
zelf schreef ik nieuw gedicht waar ik mijn gevoel uitte http://yerell.blogspot.nl/2013/09/1-jaar-verder.html
maar ook veel dinnetjes schreven een prachtig gedicht voor mijn boy
ik deel er 2 die mij echt raakten en wil daarbij niemand voorbij hoor xx
Elke dag, een nieuwe gedachte
ontstaan uit de zelfde basis
keer op keer zweef ik terug, naar al die mooie herinneringen
en al die liefdevolle aanrakingen.
Mijn ogen sluit ik wanneer ik je wil voelen en ruiken
dan wil ik in alle stilte mijn zintuigen gebruiken.
Ook al ben je zover weg, diep in mijn ziel blijf je altijd dicht bij mij
ook al zijn we apart op dat moment zijn we samen en vrij.
In elke zuchtje wind voel ik je adem
In elke regeldruppel, zie ik jou groeien van een kleine man tot een grote vent.
In elke sneeuwvlok, denk ik terug aan de warmte van je huid
Een vlinder die voorbij vliegt doet me beseffen dat je bij me bent bij alles wat ik doe
Alles wat me koud laat door jou verlies , doet me ineens beseffen dat ik leef
Jij laat me door jou ogen zien, dat ik mag leven voor jou en mij dat jij me liefhebt zorgeloos en vrij
Dankzij jou is het, het echte leven waar ik me in begeef.
Lieve zoon, zo ver weg en zo dichtbij
Ik hou met heel mijn hart van jou.
Wendy Ipenburg
1 dag
jouw lach
1 uur
zo zuur
1 keer
nooit meer
Jouw foto streelt ons hart
Liefde en verdriet, zo verward
Voor altijd weg
toch zo dichtbij
Uit elkaar
maar zij aan zij.
Ik bewandel nu jouw pad
En ooit zien we elkaar weer lieve schat!
Esther Versluijs
maar we deden deze week nog meer leuke gezellige dingen en de laatste weken die er zo aan gaan komen zullen we ons vast ook niet gaan vervelen
net als vorig jaar is het weer in begin sept weer heerlijk nazomers met zwoele avonden xx en nu het iets koeler is kunnen we toch echt nog wel buiten leven
we gingen een bezoekje afleggen bij een din die verhuisd was en bewonderden haar nieuwe thuis .. maakten er meteen een gezellige dag van door een groot open tuinencentrum in de buurt te bezoeken en van de mooie omgeving te genieten
het was zo stralend weer dus reden we naar de ons zo geliefde kust .. startten vanuit Wijk aan Zee onze fietstocht ri. Egmnond belandden poosje op privé strandje nabij Bakkum en vervolgde onze weg door de duinen maar ooh wat had ik een conditie van 0,0 us toch maar naar verharde weg gezocht en in Egmond uitgebreidde pause gehouden en lekker op t strand gebivakkeerd .. terug in Wijk van de zee en ondergaande zon genoten en zo al stil gestaan bij onze knul* die aan de andere kant mag zijn xx
zon zee en wind het doet ons telkens weer goed xx
wat ik al eerder zei Nederland is zo mooi en als het weer redelijk mee zit dan hoef je echt niet verder jaren mochten we door Yerèll* niet verder als 100 km rondom Utrecht en daar is en was het ook prachtig nu kunnen we wel iets verder en doen we dat ook door vrienden verderweg op te zoeken maar hier dichtbij huis is het ook mooi en hebben we het goed
we wilden nog nieuwe zitmeubels en lampen maar konden niet heel goed vinden wat we in ons hoofd hadden toch zijn we heel goed geslaagd eigenlijk wisten we het al na winkel 1 maar hebben toch nog meer afgestruind en over een paar weken staat er hier een nieuwe zithoek xx
we hadden een verjaardag van een dinnetje en combineerden dat met wat familiebezoek we vervelen ons tot nu toe echt niet
een hele stapel to do klusjes op allerlei gebied hebben we afgewerkt
de stapel boeken slinkt flink maar gelukkig is de bieb dichtbij en hebben ze er nog genoeg boeken die ik niet gelezen heb.. leuk wel om na zolang minder tijd daar weer zo vol in te gaan en net zo van te genieten als vroeger
en de computer veel uit .. het bevalt me echt goed !
de eerste volle week samen vrij zit er dus bijna op.. maar van de komende dagen hopen we zekers ook te gaan genieten
en ik heb Alex beloofd de computer blijft uit .. al ben ik benieuwd of hem dit gaat lukken nu hij zelf spelletjes spelen ontdekt heeft xx
vrijdag 6 september 2013
52 weken verder
wat is er dit jaar veel gebeurd morgen 1 jaar zonder onze kanjer *
we proberen opnieuw te leren leven maar ooh wat is dat meer ingewikkeld als ik van te voren verwacht had voor zover je er een voorstelling bij kon maken
ik schreef dit gedichtje
vorig jaar al ...
het stond op de dankbetuiging okt. 2012
Zonder Yerèll* is alles anders
na een leven vol zorgen
iedere dag een lege morgen
Het is goed zo hoor ik sommigen zeggen
maar is dit goed?
Ik kan het niet zo uitleggen
nu ik hem zo erg mis
En haast niks belangrijk is
Dat ik "sterf"van verdriet
Is dat goed? ik weet het niet
Als ik soms uren in het donker lig te kijken
en nauwelijks nog iets leuks kan lijken
dat de tranen blijven komen van verdriet
Goed, is dat goed? ik snap het niet
Maar als ik dan denk
Yerèll* heeft nu de rust en niet die "pijn"
En weet dat hij bij God veilig en geborgen mag zijn
Daardoor weet ik het nu wel
Het is goed zo Yerèll*
xxx Mama
nu een jaar later schreef ik een gedichtje wat er mss wel oplijkt maar ik merk dat er het eerste jaar weinig is verandert
ik mis mijn boy* met de dag meer
beleefde de laatste dagen het vorig jaar weer helemaal terug
Alex had toen zijn enkel gebroken en vriendinnen zorgden er voor dat hij toch bij ons kon zijn..
het gesprek met de dokter dat ze dacht dat het nu toch snel zou gaan en Alex die dus ook 24/7 ging blijven ..
zijn laatste lach
iedereen die afscheid kwam nemen ..
het gevecht van een lijfje wat maar niet kon winnen van het epi monster ..
en door alle lieve handen konden we toch op Sherpa blijven en overleed Yerèll 7 sept 2012 om 21.58 omringd door liefdevolle mensen
mss heb ik t ook wel zo pittig omdat ik zoveel zorg rondom Joey voel maar ik probeer het allemaal "los te laten"
kleine jongens worden groot en moeten op eigen benen gaan staan xx
Hij weet dat hij hier welkom is en blijft..
ik voel me echt gesteund door alle lieve berichten van de laatste tijd ook weer
luister ook graag naar muziek van Yerèll*s muziektherapeut .. daar konden we samen ook zo van genieten xx http://www.youtube.com/watch?v=O0L9lb1P4uQ&feature=c4-overview&list=UUKSnSaGhOGt_DLSBKKGWz9g
dankbaar wel dat we nu samen vakantie hebben en daardoor ook emotie makkelijker toe kunnen laten
morgen zal vast zwaar zijn maar blij dat er zoveel lieve mensen ons omringen, ik ga samen met Lex al vroeg naar het plekje .. maar na 11.00 is er hier koffie .. voel je vrij om langs te komen
gister/donderdag hebben Lex en ik al een dagje samen gemaakt en extra bij die laatste week stil gestaan .. heerlijk door de duinen gefietst .. langs de zee gewandeld en een prachtige zonsondergang gezien !!!
De zon mag voor Yerèll* stralen aan de andere kant XX
mijn gedichtje voor jou Yerèll* sept 2013
Lieve Yerèll*
de zon mag voor jouw stralen aan de andere kant
God is jou komen halen en je bent vrij van alle zorgen
maar hier op aarde heeft mama het zwaar
denkt bij het wakker worden vaak meteen aan jou... iedere morgen
we proberen op nieuw te leren leven
en andere om ons heen alle aandacht te geven
maar echt zo simpel als het leek is het echt niet
mijn totale zijn zit vol verdriet
ook als ik je broer zo met zijn verdriet zie vechten
en nu op zijn manier knokt voor "eigen rechten"
samen vinden we veel troost in muziek
en dat maakt jouw broer ook weer zo uniek
I'm proud to be your mother ,
He's proud to be your brother !!!
samen gingen we maar een concert van Racoon
veel tranen van al die mooie nummers maar hoop t nog een keer samen te doen
ook Alex en zijn kids zijn het die jou missen
maar jouw leven hier op aarde was "op" wij mochten daar niet over beslissen
God nam jou mee aan zijn hand
naar het voor ons beloofde land
het gemis om jou voor ons allemaal oooh zo groot
de draad op pakken we proberen het wel al sinds jouw dood
vele uren dagen jaren aan jou besteed
vol van liefde maar ook leed
nu een leven vol herinneringen
we proberen vaak te denken aan alle leuke dingen
want vele momenten samen gaven ons zekers ook een lach
en die houden ons nu ook op de been , elke dag
en waar ik naar uit mag kijken
is spoedig zal ik je weer zien en ook op HEM lijken
want dat wil ik zekers weten
jij bent veilig in Jezus armen maar lieve boy* mama wil en kan je niet vergeten
7 sept. alweer zonder jou .. 1 jaar
maar ik weet jij bent veilig geborgen daar
samen gaan we naar je plekje toe
iets wat ik nog met grote regelmaat doe
daar laat ik vaak ook mijn tranen stromen
en beleef daar de mooie toekomst dromen
Lieve Yerèll* want ik weet je hebt het nu goed
en ik probeer hier door te leven volle goede moed
een dikke knuffel
Mama xx
we proberen opnieuw te leren leven maar ooh wat is dat meer ingewikkeld als ik van te voren verwacht had voor zover je er een voorstelling bij kon maken
ik schreef dit gedichtje
vorig jaar al ...
het stond op de dankbetuiging okt. 2012
Zonder Yerèll* is alles anders
na een leven vol zorgen
iedere dag een lege morgen
Het is goed zo hoor ik sommigen zeggen
maar is dit goed?
Ik kan het niet zo uitleggen
nu ik hem zo erg mis
En haast niks belangrijk is
Dat ik "sterf"van verdriet
Is dat goed? ik weet het niet
Als ik soms uren in het donker lig te kijken
en nauwelijks nog iets leuks kan lijken
dat de tranen blijven komen van verdriet
Goed, is dat goed? ik snap het niet
Maar als ik dan denk
Yerèll* heeft nu de rust en niet die "pijn"
En weet dat hij bij God veilig en geborgen mag zijn
Daardoor weet ik het nu wel
Het is goed zo Yerèll*
xxx Mama
nu een jaar later schreef ik een gedichtje wat er mss wel oplijkt maar ik merk dat er het eerste jaar weinig is verandert
ik mis mijn boy* met de dag meer
beleefde de laatste dagen het vorig jaar weer helemaal terug
Alex had toen zijn enkel gebroken en vriendinnen zorgden er voor dat hij toch bij ons kon zijn..
het gesprek met de dokter dat ze dacht dat het nu toch snel zou gaan en Alex die dus ook 24/7 ging blijven ..
zijn laatste lach
iedereen die afscheid kwam nemen ..
het gevecht van een lijfje wat maar niet kon winnen van het epi monster ..
en door alle lieve handen konden we toch op Sherpa blijven en overleed Yerèll 7 sept 2012 om 21.58 omringd door liefdevolle mensen
mss heb ik t ook wel zo pittig omdat ik zoveel zorg rondom Joey voel maar ik probeer het allemaal "los te laten"
kleine jongens worden groot en moeten op eigen benen gaan staan xx
Hij weet dat hij hier welkom is en blijft..
ik voel me echt gesteund door alle lieve berichten van de laatste tijd ook weer
luister ook graag naar muziek van Yerèll*s muziektherapeut .. daar konden we samen ook zo van genieten xx http://www.youtube.com/watch?v=O0L9lb1P4uQ&feature=c4-overview&list=UUKSnSaGhOGt_DLSBKKGWz9g
dankbaar wel dat we nu samen vakantie hebben en daardoor ook emotie makkelijker toe kunnen laten
morgen zal vast zwaar zijn maar blij dat er zoveel lieve mensen ons omringen, ik ga samen met Lex al vroeg naar het plekje .. maar na 11.00 is er hier koffie .. voel je vrij om langs te komen
gister/donderdag hebben Lex en ik al een dagje samen gemaakt en extra bij die laatste week stil gestaan .. heerlijk door de duinen gefietst .. langs de zee gewandeld en een prachtige zonsondergang gezien !!!
De zon mag voor Yerèll* stralen aan de andere kant XX
mijn gedichtje voor jou Yerèll* sept 2013
Lieve Yerèll*
de zon mag voor jouw stralen aan de andere kant
God is jou komen halen en je bent vrij van alle zorgen
maar hier op aarde heeft mama het zwaar
denkt bij het wakker worden vaak meteen aan jou... iedere morgen
we proberen op nieuw te leren leven
en andere om ons heen alle aandacht te geven
maar echt zo simpel als het leek is het echt niet
mijn totale zijn zit vol verdriet
ook als ik je broer zo met zijn verdriet zie vechten
en nu op zijn manier knokt voor "eigen rechten"
samen vinden we veel troost in muziek
en dat maakt jouw broer ook weer zo uniek
I'm proud to be your mother ,
He's proud to be your brother !!!
samen gingen we maar een concert van Racoon
veel tranen van al die mooie nummers maar hoop t nog een keer samen te doen
ook Alex en zijn kids zijn het die jou missen
maar jouw leven hier op aarde was "op" wij mochten daar niet over beslissen
God nam jou mee aan zijn hand
naar het voor ons beloofde land
het gemis om jou voor ons allemaal oooh zo groot
de draad op pakken we proberen het wel al sinds jouw dood
vele uren dagen jaren aan jou besteed
vol van liefde maar ook leed
nu een leven vol herinneringen
we proberen vaak te denken aan alle leuke dingen
want vele momenten samen gaven ons zekers ook een lach
en die houden ons nu ook op de been , elke dag
en waar ik naar uit mag kijken
is spoedig zal ik je weer zien en ook op HEM lijken
want dat wil ik zekers weten
jij bent veilig in Jezus armen maar lieve boy* mama wil en kan je niet vergeten
7 sept. alweer zonder jou .. 1 jaar
maar ik weet jij bent veilig geborgen daar
samen gaan we naar je plekje toe
iets wat ik nog met grote regelmaat doe
daar laat ik vaak ook mijn tranen stromen
en beleef daar de mooie toekomst dromen
Lieve Yerèll* want ik weet je hebt het nu goed
en ik probeer hier door te leven volle goede moed
een dikke knuffel
Mama xx
maandag 26 augustus 2013
mijn vakantie is begonnen !!!
