maandag 24 september 2012

de roes 7 sept -12 sept

mijn verdriet is niet minder maar wat ben ik blij dat mijn boy nu danst op de gouden straten ..verlost van al die nooit wennende epi-aanvallen en nooit meer geplaagd door het epi monster
heel mooi vond ik dat kort na het laatste zuchtje Alex en ik alleen met onze boy waren en Yerèll terug gaven in Gods handen Alex kreeg gebed op t hart en zo voelden wij ons dichtbij elkaar en ons geloof wat toch ook onze kracht is..

Joey is de eerste die we bellen en hij had het al door..een vriend is gelukkig bij hem en iemand van de woongroep haalt hem richting sherpa..nog voor dat we Yerèll de laatste zorg geven is Joey bij zijn broertje echt heel fijn voor mij als mama maar ooh zo zwaar voor hem..hij voelt zich leeg en alleen over..hoop zo dat ik hem daarbij kan en mag helpen..iemand anders van de woongroep brengt Joey weer naar huis want hij wil er niet zijn als Yerèll opgebaard word..prima ..ik zorg ervoor dat mijn boy er zoals altijd goed verzorgd bij ligt en dat mag gelukkig in zijn eigen bed in zijn eigen kamer..trek hem kleren aan die hij van mijn beste vriendin kreeg op zijn 16e verjaardag en ben wel tevreden over hoe mooi mijn boy is !!!!

vroeg in de nacht moet ik huiswaarts maar dat valt mij  zwaar ..mijn boy heb ik al los moeten laten maar nu moet ik hem daar ook nog alleen laten..later hoor ik dat personeel het zelfde gevoel had en bij hem in de buurt is gebleven ..op het waterbed in de woonkamer is gaan slapen..heel bijzonder hoe die meiden toch ook zo van mijn boy zijn gaan houden..

ik ben zo moe dus slaap eigenlijk nog redelijk wel die nacht maar word wel wakker met is dit een droom nee helaas de waarheid die ik al zolang wist maar waar ik eigenlijk nog niet  aan toegeven wil...
we rijden weer naar Baarn een zo vertrouwd ritje wat ik 4 jaar lang met zo'n grote regelmaat deed maar nu is het anders..
als we het kamertje in lopen lijkt het wel of Joey daar ligt..ze leken altijd wel op elkaar maar Yerèll lag nooit op zijn rug ..en als je niet beter wist zou je denken dat hij even lag te slapen..Alex en ik deelden nog van wanneer komt die volgende aanval ..zo onwerkelijk is het allemaal ook nog wel

de begrafenisondernemer is een heel vriendelijke man en eigenlijk regelen we alles in een vlot tempo want ik had al in mijn hoofd wat ik wil en eigenlijk wat ik vooral niet wil..ik vind dat we een mooie kaart  opstellen en de invulling van de week en de dienst bepraten we ook kort de invulling komt wel dat regelen weer andere mensen..200 enveloppen moeten we gaan schrijven en mijn  vriendinnen komen helpen ..zoveel had ik voorbereid maar ik ben plots van alles kwijt maar gelukkig lossen vrienden alles voor me op...we worden omringd door vele lieverds dat doet zo goed !!

opa en oma nemen afscheid van hun kleinzoon mijn boy en ooh wat doet het pijn om het verdriet van die mensen te zien..zij zijn er al die jaren voor hem geweest de laatste maanden ook dagelijks voor hun ontstaat er net zo goed een gat maar ik hoop dat ze dat samen weten te verwerken..46 jaar zijn ze samen getrouwd dus dat komt vast goed en ook hun hebben vast lieve mensen om hun heen

we rijden naar de bloemist om bloemen te regelen..Alex kent dat niet vanuit zijn geloof maar ik wil het wel hij vind het prima en gaat ook gewoon mee .. Joey en ik kiezen voor een hart Joey wil tussen de rode rozen 6 witte die symboliseren ons 6-en die achter blijven vind het wel heel mooi gedacht en zo merk ik dat hij nog veel meer overdacht heeft..het lint mag niet standaard zijn de kaart vind hij al te gewoontjes qua letterkeuze e.d. het lint krijgt de letters die hij uit kiest..prima hoor het is ook zijn bloemstuk voor zijn broertje !!!

