zondag 10 maart 2013

uit evenwicht

al weer een half jaar was het afgelopen donderdag
een half jaar nadat Yerèll* zijn laatste adem uitblies en de strijd tegen het epi monster op kon geven

ik worstel flink om opnieuw de draad op te pakken
werk iedere week wel een paar uurtjes maar de 12 uur die ik hoor te werken dat red ik nog niet
merk dat mijn privé situatie me soms belemmerd in mijn werk
maar gelukkig heb ik lieve collega's om me heen die me steunen en blij zijn met wat ik wel doe en dat ik er ben
de cliënten zijn vaak ook blij want doordat ik nu therapeutisch werk heb ik vaak ook meer tijd voor de mensen en hun verhaal dat word op prijs gesteld

eigenlijk ben ik van alle zorgen ( in de breedste zin van het woord)   rondom Yerèll* vrijwel direct overgestapt in alle beslommeringen om de beste zorg voor Joey voor elkaar te krijgen maar het huidige kabinet in Den Haag maakt dat echt niet makkelijker mijn inziens snijden ze zo in de zorg dat ze alles wat er de afgelopen jaren is opgebouwd in een heel korte tijd kapot word gemaakt ..en daar is Joey de dupe van ..zijn test resultaten zijn eender als paar jaar geleden maar nu valt hij buiten de boot
volgend schooljaar geen rugzak meer , en op het lopende beroep rondom de CIZ aanvraag nog steeds geen antwoord ..probeer hoop te houden maar als ik alle stukken in de krant volg dan word dat ook een nee ..66% is hij in 1 jaar gekort op zijn PGB en van dat beetje wat hij over heeft kan hij nog maar weinig mensen ter ondersteuning op weg naar meer zelfstandig zijn inhuren ..veel kan hij echt zelf maar niet alles en waar velen bang voor waren lijkt realiteit te gaan worden voor ons ..onze knul krijgt niet meer de zorg die hij nodig heeft waardoor hij tussen wal en schip lijkt te gaan vallen en mss wel een thuiszitter word want dat woord is al gevallen...dat laat ik echt niet zomaar gebeuren ik probeer door te knokken voor mijn boy

jaren deed ik dat voor Yerèll* als een leeuwin voor haar welpen ben je er noemde een heel goede bekende het nu zal ik dat voor Joey doen

maar afgelopen vrijdag raakte een bericht flink
iets waarvan ik wist dat het zou gaan komen
maar toch kwam het onverwacht en hard binnen

Yerèlls vriendinnetje die we 2,5 jaar geleden in het WKZ mochten leren kennen en waar wij als moeders ook een warme band op mochten bouwen heeft ook haar strijd tegen het epi monster op moeten geven
weer een jong leven veel te vroeg voorbij
soms is het zo oneerlijk

na Yerèll* al de 3e bekende die ons ontviel
en waar ik het in mijn werk echt met regelmaat mee maak
raakt het me nu veel meer
en zorgt voor een emotie die ik maar gewoon toe sta

van de week mag ik samen met Alex in kleinere kring afscheid nemen en dat stel ik enorm op prijs want het maakt veel los maar ook wil ik het wel graag

ik kom er wel weer maar niet zo snel als ik van mezelf had verwacht
stapje voor stapje klim ik heus uit de kuil

3 opmerkingen:

  1. Dat nieuws raakte mij ook keihard ..... vind het zo erg, ook voor je naamgenote. Het lijkt wel alsof jullie kinderen net als een oud echtpaar niet zonder elkaar kunnen .... ze voelen het aan als er eentje ontvalt. Heel veel succes in je strijd voor goede begeleiding voor Joey. Vind het zo onrechtvaardig hoe ons kabinet momenteel tekeer gaat in de gezondheidszorg.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sterkte met alles, ook nu de zorgen weer gewoon doorgaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. vanavond afscheid genomen van eenheel bijzonder meisje ..alle emotie's lopen nu zo door elkaar heen maar dankbaar dat dit mogelijk mocht zijn ..in gedachte bij mijn vriendin en haar gezin xxxxx

    BeantwoordenVerwijderen