DE TITEL ZEGT HET AL
ruim 3,5 week geen verplichtingen
maar tijd voor mezelf en elkaar
alles rondom dokters en therapeuten op een laag pitje
al is Alex voorlopig uitgedoktert vorige week kreeg hij te horen dat 4 dokters het niet weten en dat hij maar met de pijn moet leren leven, de fysio legt zich hier niet bij neer en gaat de orthopeed nog contacten maar afspraken staan er rondom de pijnen even niet..
zelf ben ik wel met dokteren begonnen een simpel probleempje wat ik dacht blijkt complexer.. na mijn vakantie mag ik weer terug en praten we verder hoe of wat te doen..
maar na vrijdag dus even geen afspraken rondom dokters als het niet hoeft !
iedereen mocht al op vakantie gaan binnen t werk maar telkens dacht ik ik heb t nog te goed
de laatste week merkte ik ook echt dat ik er aan toe was
afgelopen zaterdag was mijn din uit Brabant hier een dagje .. we mochten samen naar Yerèlls plekje wat ze nog niet had afgezien en verders hadden we samen een leuke gezellige dag om stil te staan bij onze alweer 27 jaar vriendschap !!!
dankbaar dat we dit al die jaren al hebben
veel vreugde en verdriet samen beleefd en ondanks de afstand er toch telkens voor elkaar kunnen en willen zijn !
manlief dacht schijnbaar jij had zaterdag een leuke dag we kunnen het zondag nog wel even doorzetten uit de kerk doorgereden naar de kust waat we stralend weer hadden en een superfijne middag.. hele belevenis ook nog want de strandtent waar naast we zaten was afgehuurd voor naar wat later bleek een joodse verjaardag heel bijzonder omdat te aanschouwen
voelde me binnen t werk de laatste weken meer emotioneel dan gewoonlijk mss ook wel omdat een client die ik ruim 2,5 jaar mocht verzorgen en begeleiden overleed en dit mij meer raakte als ik zou willen.. mocht ook wel weer ervaren dat collega's soms ook meer gevoel hadden dan wenselijk en konden dit met elkaar delen fijn ook wel xx
tja ik ben ook maar mens en gevoel schakel je niet zo maar uit
wat ik in vorig blog al schreef ik herbeleef vorig jaar deze periode momenteel flink terug
Yerèll die toen nog zo knokte tegen het epi monster
zijn lijf die niet los kon laten
heel zware maar ook bijzondere tijd waar ik op terug kijk
en dat Joey even hier niet is raakt me ook flink
het logeren bij mijn ouders geeft mij zekers wel rust maar het is zo onnatuurlijk
vorige week stond de politie plots hier dat hij ook vanuit mijn oudershuis was weg gelopen
voor mij een teken van dan ligt het dus niet alleen aan mij want het gedrag lijkt niet verandert
maar ook die machteloosheid hoe kan ik mijn knul nu helpen
de politieagent zei jij hebt werkelijk alles voor hem gedaan Astrid twijfel daar niet over.. Joey is nu 20 en moet op Eigen benen leren staan weet dat hij bij jou terecht mag laat nu verder los en zorg voor jezelf want dat is zekers ook belangrijk..
al weet ik ook goed dat ik los moet en mag laten ik ben er flink mee bezig
las volgend gedichtje en zo voelt het ook
al ben je even niet bij me ik denk veel aan je
en je bent en blijft bij mij verweven net als je broertje die aan de "andere kant" mag zijn xx
To My Son, I love you so,
you are so special, I hope you know.
With every day that passes by,
you're more the twinkle in my eye.
So loving, so giving, a heart of gold,
always my baby, even when I'm old.
Your love shines through, for all to see,
I feel so proud, you are a part of me
maar vanaf nu dus vakantie lekker even niets moeten dus maar genoeg te doen en te willen.. tot vrijdag werkt Alex nog dus doe ik veel leuks alleen met dinnen daarna samen 3 weken ..
wandelen met een din en haar geleidehond xx
.. lunchen met een andere din .. een din komt hier bijklessen en thee leuten..eten met vrienden .. vrienden die hier komen naar een dinnetje in Limburg en mss nog ander dinnetje daar ook zien xx.. vriendinnetje bezoeken in haar nieuwe huisje
samen met Lex naar hollands concert in Woerden nog voor zijn verjaardag
stukjes fietsen .. we willen het gooimeer rond.. maar ook rondje weesp staat op de planning
ons huisje nog mooier maken dan het nu al is.. shoppen voor zitmeubelen en lampen xx
voorbereidingen voor een concert van Praise United 12 okt. as. ik mag mee doen binnen het koor .. jaren niet meer zo vaak en fanatiek gezongen maar kijk er wel naar uit ,de repetities starten in mijn vakantie en ik hoop er toch heen te gaan http://puhuizen.wordpress.com/
concert van de muziektherapeut van mijn boy* https://www.facebook.com/events/374877559307536/
Lex kids die nog willen komen
Yerèll* alweer 1 jaar uit ons midden 7 sept. as. daar staan we zekers ook bij stil..
krijgen bezoek en wil je ook naar het graf voel je vrij , voor hier langs komen of samen naar Yerèll*s plekje pb of sms even dan komen we er vast wel uit
we komen deze weken wel door
en gaan genieten van
*een lege agenda mbt verplichte afspraken.. zelfs geen vrijwilligerswerk na morgen ..ik ga die kanjers echt wel missen want de di. morgen is voor mij een feestje maar Alex heeft gelijk ... vrij is vrij dus alle verplichte dingen even zoveel mogelijk uitplannen xx
*elkaar
*en alle leuke dingen die we mogen gaan meemaken
en de computer die staat weer veel vaker uit
want er ligt en flinke stapel leesvoer xx
.
dinsdag 6 augustus 2013
lastig allemaal
As wat ben je stil.. wat is er aan de hand kreeg ik al te horen daarom toch maar weer een blog..
maar ik doe ook mijn best om minder achter de computer te zitten en dat bevalt goed.. kom weer toe aan lezen en puzzelen en gewoon lekker relaxed in de tuin zitten genietend van hoe mooi het daar is ..
Joey verliet op 25 juni ons huis toen wij aan t werk waren
Hij zou gaan logeren bij opa en oma en zo wat rust vinden en zoeken maar ook wij konden wat tot rust komen
nu ruime maand later is er weinig verandert volgens de mensen die we spraken .. lees proffesionals die hem volgen want zelf hebben we even geen contact met hem of mijn ouders
we spraken wat vrienden die zeiden hij lijkt niet gelukkig maar wat kunnen we doen
hebben hem laten weten dat onze deur altijd voor hem open blijft staan en er voor hem willen zullen zijn als hij aanklopt
het is stil en vreemd maar ik heb ook gemerkt hoelang ik op mijn tenen gelopen heb
de dokter zei mss wel terecht nu kan je pas echt voor jezelf gaan zorgen Astrid want na het overlijden van Yerèll* ontstond er al snel je zorg rondom Joey .. je hebt werkelijk alles voor hem willen doen wat binnen je mogelijkheden lag maar tegen de burocratie vanuit Den Haag kunnen jij en wij ook niet op.. begeleid wonen zou echt het best voor hem zijn en wie weet mag dat toch ooit gaan lukken
ik probeer het los te laten al sta ik er mee op en ga er mee naar bed
zit je dan alleen maar in mineur As? nee zekers niet
we hebben hier de afgelopen weken niet stil gezeten...
