zondag (gister) haalden wij Alex nichtje op.. ze woont in een woongroep en had ons een week daarvoor gevraagd of we een keertje met haar naar het graf van haar vader wilden gaan
ze was een meisje van 5 jaar toen hij overleed en al zijn we 19 jaar verder het gemis is en blijft er
een plantje had ze gehaald en met zijn 3-en gingen we naar het kerkhof in Bunnik waar zijn laatste rustplaats mag zijn
nog veel meer bekende namen voor Alex en haar troffen ze daar en zo kwamen er ook allerlei herinneringen naar boven
oa. aan opa Alex vader die op de begraafplaats in Zeist zijn laatste rustplaats heft.. dus daar heen en ook nog langs andere dierbaren die ontvallen zijn en in herinnering kwamen gelopen
herinneringen soms aan mensen die ik nooit in levende lijve heb mogen leren kennen maar voor mij door de verhalen toch zijn gaan leven
dankbaar dat we ons nichtje zo een goede middag konden geven waardoor ze openlijk over haar emotie kon spreken iets wat zij niet altijd makkelijk doet .. maar voor Alex en mij toch ook wel een moment met een onderbuik gevoel .. onze eigen kinderen ze zijn zo druk met hun eigen leventje dat zij soms minder tijd hebben om herinneringen op te halen .. gaan hun eigen weg..
Joey zien we even niet maar via via lijken we toch op de hoogte te blijven.. horen ook dat hij helaas niet lekker in zijn vel blijft zitten en dat doet zo pijn
Lex kids hebben hun vrienden en werk waardoor ze een volle agenda hebben maar we spreken ze gelukkig nog wel met regelmaat en weten dat ze altijd binnen kunnen lopen
maar de weekenden kiezen ze vaak voor hun zelf..
S. gaf aan dat ze ook nog wel even langs oma wilde en toen we daar kwamen bleek oma nog een beter plan bedacht te hebben ze had bezoek wat nog wel eens op zondag aan komt op de hoogte gebracht dat ze er niet was want ze ging met ons mee naar Laren om zo een fijne middag met haar kleinkind en ons te hebben een plan wat ons overviel maar achter af heel goed beviel
handig bleek ook weer onze rolstoelbus want omdat oma moeilijker loopt konden we zo makkelijk de rolstoel en andere hulpmiddelen mee nemen
na 2 begraafplaatsen kon nummer 3 ook nog wel bezocht worden want oma gaf aan ook nog wel even langs Yerèll* te willen .. heel bijzonder omdat te horen want mijn boy* heeft in de jaren dat zij hem heeft mogen kennen ook wel een bijzondere plek in haar hart gekregen xx
nog even een korte wandeling en voor oma en nieuwe ervaring.. op je 85e een smoothie drinken waarop we ons zelf tracteerden .. voor we ons huisje in Laren opzochten
het was al eind van de middag dus betekende dat ik de keuken in kon om een smakelijke maaltijd op tafel te gaan bereiden.. S. had mogen kiezen wat we aten iets wat we ook altijd onze kinderen laten doen .. maar de bietenstamppot waar S. voor koos had ik nog nooit gemaakt en Alex en oma hadden dit ook nog nooit gegeten .. via een online oproepje had ik een recept gekregen en kwam er pan vol op tafel maar zo lekker als ze het zelf maakte vond ze mijn stamppot niet al at ze er 2 borden vol van leeg
nog een kop koffie voor we oma en nichtje weer thuis brachten
op de woongroep begrepen we dat bietenstamppot vaak door S. gekozen en gekookt word maar dat ze het nieuwe recept ook wel eens willen proeven... lastig ook wel weer voor S. omdat ze aan structuur en gewoontes "vast zit"maar wie weet kan de groepleiding haar zo ver krijgen
een middag met emotie maar zekers ook lol toen ze even de kat uit de boom had gekeken
thuiskomend met een voor ons heel dankbaar gevoel ... bijzonder om dit te kunnen doen
voor zowel oma als nichtje
veel herinneringen opgehaald
maar ook bedenkend dat we dit echt wel vaker kunnen ondernemen mits het past in onze volle agenda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten