stapje vooruit !!!

het zijn heel wisselende gevoelens

Joey is gestopt met school
de afstand was te ver, de reistijd met ov echt veel te lang
de kamer en het begeleid wonen kregen we niet geregeld
en de nieuwe uitdaging viel samen met het overlijden van Joeys maatje zijn broertje Yerèll*

ik kan het allemaal niet goed keuren maar wil het ook allemaal wel snappen

sinds half maart loopt hij dus 24/7 thuis
leeft niet meer een echt regelmatig leven
heeft alles wat met hulpverlening te maken heeft en hem wilde helpen (van de regen in de drup zoals hij zelf zegt) aan de kant gezet
ons geloof onze kracht hij schopte er paar weken tegen aan maar draait nu weer bij en ging zelfs weer mee naar de dienst
hij  gaat het doen op zijn manier roept hij...
zijn vrienden hebben ook allemaal even geen school of werk dus hij zit ook niet echt in de groep die een ouder wenst maar de vrienden steunen Joey al wel al die maanden na Yerèll*s overlijden hadden ook vrij genomen om bij de begrafenis te zijn ..wat wil ik als moeder dan ..
het beste voor mijn kind maar wat is echt het beste ??

iedere week solliciteerde hij wel een paar keer maar iets levered het nog niet echt op
ze houden je aan een lijntje of reageren helemaal niet

zo had hij paar weken geleden ook bij een groot restaurant hier in buurt gesollliciteerd maar niets meer gehoord
tot dinsdag middag .. rond 13.30 ging de telefoon
Joeys mobiel stond zoals zo vaak uit maar gelukkig was hij thuis
of hij nog intresse had in werk
ja ik wil alles doen als ik maar geld verdien
die zelfde middag nog mocht hij op gesprek kwam best enthiousiast thuis maar ja wij zijn ondertussen ook wel heel voorzichtig .. er komen zoveel gegadigden op gesprek voor 1 baan .. je moet echt maar net zijn wat ze wensen .. ook nu waren er weer meerdere kandidaten
maar doordat Joey zegt flexibel inzetbaar te willen zijn dus keuken bediening feesten vergaderingen  enz heeft hij de voorkeur gekregen
en mag hij as. zaterdag beginnen

heerlijk voor hem om weer zelf geld te gaan verdienen
en hopelijk ook weer in een regelmatiger ritme te komen

laat dit nu het stapje vooruit zijn op weg naar weer beter en lekker in zijn velletje zitten !!!!

ik blijf trots op mijn boy... want al heeft hij zoveel mee gemaakt en ook met regelmaat een dip.. hij houd vol en knokt verder in het zware leventje wat hij mede door wie hij is toch moet doorstaan

autisme volgens hem zelf heeft hij het niet en daarom wil hij zich helemaal opnieuw laten testen , heft het ook niet in zijn sollicitaties genoemd want als ze het weten zeggen ze meteen nee roept hij mss wel terecht.. want de maatschappij is hard
de werkeloosheid groeit dus het aanbod om uit te kiezen ook steeds groter

hopelijk levert de uitslag van de onderzoeken  straks niet de stap terug op maar mogen we stapje voor stapje de goede weg inslaan

ik gun het mijn boy zo maar ook zelf zijn we er aan toe
je boy zo te zien strijden het laat je moederhart telkens weer huilen

dus eerste stap vooruit is gezet ... hopelijk volgt er snel een volgende !!!!