zijn verder gegaan met ons klussen binnenshuis.. er is behangen alles staat weer goed in de verf , veel opgeruimd en weggegooid en as. week komt dan onze nieuwe vloer en ook als het een beetje mee zit en het atelier wat de gordijnen maakt op tijd klaar is de nieuwe gordijnen en rolgordijnen
we zijn ook al begonnen in het halletje en willen zo verders doorgaan naar onze eigen slaapkamer die pas ook al een grote opruimbeurt heb gegeven .. 3 volle vuilniszakken oude kleding kwam er uit mijn kast .. ruimde flink op .. en gaf weer meer ruimte
Yerèll*s kamertje is nu vooral opslag maar hopelijk is dat snel weer anders en kan ik er steeds meer mijn museumpje ter ere van mijn boy* van maken
maar ook moeten we nog op zoek naar nieuwe zitmeubels en lampen en wat sfeeraankleding in de passende kleuren die bij de nieuwe gordijnen klikken
maar niet alleen binnenshuis waren we druk .. we hebben genoten van het mooie weer .. veel buitengeleefd in eigen tuin.. flink geoogst uit de moestuin waardoor de vriezer weer lekker vol zit , fietstochtjes gemaakt hier in de buurt .. nieuwe mooie plekjes ontdekt waar we graag paar uurtjes ter ontspanning heen rijden.. maar ook een dagje naar Wijk gereden om daar door de duinen te fietsen en een pause te houden op een soort van privé strandje .. een strnadje waar je alleen met de fiets kan komen dus daar waar het ook redelijk rustig was terwijl je uitkeek naar Castricum waar ze hutje o mutje lagen
we mochten met Alex kinderen een avond naar dierentuin A'foort vanuit vrienden van het WKZ .. tbv de nieuwe IC die ze daar gaan inrichten .. dubbele gevoelens maar ook dierbare herinneringen
ook waren Alex en ik een nachtje logeren bij goede vrienden in Zeeland.. heerlijk om daar te zijn lekker bij te klessen .. heerlijk gegeten met elkaar en lief en leed met elkaar kunnen en mogen delen.. bezochten er een braderie waar ook veel oude tractoren te bezichtigen waren en dat was voor Lex als boerenzoon natuurlijk weer jeugdsentiment maar bovenal hebben we ook genoten van hun kleine grote zoon .. ook en jongetje met een zorgvraag maar ooh zo lekker vertroetelknulletje <3
we proberen er het beste van te maken maar lastig is het wel
merk ook dat ik Yerèll* nog meer lijk te gaan missen nu 11 maanden na zijn overlijden.. herbeleef vorig jaar deze tijd en weet nog maar al te goed hoe zwaar hij het toen al had
mss komt het ook wel doordat deze week Alex jongste 18 jaar mag worden.. zij scheelde maar een half jaartje met Yerèll* .. maar hij blijft voor altijd 16,5
Lex meiden die net als hij de komende weken jarig zijn.. Annet word dus alweer 18 en Ada mag alweer 24 worden.. beiden zijn ze hier middagje en avond geweest de latste week om gezellig voor hun verjarskado te sjoppen en daarna een hapje te eten .. kleine genietmomentjes die soms hard zijn maar ook echt wel warm gevoel geven
Alex hoopt de 16e weer een jaar ouder te worden .. groot feest vieren we niet maar met goede vrienden en familie hopen we er wel bij stil te staan en een gezellige avond te hebben
en hoe is het dan met jullie gezondheid stelde en vriendin als vraag die dus dit blog miste..
nou Alex is niet heel veel verder maar heeft wel baat bij de mensendieck therapie die hij nu heeft..
de dokters noemen het dus niet operabele hernia met chronische slijmbeursontsteking in het been .. eind augustus moet Alex weer naar de behandelend orthopeed en lijkt de pijnpoli wss de volgende stap... wel werkt hij langzaam aan steeds weer uurtje meer en als het aan hem zelf ligt en zijn lijf werkt mee zoals we hopen dan werkt hij net voor onze vakantie weer gewoon vol 8 uur per dag als allround machinist binnen de groenvoorziening .. de dokters hebben hem groenlicht gegeven en ook de arboarts steunt hem dus dat is wel fijn gevoel
vakantie we kijken er naar uit.. hopelijk dan ook nog lekker nazomer weer .. voor mij nog 2,5 week werken Lex moet weekje langer maar dan samen 3 weken vrij xx
in die weken valt ook de dag dat mijn boy* alweer/pas 1 jaar uit ons midden is .. maar hopen we ook leuke dingen te ondernemen met elkaar .. een bezoekje aan vrienden in Zuid Limburg .. gaan naar een concert van de muziektherapeut van Yerèll tbv een goed doel https://www.facebook.com/events/374877559307536/
maar bovenal ook genieten van rust en weinig moeten want alle medische dingen/afspraken schakelen we voor die weken uit xx
zelf tob ik ook weer met vrouwenprobleempjes zoals manlief het noemt.. dacht er via de huisarts wel verder mee te komen maar nee moet toch weer naar specialist en mss wel operatie maar dat laten we dan maar gebeuren .. heb nu veel pijntjes en daar schiet je weinig mee op
ook was er nog even de grote schrik op een zondag namiddag nadat we juist heerlijk tochtje gefietst hadden ik voelde me echt beroerd en Alex vertrouwde het niet .. dus toch maar naar de Huisartsenpost waar ze constateerden dat ik syndroom van Tietze heb.. http://www.reumafonds.nl/informatie-voor-doelgroepen/patienten/vormen-van-reuma/syndroom-van-tietze
heb er nog wel last van maar ga gewoon door waar ik gebleven was..
alles komt wel weer goed
we voelen ons gesteund door zoveel lieverds om ons heen
zijn blij met elkaar
en weten ons gedragen door ons geloof
ik eindig met een gedichtje wat een kennisje wat ik via een online forum mocht leren kennen voor Yerèll* schreef
tranen telkens weer als ik het lees maar ooh zo raak geformuleerd
Voor hem ;
vol van liefde maar verward,
gleed jij zo bij ons vandaan,
Je kon lijfelijk niet meer blijven,
maar verdwijnt nooit uit ons bestaan.
En als ik mn ogen dichtdoe
lijk je zelfs dichtbij,
Verschijnt er om mn mond een glimlach,
Is mn hart weer even blij.
Dus als ik bij jou wil zijn,
dan sluit ik mn ogen weer,
Dan luisteren we naar de vogeltjes die fluiten,
Ik sluit de rest van de wereld buiten.
Dat momentje voor ons twee,
neem ik waar ik ga met me mee.
Zo blijf je in mn hart, waar je altijd bent,
Waar ik vol trots terugdenk aan mn lieve kleine grote vent
Esther Versluijs
maar ik doe ook mijn best om minder achter de computer te zitten en dat bevalt goed.. kom weer toe aan lezen en puzzelen en gewoon lekker relaxed in de tuin zitten genietend van hoe mooi het daar is ..
Joey verliet op 25 juni ons huis toen wij aan t werk waren
Hij zou gaan logeren bij opa en oma en zo wat rust vinden en zoeken maar ook wij konden wat tot rust komen
nu ruime maand later is er weinig verandert volgens de mensen die we spraken .. lees proffesionals die hem volgen want zelf hebben we even geen contact met hem of mijn ouders
we spraken wat vrienden die zeiden hij lijkt niet gelukkig maar wat kunnen we doen
hebben hem laten weten dat onze deur altijd voor hem open blijft staan en er voor hem willen zullen zijn als hij aanklopt
het is stil en vreemd maar ik heb ook gemerkt hoelang ik op mijn tenen gelopen heb
de dokter zei mss wel terecht nu kan je pas echt voor jezelf gaan zorgen Astrid want na het overlijden van Yerèll* ontstond er al snel je zorg rondom Joey .. je hebt werkelijk alles voor hem willen doen wat binnen je mogelijkheden lag maar tegen de burocratie vanuit Den Haag kunnen jij en wij ook niet op.. begeleid wonen zou echt het best voor hem zijn en wie weet mag dat toch ooit gaan lukken
ik probeer het los te laten al sta ik er mee op en ga er mee naar bed
zit je dan alleen maar in mineur As? nee zekers niet
we hebben hier de afgelopen weken niet stil gezeten...
