donderdag 25 oktober 2012

opnieuw leren leven

wat is er een groot gat en stil moment gevallen
maar wie mij een beetje kent weet dat ik niet zomaar bij de pakken neer ga zitten
heel langzaam probeer ik uit de kuil waarin ik gevallen ben te klimmen..
en dat gaat echt niet 1,2,3,

voor Joey moet ik door en hij deed mij van de week zo positief verbazen..iemand sprak ons aan en zei nu heeft je moeder gelukkig meer tijd voor jou..nou ik kwam nooit iets te kort hoor mw. maar mama heeft nu zoveel tijd over daar maak ik me veel meer zorgen om..
maar we hebben nu ook wel meer ontspannen tijd voor elkaar..dronken dus van de week tijdens het boodschappen doen samen een kop koffie met wat lekkers en hadden niet de druk van de telefoon kan gaan of zo laat moeten we weer daar zijn..
dat is ook nog wel heel raar want wat hadden we het graag wel gedaan..
maar ook Joey is er wel van overtuigd dat Yer`ell* bij God mag wonen en het daar goed heeft

Hij vond het op vakantie gaan naar Zevenhuizen niet zo leuk maar deze week is hij vrij en die vullen we smaen ook wel in..er moest veel geregeld worden omdat hij gezakkenrolt was..en de ambtenarij regelt nu eenmaal niet iets even snel en makkelijk..3x moet hij naar het gemeente huis voor de aanvraag van zijn nieuwe id rond is..en dan nog wachten voor hij hem weer op kan halen..pfff dat moet toch echt makkelijker kunnen..ik moest dus nog mee omdat hij zich zelf niet kan indentificeren..tja en aangezien ik weer aan het werk ging deze week moest alles door geschoven naar dinsdag...

zaterdag avond hadden we ook al een moeder zoon moment.. er was een concert van Kees Kraayenoord in Veenendaal en kaartjes hadden we ook al in mei besteld..behalve Kees stond ook Brian Doerksen er en eerst had Joey zoiets van die hoef ik niet te horen maar toen die man begon was hij snel overstag...de teksten raakten hem en aan het eind van de avond zei hij dat hij een super avond had gehad..

deze week vermaakt hij zich verder ook met vrienden..dat vind hij echt fijn..even weg zijn uit huis ..en juist daar doe ik zo mijn best om het weer gezellig en knus te maken..maar er hangen te veel herinneringen ..en ook staan er nog allerlei Y.* spulletjes in het zicht omdat we op sherpa zijn kamertje leeg moesten maken..
veel heb ik al smaen met Lex uitgezocht en naar stichting Wings of Support zijn 3 zakken kleding gegaan..nog lang niet alles maar het grootste deel wel..ik mag ook echt nog wel iets bewaren..
ook 1 grote zak knuffels is de deur uit..die gaan mee naar Chili waar ze uitgedeeld worden aan kinderen ter bemoediging..
wat snoezelspulletjes van Y* zijn naar zijn oude "school" gegaan en zo zijn wij aan het opruimen en kunnen we anderen blij maken en weten ook dat het goed terecht komt..

beetje bij beetje komen we er wel
gister was de begrafenis 6 weken geleden en vandaag heb ik samen met Alex de laatste stukken opgeruimd en een buxushaagje geplaatst..voor het monumentje zijn allerlei plannen maar denken  mensen ook na of ze ons hierbij willen kunnen helpen..midden nov. hoop ik daar meer duidelijk over te hebben maar dat komt vast ook goed
ook nu weet ik weer wat ik wil..iets met mozaiek..het gebrokene wil ik weergeven al die 1000-en aanvallen die mijn boy heeft moet doorstaan..dat alles moet een mooi geheel worden het volmaakte ..
voorlopig is dat dus nog niet klaar maar nu heb ik al wel en mooier plekje er van gemaakt..

beetje bij beetje komen we er dus wel

we zijn weer aan het werk en proberen plannetjes te maken hoe we onze tijd in willen gaan vullen..
we moeten opnieuw leren leven en dat komt vast goed

mogen veel kracht uit ons geloof halen maar voelen osn ook gesteund door alle lieve mensen om ons heen
alle kaarten belletjes en berichtjes die nog steeds komen het doet zo goed..
een lieve groet uit Laren  xx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten