donderdag 23 mei 2013

verbonden

buiten is het veel te koud voor de tijd van het jaar
het regent nu al weer een week veels te veel en waar we zo mopperden over een te droog voorjaar mopperen we nu over het natte weer
het bind ons ook allemaal wel weer samen
mopperen over het weer of wat ons momenteel bezighoud

want wat vreselijk loopt de zoektocht naar de 2 broertjes uit Zeist af
iedereen hield het wss al in zijn achterhoofd de kans dat Ruben en Julian nog leven is klein maar als ze dan toch gevonden worden dan raakt het je toch
mij tenminste wel want hun moeder Iris hoort nu plots ook bij de doelgroep waar ik zelf bij hoor .. een groep waar geen moeder bij wil horen .. je kind verliezen op welke manier dan ook .. het is iets wat niet hoort en zou mogen het zorgt voor een vreselijke storm in je hart en totale zijn ..
maakt een heel ander mens van je !!!
geen stille tocht .. maar zondagavond  branden er hopelijk velen een kaars tussen 19.00 en 20.00 en voelen we ons verbonden met dit gezin ..

verbonden worden door
dit was het woord wat een inmiddels goede vriend 1e Pinksterdag gebruikte toen we hem de hand schudden bij aankomst
Door Yerèll* jouw zoon .. voor mij een knul die ik als een bijzonder mens ben gaan zien ..hebben we elkaar leren kennen en ben ik dankbaar voor de vriendschap die is ontstaan

al lang hadden we het plan.. maar telkens kwam er iets tussen
een keertje weer naar de kerk willen in Oosthem , de gemeente waar de dominee van Sherpa al weer bijna 2 jaar staat .. we waren bij zijn bevestigingsdienst namens Yerèll die daar zelf niet kon zijn maar voor R. wel een "belangrijk"persoon was blijkt ook deze eerste Pinksterdag weer
R. deed de preek tijdens Yerèll*s afscheidsdienst en kwam dus uit het noorden naar Baarn rijden
eerder had hij al in zijn preken over onze knul verteld en ook nu werd hij kort genoemd

Yerèll* heeft ons dus ooit met elkaar in contact gebracht ik weet vele ontmoetingen en gesprekken nog wel terug te halen ..
en zo zijn er vele contacten ontstaan
sommigen zijn 8 maanden na Yerèll*s overlijden al helemaal verwatert met anderen mag ik gelukkig nog wel contact hebben en met sommigen is er dus meer als contact ontstaan en mag en kan je spreken van een vriendschap

de verbondenheid kwam ook heel de kerkdienst terug
de gemeente had eerder die week een dierbare , een actief gemeentelid naar zijn laatste rustplaats moeten brengen .. wij snapten als geen ander wat dat met je doet.. ouders op hogere leeftijd die hun kind overleven .. het raakt je toch.. het bind samen
in de Preek was ook het nummer van Volumia verwerkt Hou me vast (soms word het me allemaal eventjes te veel)
http://www.youtube.com/watch?v=E96gzMMRa0E

 zo'n zinnetje wat je op vele manieren kan intepreteren maar wat zo herkenbaar klinkt voor mij althans .. ik mag dan troost bij Jezus vinden .. een ander zoekt dat mss bij iemand anders of op een andere manier maar dit liedje van troost paste mooi bij Pinksteren het feest waar we gedenken dat de Heilige Geest (de trooster) over ons is uitgestort

en wie zeggen Friezen zijn stugge mensen nou wij hebben na de dienst juist andersom ervaren mochten mensen ontmoeten die we dus bijna 2 jaar geleden 1x hadden ontmoet en die kwamen ons nu groeten en bemoedigen .. hier lopen ze vaak met een bochtje om je heen omdat ze geen raad weten met de situatie

ook mochten we onze vrienden verder ontmoeten en degenen die dit blog vaker lezen en bij de afscheidsdienst van Yerèll* waren weten mss nog wel het verhaal over de appelboom .. daar stond R. de zaterdag na Yerèll*s overlijden samen met zijn dochter toen hij het telefoontje met dat nieuws kreeg .. hij verwerkte het toen in zijn preek en nu we bij hun waren liepen we natuurlijk even naar dat plekje toe ..
we mochten samen en paar fijne uren hebben .. al was het weer niet echt super  .. we hielden er wel een heel warm gevoel aan over !!!


verbonden door Yerèll* .. dankbaar dat hij zo'n warme band heeft doen ontstaan
vele harten heeft mijn knul geraakt .. in alle lagen van de bevolking blijkt .. op vele plekken staat of hangt nog zijn foto
op mijn vorig blog kreeg ik heel veel reacties
http://yerell.blogspot.nl/2013/05/plekje-wat-ik-voor-ogen-had-is-af.html
post mailtjes telefoontjes dankjewel het blijft zo goed doen

verbonden door
zo heb ik vele contacten want we horen bij vele groepen
op de computer maar gelukkig ook "live"heb ik allerlei contacten met lotgenoten .. we snappen elkaar vaak met een half woord
mensen ut de epilepsiewereld.. mensen die met autisme te maken hebben .. mensen die net als ik hun kind los moesten laten .. mensen die net als ik zelf een beetje te veel kilo's met zich mee dragen en proberen daar iets aan te doen
collega's familie vrienden kennissen plaats/buurtgenoten..
met elkaar verbonden door iets wat ons samenbracht...
soms toevallig maar soms ook met een bedoeling xx


ik eindig met een gedicht wat ik vanmorgen las
een christelijk gedicht maar mss kan iedereen er wel iets in vinden wat hij/zij zoekt

Ver weg dichtbij

Wat zou ik nu graag
een arm om je heen slaan,
maar de afstand
is zo groot.

Wat zou ik nu graag
in de moeiten jou bijstaan,
een helpende hand
in de nood.

Het leven brengt scheiding
dat doet mij zo'n pijn
het is niet meer mogelijk
bij jou te zijn.

Maar met mijn gebeden
kan ik je omringen
en zijn we verbonden
door zovele dingen.

Ik bid en vertrouw
dat God je zal geven
de moed en de kracht
om verder te leven.

Verbonden in Hem
zijn we toch altijd samen
Hij houd je vast
dat geloof ik
ja, amen.

Jannie de Paauw

Geen opmerkingen:

Een reactie posten