zijn verder gegaan met ons klussen binnenshuis.. er is behangen alles staat weer goed in de verf , veel opgeruimd en weggegooid en as. week komt dan onze nieuwe vloer en ook als het een beetje mee zit en het atelier wat de gordijnen maakt op tijd klaar is de nieuwe gordijnen en rolgordijnen
we zijn ook al begonnen in het halletje en willen zo verders doorgaan naar onze eigen slaapkamer die pas ook al een grote opruimbeurt heb gegeven .. 3 volle vuilniszakken oude kleding kwam er uit mijn kast .. ruimde flink op .. en gaf weer meer ruimte
Yerèll*s kamertje is nu vooral opslag maar hopelijk is dat snel weer anders en kan ik er steeds meer mijn museumpje ter ere van mijn boy* van maken
maar ook moeten we nog op zoek naar nieuwe zitmeubels en lampen en wat sfeeraankleding in de passende kleuren die bij de nieuwe gordijnen klikken
maar niet alleen binnenshuis waren we druk .. we hebben genoten van het mooie weer .. veel buitengeleefd in eigen tuin.. flink geoogst uit de moestuin waardoor de vriezer weer lekker vol zit , fietstochtjes gemaakt hier in de buurt .. nieuwe mooie plekjes ontdekt waar we graag paar uurtjes ter ontspanning heen rijden.. maar ook een dagje naar Wijk gereden om daar door de duinen te fietsen en een pause te houden op een soort van privé strandje .. een strnadje waar je alleen met de fiets kan komen dus daar waar het ook redelijk rustig was terwijl je uitkeek naar Castricum waar ze hutje o mutje lagen
we mochten met Alex kinderen een avond naar dierentuin A'foort vanuit vrienden van het WKZ .. tbv de nieuwe IC die ze daar gaan inrichten .. dubbele gevoelens maar ook dierbare herinneringen
ook waren Alex en ik een nachtje logeren bij goede vrienden in Zeeland.. heerlijk om daar te zijn lekker bij te klessen .. heerlijk gegeten met elkaar en lief en leed met elkaar kunnen en mogen delen.. bezochten er een braderie waar ook veel oude tractoren te bezichtigen waren en dat was voor Lex als boerenzoon natuurlijk weer jeugdsentiment maar bovenal hebben we ook genoten van hun kleine grote zoon .. ook en jongetje met een zorgvraag maar ooh zo lekker vertroetelknulletje <3
we proberen er het beste van te maken maar lastig is het wel
merk ook dat ik Yerèll* nog meer lijk te gaan missen nu 11 maanden na zijn overlijden.. herbeleef vorig jaar deze tijd en weet nog maar al te goed hoe zwaar hij het toen al had
mss komt het ook wel doordat deze week Alex jongste 18 jaar mag worden.. zij scheelde maar een half jaartje met Yerèll* .. maar hij blijft voor altijd 16,5
Lex meiden die net als hij de komende weken jarig zijn.. Annet word dus alweer 18 en Ada mag alweer 24 worden.. beiden zijn ze hier middagje en avond geweest de latste week om gezellig voor hun verjarskado te sjoppen en daarna een hapje te eten .. kleine genietmomentjes die soms hard zijn maar ook echt wel warm gevoel geven
Alex hoopt de 16e weer een jaar ouder te worden .. groot feest vieren we niet maar met goede vrienden en familie hopen we er wel bij stil te staan en een gezellige avond te hebben
en hoe is het dan met jullie gezondheid stelde en vriendin als vraag die dus dit blog miste..
nou Alex is niet heel veel verder maar heeft wel baat bij de mensendieck therapie die hij nu heeft..
de dokters noemen het dus niet operabele hernia met chronische slijmbeursontsteking in het been .. eind augustus moet Alex weer naar de behandelend orthopeed en lijkt de pijnpoli wss de volgende stap... wel werkt hij langzaam aan steeds weer uurtje meer en als het aan hem zelf ligt en zijn lijf werkt mee zoals we hopen dan werkt hij net voor onze vakantie weer gewoon vol 8 uur per dag als allround machinist binnen de groenvoorziening .. de dokters hebben hem groenlicht gegeven en ook de arboarts steunt hem dus dat is wel fijn gevoel
vakantie we kijken er naar uit.. hopelijk dan ook nog lekker nazomer weer .. voor mij nog 2,5 week werken Lex moet weekje langer maar dan samen 3 weken vrij xx
in die weken valt ook de dag dat mijn boy* alweer/pas 1 jaar uit ons midden is .. maar hopen we ook leuke dingen te ondernemen met elkaar .. een bezoekje aan vrienden in Zuid Limburg .. gaan naar een concert van de muziektherapeut van Yerèll tbv een goed doel https://www.facebook.com/events/374877559307536/
maar bovenal ook genieten van rust en weinig moeten want alle medische dingen/afspraken schakelen we voor die weken uit xx
zelf tob ik ook weer met vrouwenprobleempjes zoals manlief het noemt.. dacht er via de huisarts wel verder mee te komen maar nee moet toch weer naar specialist en mss wel operatie maar dat laten we dan maar gebeuren .. heb nu veel pijntjes en daar schiet je weinig mee op
ook was er nog even de grote schrik op een zondag namiddag nadat we juist heerlijk tochtje gefietst hadden ik voelde me echt beroerd en Alex vertrouwde het niet .. dus toch maar naar de Huisartsenpost waar ze constateerden dat ik syndroom van Tietze heb.. http://www.reumafonds.nl/informatie-voor-doelgroepen/patienten/vormen-van-reuma/syndroom-van-tietze
heb er nog wel last van maar ga gewoon door waar ik gebleven was..
alles komt wel weer goed
we voelen ons gesteund door zoveel lieverds om ons heen
zijn blij met elkaar
en weten ons gedragen door ons geloof
ik eindig met een gedichtje wat een kennisje wat ik via een online forum mocht leren kennen voor Yerèll* schreef
tranen telkens weer als ik het lees maar ooh zo raak geformuleerd
Voor hem ;
vol van liefde maar verward,
gleed jij zo bij ons vandaan,
Je kon lijfelijk niet meer blijven,
maar verdwijnt nooit uit ons bestaan.
En als ik mn ogen dichtdoe
lijk je zelfs dichtbij,
Verschijnt er om mn mond een glimlach,
Is mn hart weer even blij.
Dus als ik bij jou wil zijn,
dan sluit ik mn ogen weer,
Dan luisteren we naar de vogeltjes die fluiten,
Ik sluit de rest van de wereld buiten.
Dat momentje voor ons twee,
neem ik waar ik ga met me mee.
Zo blijf je in mn hart, waar je altijd bent,
Waar ik vol trots terugdenk aan mn lieve kleine grote vent
Esther Versluijs
maandag 1 juli 2013
de 2e helft van juni in een notendop
dit blog is een vervolg op http://yerell.blogspot.nl/2013/06/de-eerste-helft-van-juni-in-een-notendop.html
het mooie weer al was het maar voor paar dagen deed ons goed
tot overmaat van ramp .. trok ik op een maandagmorgen met mijn slaperige kop de deur in t slot waardoor ik niet meer naar binnen kon.. de oplossing was er gelukkig vrij snel .. prachtig weer .. manlief draaide maar een halve dag dus het viel allemaal mee.. de strijk van 1,5 week kon ik buiten wegwerken en zo zon en nuttig zijn combineren
lekker buiten leven we deden het toch al wel maar met iets luchtigere kleding / maatje kleiner aan ... ben in kleine 4 mnd ruim 7 kg kwijt.. nu proberen door te zetten , ook een kleurtje krijgend voel je je nog beter..
maar wat me ook zo goed blijft doen is omringd worden door zoveel lieverds.. voor me verjaardag druppelde het bezoek door en dat zorgde voor fijne gezellige momenten die we vaak wel buiten door konden brengen
heerlijk in 1 van de hoekjes binnen onze tuin
even niet aan de zijkant van het huis waar een hommelnest bleek te zitten in de spouwmuur maar na advies van een kenner dichten we het gat en zochten de hommels en andere plek..
het zonnetje we hadden het gewoon nodig na het koudere voorjaar .. het zorgde er ook voor dat we lekkerder in ons vel zaten ..
maar al die regen die op 2 warme dagen volgde had ik ook wel genoeg gezien in april/mei en de temperatuur voelde nu ook weer als in die maanden
weerkenners zeggen dat we nog een heel warme zomer kunnen gaan krijgen .. laat het maar allemaal gebeuren want op veel heb je invloed maar op het weer dus niet xx
maar ondanks de "stress"die we toch blijven ervaren nu Joey steeds vaker gewoon niet zijn bed uitkomt , hebben we ook momentjes voor ons zelf gezocht want we moeten ook volhouden..
reden een middag naar ons zo geliefde Wijk aan Zee genoten er van het weer ,de warmte .. de heerlijke, mooie omgeving en aten er een heerlijk hapje .. zo'n moment waarna we het thuis ook weer beter aan konden !
velen zeggen je moet toch verandering brengen in de situatie.. ja maar vertel maar hoe .. .. Joey belde op een ma. middag zelf de politie met HELP mij maar er gebeurde weinig ..hulpverleners haken allemaal af .. omdat Joey volwassen is moet hij niets .. we hadden een plek gevonden waarvan wij denken dat lijkt geschikt daar kunnen ze mss. onze knul verder helpen willen ze weer een pot geld die we niet hebben door dat ons pgb echt nihil is na het laatste beroep..
omringd door een mantelzorgmakelaar en de verplk. en psychiater van GGZ het mocht allemaal niet baten CIZ geeft alleen beg. klasse 1 af .. vinden dat Joey verders goed functioneert .. hij ging tenslotte naar regulier onderwijs dan wel met amb. beg.maar behaalde nivo 2 diploma MBO heeft wat contacten met leeftijdgenoten en zijn thuishaven is veilig..
helaas ben ik het met hun conclusie niet eens maar weer vechten heeft volgens deskundigen geen zin het zijn de nieuwste regels uit Den Haag waar autisten met een gewoon iq meest de dupe van zullen zijn , dat kreeg ik ook te horen van politici die ik mocht spreken.. er moet nu eenmaal bezuinigd worden..
mijn knul zo te zien worstelen het vreet ook heel veel aan mij daarom zijn de momentjes even voor mezelf en Alex zorgen zo belangrijk, Joey ging een weekje logeren bij familie een time out geregeld door de politie maar de oplossing is dat ons inziens echt niet..
de huisartse gaat nog kijken wat ze kan doen.. we hadden met haar en fijn gesprek en dat gaf voor ons ook al een goed gevoel.. ons begrepen voelen xx
laat je Joey dan nu links leggen zekers niet.. met vaderdag hebben we gebbq-ed en als hij er maar even voor open staat geniet ik van de open/ contactmomenten die er ontstaan samen lunchen of met zijn 3-en eten samen naar Yerèll*s plekje we maken er dankbare momenten van !
hij had ook een sollicitatiegesprek geregeld bij een sign bedrijf en meteen al gezegd geld hoef ik niet zo veel zoek vooral een werkplek waar ik meer ervaring op mag doen en daar achter aan ik neem graag mijn moeder mee .. de beste man reageerde positief ... ging ik van alles na pluizen hier op internet hoe dat zit met evt. subsidie regeling voor werkgever .. belde naar het werkplein van onze gemeente zeggen ze me daar dat een ervaringsplek gezien word als vrijwilligerswerk en dat dit niet mag bij een commercieel bedrijf .. werd zo boos laat mijn kind de goede kant zien wil niet alle dagen thuis hangen werkt de burocratische regelgeving hem tegen ..
dit soort dingen kosten me zoveel negatieve energie, maar zijn voor Joey ook steeds weer een domper.. hij ontwikkelt volgens ons alleen maar een groter wordende faalangst en een negatiever zelfbeeld omdat hij alleen nog maar een zwarte kant van de bladzij ziet..
de zorg rondom Alex gezondheid vreet ook aan mij.. http://yerell.blogspot.nl/2013/06/uitslag-alex.html 2 juli gaan we naar orthopedisch pijnteam wie weet wat ze daar voor hem kunnen
kregen we ook flink de schrik op een eigenlijk heel ontspannen moment waren gezellig bij schoonmama op de koffie geweest en reden via de provinciale weg terug ri. huis .. een vrij drukke 4 baans weg wel.. steekt er plots een hond over .. hij kwam het bos uit rennen.. tuurlijk precies onder onze auto maar mss ook wel zijn redding want een lager op de weg liggende wagen had hem volgeraakt .. wij nu alleen zijn poten .. veel auto's om ons heen stopten ook en de baasjes melden zich vrij snel daarna .. het was nog nooit gebeurd.. tja dat kan maar het overkwam ons nu wel..snel naar de dierenarts was ons advies want 2 pootjes bloeden .. de auto had geen schade en een belletje met die mensen de volgende dag deed ons horen dat de hond heup uit de kom had en gescheurd voetbed.. wonder boven wonder lijkt het beestje er dus ook goed vanaf gekomen.. gelukkig want het hield me een nacht echt flink bezig.. al konden we er echt niets aan doen..
was er stress rondom de toekomst van mijn baan.. door de situatie rondom Yerèll* had ik alle officiele nascholing niet gevolgd.. en op welk nivo sta ik nu.. ze zoeken het landelijk uit en ik ga in dit najaar de schoolbanken weer in om naar hedendaagse normen weer geschoold en gecertificeert te zijn .. ik dacht met mijn 12 uurtjes contract ben ik makkelijk 'af te voeren"maar ze lijken toch wel blij met me te zijn .. had zelf al uitgezocht wat schooling kostte en het zelf willen betalen maar het lijkt allemaal met en sisser af te lopen xx
maar soms kom je juist op een moeilijk moment online weer van die mooie nummers muziek tegen .. via een vriendin kwam ik bij dit nummer van Sting http://www.youtube.com/watch?v=1PLmyPUp7VI en meteen een prachtige uitvoering.. luisteren naar dit nummer zorgt weer voor een ontspannen moment... al is de tekst echt heel rakend het geeft een glimlach rond mijn mond want ik kijk uit naar de dag dat ik weer samen mag zijn met mijn boy* want daar ben ik zekers van ..
dit sooort momentjes zorgen voor ultiem geluk
eigenlijk doe/probeer ik het al jaren genieten van wat ik vind het kleinste geluk.. dat is echt waardoor ik het vol kan en mag houden !
maak graag een wandeling of fiets een tochtje dichtbij huis het zijn mijn batterijopladers .. zo had ik voor mijn verjaardag allerlei kadobonnen gekregen en heb ik een ochtendje geshopt en mezelf verwend..ik heb soms even een moment voor mezelf nodig om er ook voor mijn mannen te kunnen zijn ! samen met Alex maken we s'avonds ook nog wel eens een wandeling.. zo dichtbij huis mag het prachtig zijn
maar ik mocht ook paar keer met een din iets gezelligs doen.. zijn we met vrienden een hapje wezen eten ..zijn we bij gewezen"aangetrouwde" familie van Alex geweest .. mensen die hij zekers 12 jaar niet had gesproken en ik kon via mijn werk.. zijn we samen een dinnetje gaan helpen bij klusjes in haar tuin .. hadden we een feest van Sherpa in studio 21 omdat we er nu vrijwilliger zijn ..
er komen genoeg leuke lieve gezellige dingen op mijn pad tussen alle zorg momenten door waardoor ik dus volhoud !
zo hebben we ook een vraag gekregen om onze expertise rondom epilepsie in te gaan zetten .. niet meteen ja gezegd maar t klinkt wel erg lief en aantrekkelijk .. voelen ons best vereerd dat ze bij ons uitkwamen ..we denken er in een rustig tempo verder over na..
leer steeds meer voor mezelf te kiezen .. zeg soms nu dus ook nee .. zo werd ik gebeld door iemand met een opmerking waarop ik dacht .. nu even niet heb haar verteld dat ik een afspraak had en dat ze de volgende dag terug kon bellen ...niet dat ik dan geen ander wil helpen maar op mijn tijd en in mijn tempo .. zeg ook steeds makkelijker mag ik er over na denken .. bel later wel terug.. het geeft mij een bepaalde rust en doet me goed xx
ook zijn we weer stapje verder met onze klus van 2013 .. het opknappen van ons huisje.. behang is binnen en afgelopen weekend zijn we gfestart.. Dirk komt nog extra handje helpen dus t komt allemal goed xx.. en met een stoffeerder zijn we in gesprek , hebben hier thuis allerlei stalen gehad en onze keuzes gemaakt ,eind van het jaar lijken we in ons paleisje te wonen helemaal naar ons zin opgeknapt en voorzien van aantal nieuwe meubels.. behangen doen we nog zelf maar voor de verdere opknapbeurtjes komen de proffessionals in beeld.. zo is de ergo therapeute ook weer in beeld voor de juiste zitmeubels passend bij onze lijven die niet echt standaard zijn.. we schaffen liever nu iets goeds aan dat we over paar jaar weer moeten.. wss. dus al senioren stoel voor ons maar die zijn tegenwoordig ook modern qua vormgeving ))
tot slot
ik las dit gedicht .. je kan het op vele manieren lezen en interpreteren.. je kan de zon als kracht / vlam nemen maar ook zoals ik mijn geloof.. hoe je het ook leest het is volgens mij gewoon een mooi gedicht !!
