weer thuis

gister zijn we thuis gekomen na 10 dagen in een huisje in Zevenhuizen gelogeerd te hebben..
het was fijn om er even uit te zijn maar ik ben me daar ook bewust geworden hoe groot het gat nu is..helemaal niets meer moeten..geen telefoon die veel gaat..geen ritje ri. Baarn of een zh..nee nu niet eens naar zijn laatste rustplekje kunnen..
Alex had het goed bedacht er even uit voor we weer aan het werk gaan
ik had iets gevonden dichterbij Rotterdam dacht ik maar het was zo'n dorp waar het ov niet echt regelmatig kwam waardoor Joey nog lang onderweg was..
Toen kreeg hij nog de pech dat hij zijn portemonnee met al zijn pasjes er in verloor of eigenlijk meer die werd gerold..wss op station R'dam CS
de oplossing was simpel..een fiets huren want op het fietsje was je binnen 45 min midden in R'dam
de eerste dagen ging dat goed want het was heerlijk herfstweer maar toen het vanaf do. regenachtig werd vond mijn 19 jarige boy het echt niet meer leuk dat wij het plan hadden opgevat om vakantie te vieren...

Joey had dus gewoon school maar in het weekend deden we leuke dingen soms met zijn 3-tjes maar ook wel met zijn zessen want lex zijn jeugd kwam de weekenden aanwaaien
we gingen naar het Omniversum echt heel indrukwekkend om zo een film te kijken..winkelden in de Primark en het aangrenzende winkelcentrum..bezochten de Heksenwaag in Oudewater en vaarden op de Pannenkoekenboot waardoor we lekker eten combineerden met een mooie tocht door de Rotterdamse Haven..echt leuke en gezellige tripjes
maar ook Alex en ik zaten niet echt stil..wij stapten op de fiets en genoten van de rust en het mooie natuurgebied rondom Zevenhuizen..ruim 130 km trapten we weg..gingen nog een dagje naar Gouda waar we de St. jan bekeken maar zochten ook echt wel onze rust in het huisje ..lekker lezen, kokkerellen ..
Dirk kwam nog wat extra aanwaaien en ook kwam er een dinnetje die daarin de buurt woonde een bakkie doen..

we deden flink ons best om de draad weer op te pakken maar echt gelukt is het niet hoor
we voelen onze leegte en het verdriet..liepen door een winkelcentrum maar konden de mooie etalages niet interessant vinden

Het komt vast wel goed ..maar nu nog even niet..laat de tranen maar gewoon komen ..dat moet ik ook echt doen zegen de mensen die al eerder dit mee moesten maken
ik  komen wel maar nu nog even weten hoe

opnieuw leren leven noemen ze dat
stapje voor stapje ga ik dat doen..afkicken van 16,5 jaar mogen en moeten zorgen..
en invulling zoeken voor al die vrije tijd die er nu is...