ik kies bewust niet voor een massa afscheid nemen..mss ook wel omdat Yerèll nooit van al die drukte hield of dat ik mensen wil beschermen voor dat magere lijfje maar hoe ik nu de komende dagen invul daar kijk ik met een goed en fijn gevoel op terug
er komen genoeg mensen langs maar dat zijn mensen die Yerèll de laatste tijd nog met regelmaat bezocht hadden of met hem gewerkt hebben..het geeft ook nog goede en waardevolle momenten en ik durf nog te zeggen gezellig samen zijn avonden.. er is ruimte tot gesprek herinneringen ophalen ruimte voor tranen maar zekers ook een glimlach..want wat hebben we veel van die boy geleerd al die 16 jarenlang

zo kiezen we ook bewust voor een gezinsmiddag ..met de kinderen nemen we afscheid van Yerèll ook oma van Eck is daar bij..7,5 jaarlang kenden de van Eck-jes mijn boy en ook in hun hart had hij een plekje veroverd ..we zijn een poosje in Baarn maar eten ook met elkaar een hapje voor we uit elkaar gaan ..we merkten het al eerder het is goed en belangrijk om nu ook tijd voor elkaar te nemen !!!
de kinderen mogen zelf bepalen of ze voor de uitvaart van wo. nog willen komen en ieder vult dat op zijn eigen manier in

door alle medicijnen en het warme weer moeten we Yerèll die ma. kisten ..als we daarvoor niet kiezen moeten we mss di. wel helemaal dicht maar zo kunnen we er toch nog "bij"al is het kijken naar mijn boy onder de glasplaat..ook nu wil ik weer helpen telkens neem ik weer een beetje meer afscheid van mijn boy.. en ooh wat doet het pijn maar ik voel ook zekers de rust en de kracht

vele post komt er binnen ..vele mailtjes ontvangen we de eerste dagen al en zo merken we ook dat het wo. in de afscheidsdienst wel eens druk kan worden

zo ook bereiden met de dominee van sherpa ook de dienst voor en zijn we dankbaar en blij als we horen dat Reinier die tegenwoordig zijn eigen gemeente in Friesland leidt terug wil komen om de preek te doen..Reinier eigenlijk nu een vriend van ons ..maar door Yerèll is dat ontstaan en zo zijn er veel meer mensen op ons pad gekomen..Ruloff de muziek therapeut van Yerèll de laatste 2 jaar wil ook mee doen binnen de dienst de juffen van de boemerang gaan iets doen de woongroep Joey en ik maar ook Aniek Yerèlls bezoekvriendinnetje krijgt een plekje ..mensen uit onze gemeente willen een koortje vormen het word vast een waardig mooi afscheid..waarin God ook een plekje krijgt

niet iedereen heeft de kracht om naar de dienst te komen..omdat de situatie te dichtbij hun eigen leventje komt..een heel goede vriendin komt daardoor een avond voor de begrafenis naar ons toe..en daar ben ik zo dankbaar voor ..ik twijfelde of ze dat wel moest doen want ik ben haar verkeerde voorbeeld zij moet wss. binnenkort ook haar kind loslaten ..we hadden al gebeld maar er even fysiek voor elkaar mogen en kunnen zijn doet zo goed !!!! ik weet dat ze er die wo. echt heel de dag met haar gedachten bij is geweest was anders ook wel gebeurd maar nu toch met een "specialer gevoel"

die wo. wil ik eigenlijk niet opstaan ik wil niet ..maar het moet en eigenlijk word het ook wel een erg warme fijn e dag in mijn gevoel..als gezin sluiten we de kist zijn er bij als de bewoners op hun eigen manier afscheid nemen voor we naar de kerk gaan..personeel van de woongroep rijd Yerèlls kist ri. de kerk ..ook hun zijn in een gat gevallen zolang zat er veel tijd en zorg in mijn boy..

de kerk zit overvol en soms springen de tranen in mijn ogen  als ik zie wie er allemaal zijn ..wat doet dit goed..de dienst verloopt precies zoals ik bedacht had.. ik lees de levensloop voor Joey een klein stukje en laat het nummer van Racoon draaien met daarin de regel I'm proud to be your brother.. zoals eerder genoemd heeft ieder zijn eigen stukje in de dienst maar word het 1 geheel
we collecteren voor de EVN ..E-plus de "groep"die we leerden ekennen en waar we ons zo thuis mogen voelen..we willen graag een klein steentje bijdragen voor dit goede doel en velen lijken onze mening te dlen want de collectezakken lijken goed gevuld
de condoleance er achter aan verloopt prima er word gezorgd voor de inwendige mens voordat we naar de begraafplaats in Laren gaan daar brengen wij als gezin Yerèll zelf naar zijn laatste plekje en op het kerkhof zijn ook erg veel mensen..
veel bloemen "sieren "zijn graf en die plek zal ik vaak nog bezoeken..ik hoop dat het een plek mag worden waar ik mijn rust mag vinden
we horen dat er ruim 250 mensen waren ..onbeschrijfelijk hoe warm dit voelde ...

maar eind van die wo. sluiten we af met ons eigen gezin..we moeten met elkaar verder ..dat lukt ons vast maar hoe dat is nog niet te overzien..

1 opmerking:

  1. Wat heb je alles toch weer mooi kunnen schrijven. Maar wat zwaar moet het ook zijn geweest.

    BeantwoordenVerwijderen