Kracht en inzet en passie smeulen
Geven gloed en zekerheid
Dat ik nooit totaal zal doven
Door de pijnen van de tijd
Voor verdriet kan ik niet vluchten
Ik word door tranen aangeraakt
Maar door mijn innerlijke vonk
Wordt er een níeuw vuur aangemaakt
het mooie weer al was het maar voor paar dagen deed ons goed
tot overmaat van ramp .. trok ik op een maandagmorgen met mijn slaperige kop de deur in t slot waardoor ik niet meer naar binnen kon.. de oplossing was er gelukkig vrij snel .. prachtig weer .. manlief draaide maar een halve dag dus het viel allemaal mee.. de strijk van 1,5 week kon ik buiten wegwerken en zo zon en nuttig zijn combineren
lekker buiten leven we deden het toch al wel maar met iets luchtigere kleding / maatje kleiner aan ... ben in kleine 4 mnd ruim 7 kg kwijt.. nu proberen door te zetten , ook een kleurtje krijgend voel je je nog beter..
maar wat me ook zo goed blijft doen is omringd worden door zoveel lieverds.. voor me verjaardag druppelde het bezoek door en dat zorgde voor fijne gezellige momenten die we vaak wel buiten door konden brengen
heerlijk in 1 van de hoekjes binnen onze tuin
even niet aan de zijkant van het huis waar een hommelnest bleek te zitten in de spouwmuur maar na advies van een kenner dichten we het gat en zochten de hommels en andere plek..
het zonnetje we hadden het gewoon nodig na het koudere voorjaar .. het zorgde er ook voor dat we lekkerder in ons vel zaten ..
maar al die regen die op 2 warme dagen volgde had ik ook wel genoeg gezien in april/mei en de temperatuur voelde nu ook weer als in die maanden
weerkenners zeggen dat we nog een heel warme zomer kunnen gaan krijgen .. laat het maar allemaal gebeuren want op veel heb je invloed maar op het weer dus niet xx
maar ondanks de "stress"die we toch blijven ervaren nu Joey steeds vaker gewoon niet zijn bed uitkomt , hebben we ook momentjes voor ons zelf gezocht want we moeten ook volhouden..
reden een middag naar ons zo geliefde Wijk aan Zee genoten er van het weer ,de warmte .. de heerlijke, mooie omgeving en aten er een heerlijk hapje .. zo'n moment waarna we het thuis ook weer beter aan konden !
velen zeggen je moet toch verandering brengen in de situatie.. ja maar vertel maar hoe .. .. Joey belde op een ma. middag zelf de politie met HELP mij maar er gebeurde weinig ..hulpverleners haken allemaal af .. omdat Joey volwassen is moet hij niets .. we hadden een plek gevonden waarvan wij denken dat lijkt geschikt daar kunnen ze mss. onze knul verder helpen willen ze weer een pot geld die we niet hebben door dat ons pgb echt nihil is na het laatste beroep..
omringd door een mantelzorgmakelaar en de verplk. en psychiater van GGZ het mocht allemaal niet baten CIZ geeft alleen beg. klasse 1 af .. vinden dat Joey verders goed functioneert .. hij ging tenslotte naar regulier onderwijs dan wel met amb. beg.maar behaalde nivo 2 diploma MBO heeft wat contacten met leeftijdgenoten en zijn thuishaven is veilig..
helaas ben ik het met hun conclusie niet eens maar weer vechten heeft volgens deskundigen geen zin het zijn de nieuwste regels uit Den Haag waar autisten met een gewoon iq meest de dupe van zullen zijn , dat kreeg ik ook te horen van politici die ik mocht spreken.. er moet nu eenmaal bezuinigd worden..
mijn knul zo te zien worstelen het vreet ook heel veel aan mij daarom zijn de momentjes even voor mezelf en Alex zorgen zo belangrijk, Joey ging een weekje logeren bij familie een time out geregeld door de politie maar de oplossing is dat ons inziens echt niet..
de huisartse gaat nog kijken wat ze kan doen.. we hadden met haar en fijn gesprek en dat gaf voor ons ook al een goed gevoel.. ons begrepen voelen xx
laat je Joey dan nu links leggen zekers niet.. met vaderdag hebben we gebbq-ed en als hij er maar even voor open staat geniet ik van de open/ contactmomenten die er ontstaan samen lunchen of met zijn 3-en eten samen naar Yerèll*s plekje we maken er dankbare momenten van !
hij had ook een sollicitatiegesprek geregeld bij een sign bedrijf en meteen al gezegd geld hoef ik niet zo veel zoek vooral een werkplek waar ik meer ervaring op mag doen en daar achter aan ik neem graag mijn moeder mee .. de beste man reageerde positief ... ging ik van alles na pluizen hier op internet hoe dat zit met evt. subsidie regeling voor werkgever .. belde naar het werkplein van onze gemeente zeggen ze me daar dat een ervaringsplek gezien word als vrijwilligerswerk en dat dit niet mag bij een commercieel bedrijf .. werd zo boos laat mijn kind de goede kant zien wil niet alle dagen thuis hangen werkt de burocratische regelgeving hem tegen ..
dit soort dingen kosten me zoveel negatieve energie, maar zijn voor Joey ook steeds weer een domper.. hij ontwikkelt volgens ons alleen maar een groter wordende faalangst en een negatiever zelfbeeld omdat hij alleen nog maar een zwarte kant van de bladzij ziet..
de zorg rondom Alex gezondheid vreet ook aan mij.. http://yerell.blogspot.nl/2013/06/uitslag-alex.html 2 juli gaan we naar orthopedisch pijnteam wie weet wat ze daar voor hem kunnen
kregen we ook flink de schrik op een eigenlijk heel ontspannen moment waren gezellig bij schoonmama op de koffie geweest en reden via de provinciale weg terug ri. huis .. een vrij drukke 4 baans weg wel.. steekt er plots een hond over .. hij kwam het bos uit rennen.. tuurlijk precies onder onze auto maar mss ook wel zijn redding want een lager op de weg liggende wagen had hem volgeraakt .. wij nu alleen zijn poten .. veel auto's om ons heen stopten ook en de baasjes melden zich vrij snel daarna .. het was nog nooit gebeurd.. tja dat kan maar het overkwam ons nu wel..snel naar de dierenarts was ons advies want 2 pootjes bloeden .. de auto had geen schade en een belletje met die mensen de volgende dag deed ons horen dat de hond heup uit de kom had en gescheurd voetbed.. wonder boven wonder lijkt het beestje er dus ook goed vanaf gekomen.. gelukkig want het hield me een nacht echt flink bezig.. al konden we er echt niets aan doen..
was er stress rondom de toekomst van mijn baan.. door de situatie rondom Yerèll* had ik alle officiele nascholing niet gevolgd.. en op welk nivo sta ik nu.. ze zoeken het landelijk uit en ik ga in dit najaar de schoolbanken weer in om naar hedendaagse normen weer geschoold en gecertificeert te zijn .. ik dacht met mijn 12 uurtjes contract ben ik makkelijk 'af te voeren"maar ze lijken toch wel blij met me te zijn .. had zelf al uitgezocht wat schooling kostte en het zelf willen betalen maar het lijkt allemaal met en sisser af te lopen xx
maar soms kom je juist op een moeilijk moment online weer van die mooie nummers muziek tegen .. via een vriendin kwam ik bij dit nummer van Sting http://www.youtube.com/watch?v=1PLmyPUp7VI en meteen een prachtige uitvoering.. luisteren naar dit nummer zorgt weer voor een ontspannen moment... al is de tekst echt heel rakend het geeft een glimlach rond mijn mond want ik kijk uit naar de dag dat ik weer samen mag zijn met mijn boy* want daar ben ik zekers van ..
dit sooort momentjes zorgen voor ultiem geluk
eigenlijk doe/probeer ik het al jaren genieten van wat ik vind het kleinste geluk.. dat is echt waardoor ik het vol kan en mag houden !
maak graag een wandeling of fiets een tochtje dichtbij huis het zijn mijn batterijopladers .. zo had ik voor mijn verjaardag allerlei kadobonnen gekregen en heb ik een ochtendje geshopt en mezelf verwend..ik heb soms even een moment voor mezelf nodig om er ook voor mijn mannen te kunnen zijn ! samen met Alex maken we s'avonds ook nog wel eens een wandeling.. zo dichtbij huis mag het prachtig zijn
maar ik mocht ook paar keer met een din iets gezelligs doen.. zijn we met vrienden een hapje wezen eten ..zijn we bij gewezen"aangetrouwde" familie van Alex geweest .. mensen die hij zekers 12 jaar niet had gesproken en ik kon via mijn werk.. zijn we samen een dinnetje gaan helpen bij klusjes in haar tuin .. hadden we een feest van Sherpa in studio 21 omdat we er nu vrijwilliger zijn ..
er komen genoeg leuke lieve gezellige dingen op mijn pad tussen alle zorg momenten door waardoor ik dus volhoud !
zo hebben we ook een vraag gekregen om onze expertise rondom epilepsie in te gaan zetten .. niet meteen ja gezegd maar t klinkt wel erg lief en aantrekkelijk .. voelen ons best vereerd dat ze bij ons uitkwamen ..we denken er in een rustig tempo verder over na..
leer steeds meer voor mezelf te kiezen .. zeg soms nu dus ook nee .. zo werd ik gebeld door iemand met een opmerking waarop ik dacht .. nu even niet heb haar verteld dat ik een afspraak had en dat ze de volgende dag terug kon bellen ...niet dat ik dan geen ander wil helpen maar op mijn tijd en in mijn tempo .. zeg ook steeds makkelijker mag ik er over na denken .. bel later wel terug.. het geeft mij een bepaalde rust en doet me goed xx
ook zijn we weer stapje verder met onze klus van 2013 .. het opknappen van ons huisje.. behang is binnen en afgelopen weekend zijn we gfestart.. Dirk komt nog extra handje helpen dus t komt allemal goed xx.. en met een stoffeerder zijn we in gesprek , hebben hier thuis allerlei stalen gehad en onze keuzes gemaakt ,eind van het jaar lijken we in ons paleisje te wonen helemaal naar ons zin opgeknapt en voorzien van aantal nieuwe meubels.. behangen doen we nog zelf maar voor de verdere opknapbeurtjes komen de proffessionals in beeld.. zo is de ergo therapeute ook weer in beeld voor de juiste zitmeubels passend bij onze lijven die niet echt standaard zijn.. we schaffen liever nu iets goeds aan dat we over paar jaar weer moeten.. wss. dus al senioren stoel voor ons maar die zijn tegenwoordig ook modern qua vormgeving ))
tot slot
ik las dit gedicht .. je kan het op vele manieren lezen en interpreteren.. je kan de zon als kracht / vlam nemen maar ook zoals ik mijn geloof.. hoe je het ook leest het is volgens mij gewoon een mooi gedicht !!
Diep in mij brandt de vlam
Die mij telkens vreugde geeft
Die mij elke keer laat voelen
Dat ik blij ben dat ik leef
Ik mag dansen en genieten
Ik zing mijn eigen melodie
Ik verwonder en bewonder
In complete harmonie
Die mij telkens vreugde geeft
Die mij elke keer laat voelen
Dat ik blij ben dat ik leef
Ik mag dansen en genieten
Ik zing mijn eigen melodie
Ik verwonder en bewonder
In complete harmonie
Kracht en inzet en passie smeulen
Geven gloed en zekerheid
Dat ik nooit totaal zal doven
Door de pijnen van de tijd
Ik word door tranen aangeraakt
Maar door mijn innerlijke vonk
Wordt er een níeuw vuur aangemaakt
Diep in mij brandt de vlam
Die me leidt en intens verwarmt
Waardoor ik het aardse leven
Bejubel en met vertrouwen omarm
Die me leidt en intens verwarmt
Waardoor ik het aardse leven
Bejubel en met vertrouwen omarm
Karin
woensdag 19 juni 2013
uitslag Alex
al ruim 1,5 jaar heeft Alex pijn in zijn re. bovenbeen..aan de rechterkant
we zijn begonnen bij ha. zij constateerde slijmbeurs en prikte die aan daarna leken de pijnen extremer.. ruim jaar fysio volgde maar hielp weinig
pijnstillers als tramadol ..paracetamol hielpen nauwelijks
door hartproblemen ibuprofen en diclofenac niet mogelijk
afgelopen febr. bij orthopeed in zh H'sum beland omdat pijn 24/7 aanwezig is en hele functioneren belemmerde.. slapen lukte niet eens meer door pijn
veel onderzoeken volgen
een wortelblokkade lijkt ergste pijn uit te schakelen maar pijn blijft op meerdere plekken in het bovenbeen
orthopeed H'sum verwijst door omdat hij denkt dat er een hernia tevens in 't spel is en die opereren mss de oplossing
orthopeed tevens neurochirurg Blaricum word om advies gevraagd
deze zegt dat de hernia niet ernstig genoeg lijkt om te opereren .. zit nl op meerdere plekken maar drukt nergens 100% dicht
hij geeft een chronische slijmbeursontsteking met Alex ondergewicht de hoofdoorzaak daarbij het zwaardere werk wat hovenier zijn toch is
zijn advies naar pijnpoli om leven meest draagbaar te maken in combi met mensendieck therapie om zo goed mogelijk je lijf te belasten
pijn kan ook voor verergering CVS wat Alex al jaren heeft zorgen .. pijn kost energie
werken mag .. machines bedienen ook .. zoek wel balans in belasting /ontspanning
werkgever lijkt niet altijd precies te snappen wat werkelijke probleem is .. nu 50% aan t werk..
maatschappij is keihard/ plannen vanuit Den Haag zorgen er voor dat toekomst van baan onzeker is
2 juli as. vervolg afspraak
we zijn begonnen bij ha. zij constateerde slijmbeurs en prikte die aan daarna leken de pijnen extremer.. ruim jaar fysio volgde maar hielp weinig
pijnstillers als tramadol ..paracetamol hielpen nauwelijks
door hartproblemen ibuprofen en diclofenac niet mogelijk
afgelopen febr. bij orthopeed in zh H'sum beland omdat pijn 24/7 aanwezig is en hele functioneren belemmerde.. slapen lukte niet eens meer door pijn
veel onderzoeken volgen
een wortelblokkade lijkt ergste pijn uit te schakelen maar pijn blijft op meerdere plekken in het bovenbeen
orthopeed H'sum verwijst door omdat hij denkt dat er een hernia tevens in 't spel is en die opereren mss de oplossing
orthopeed tevens neurochirurg Blaricum word om advies gevraagd
deze zegt dat de hernia niet ernstig genoeg lijkt om te opereren .. zit nl op meerdere plekken maar drukt nergens 100% dicht
hij geeft een chronische slijmbeursontsteking met Alex ondergewicht de hoofdoorzaak daarbij het zwaardere werk wat hovenier zijn toch is
zijn advies naar pijnpoli om leven meest draagbaar te maken in combi met mensendieck therapie om zo goed mogelijk je lijf te belasten
pijn kan ook voor verergering CVS wat Alex al jaren heeft zorgen .. pijn kost energie
werken mag .. machines bedienen ook .. zoek wel balans in belasting /ontspanning
werkgever lijkt niet altijd precies te snappen wat werkelijke probleem is .. nu 50% aan t werk..
maatschappij is keihard/ plannen vanuit Den Haag zorgen er voor dat toekomst van baan onzeker is
2 juli as. vervolg afspraak
Abonneren op:
Posts (Atom)