donderdag 27 september 2012

ons leven is zo anders

16,5 jaar lang stond mijn leventje dagelijks in het teken van alle zorg rondom Yerell
ik deelde dan wel de zorg met allerlei mensen die mee zorgden maar ik ben altijd heel dichtbij betrokken geweest en gebleven
tot een kleine 2 jaar geleden kwam Yerell nog nachtjes hier thuis logeren en al veel langer eigenlijk sinds hij echt uit huis ging waren de ma,do, en za. echt voor hem..kwam hij niet thuis ging ik op zijn woongroep mee zorgen ..bracht hem zelf naar bed kroelde lekker we lazen een boekje of luisterden muziek..op zaterdagen zekers toen hij nog in hilversum woonde ging ik samen met mijn moeder met hem de stad in en aten we een croissantje jam bij een vast adresje
alle gesprekken deed ik zelf..doktersbezoeken enz ik was er bij
lag Yerell in het zh. dan was ik daar ook
Alex heeft mij nooit zonder alle betrokkenheid en de tijd die dat kostte gekend en moet er nu ook aanwennen dat ik gewoon s´avonds het journaal mee kijk en niet binnen kom lopen als net het weer begint..
want zekers het laatste jaar was ik dagelijks bij mijn boy en soms wel meerdere keren per dag .. de laatste weken van zijn leventje woonde ik volledig daar
Sherpa heeft mij ook altijd de ruimte gegeven om bij mijn boy te zijn ..door daar soms te slapen hoefden we niet naar het zh
Ik kijk echt met een goed en voldaan gevoel terug op hoe ik het al die jaren gedaan heb
een verpleegkundige uit het WKZ noemde mij altijd de leeuwin voor haar welpen want kwam niet aan mijn  boy..ik deed alles voor hem en cijferde mezelf vaak weg
nu is alles totaal anders en zoals een lotgenoot zei ..je moet opnieuw leren leven want je bent nu zelf aan de beurt

tja hoe ga ik dat allemaal doen..ik kan weer vol aan het werk gaan of aan de opruim hier in huis maar de dokter en de psychologe die ik het laatste jaar bezocht om al te leren omgaan met het gat wat komen ging..weten bijna zekers als ik dat doe dan stort ik over een poosje in omdat ik niet geland ben ik de hele situatie

Alex heeft van zijn baas 6 weken de ruimte gekregen om alles even te laten landen en tot rust te komen van de hectiek van de laatste maanden..een combinatie van ziek zijn en verlof..maar dankbaar zijn we voor het begrip..zelf weet ik nog niet hoe mijn werk daar over denkt..door ziekte en vakantie heb ik pas morgen een gesprek maar ik hoop ook die ruimte te krijgen en vanaf 22 okt ook weer rustig aan mijn werk op te pikken..maar af dat lukt
mijn emotie komt er met grote regelmaat uit ik hoef maar iets van Yerell tegen te komen of ik breek ..en tja het hele huis ligt vol herinneringen aan mijn boy..gister dachten Lex en ik we gaan boven even aan de gang ik had zelf al mijn kledingkast aangepakt maar die kast kan ook wel  daar in die kast valt het wel mee maar zelfs daar kwam ik iets van mijn boy tegen ...het is allemaal ook heel logisch maar ik ben zelf vaak erg hard voor mezelf ..niet zeuren doorgaan maar dat lukt gewoon niet

ik mis mijn boy echt enorm..het gat is groot de tijd die ik over heb weet ik nog niet goed in te vullen maar dat komt allemaal wel weer dat heeft echt de tijd nodig

we zijn lid geworden van de bieb..ja Alex is ook weer met lezen begonnen want door zijn gebroeken enkel kon hij ook niet vel kanten uit en vind er ook een plezierige afleiding in..en al is mijn concentratie laag , een boek daar kan ik wel rust in vinden..na een wat luchtigere roman ben ik nu in haar naam was Sarah ..begonnen een heel verdrietig verhaal maar ook wel een heel mooi verhaal
de tv laat ik liever uit..al was ik al nooit een tv kijkster ..er zijn maar weinig leuke intressante dingen tegenwoordig..ik kijk graag medisch programma´s maar nu maar even niet 
dagelijks pak ik een regelding op ..maar ondertussen lijken alle overheids te regel dingen wel rond te zijn..
we hebben genoeg aanloop dat komt nu steeds meer opgang de postbode komt met dagelijkse regelmaat nog een stapeltje kaarten-brieven brengen..ruim 200 reacties kregen we via de post ..ook de mailbox raakte vol met veel lieve berichten ..en de telefoontjes doen me ook goed

de dokter zei ook tegen Alex zorg dat ze er over blijft praten en als jij daar geen zin in hebt stuur er dan naar een vriendin want praten is nu erg belangrijk..ook vind ik veel rust in van me afschrijven..van een heel goede vriendin heb ik een mooi boekje met een prachtige pen gehad en daar heb ik mijn dagboek van gemaakt...dan hoef ik ook niet alles bij Alex neer te leggen die er trouwens echt wel voor me is en wil zijn

ik wil namelijk bijna iedere dag wel even langs de begraafplaats om al die talloze bloemen toch zo goed mogelijk te verzorgen ..maar als ik alleen ga dan breek ik nog meer en kom meer onrustig thuis ..als we samen gaan kunnen we het ook samen een `plekje ` geven... we zijn ook al aan het brainstormen hoe we de plek straks willen ´vormgeven´en volgende week gaan we met iemand praten die ons er mss bij kan gaan helpen..tuurlijk net als de dienst niet standaard..wat krijgen we er daar een warme reacties op zeg het is echt een dienst geweest waar velen zich thuis hebben mogen voelen en zoals iemand ook vroeg de Heilige Geest rondwaaide..de collecte die we daarin hadden heeft ruim 600 euro voor E/plus opgeleverd en dat is echt zo´n mooi bedrag waar weer een voorlichtingsboekje mee gemaakt kan worden..

lotgenoten contact ik leerde het pas een jaar of  7 geleden kennen maar ben er zo blij en dankbaar mee ..er zijn echt vriendschappen uit ontstaan en die hoop ik ondanks dat ik de epilepsie werled nu meer aan de zijlijn mag gaan volgen niet zo maar kwijt te raken..
en die boekjes zorgen er voor dat jonge ouders niet zelf te hoven ontdekken hoe alles in elkaar zit wat wij wel moesten..
juist uit deze groep krijg ik nu veel telefoontjes en al ben ik het verkeerde voorbeeld ..ze willen er gewoon voor me zijn en helpen me ook werkelijk..maar net zo blij ben ik met al die anderen !!!
Alex zegt terecht vaak ben blij dat ik een groot netwerk heb..

de kids verwerken het ook alle 4 op een andere ..hun eigen manier..komen met regelmaat aanwaaien vanuit Werkhoven of doen een belletje berichtje ri. hier..en Joey zoekt vooral het buiten de deur..was van de week gaan dwalen om ons er niet mee te belasten maar ik hoop dat het gesprek wat we met hem hadden positief geland is ..want ik wil mijn kids echt ook al heb ik zelf verdriet en weet daar nog niet goed raad mee blijven ondersteunen..heb wat boekentips gekregen maar ook vooral tijd mogen we er voor nemen

we vervelen ons dus niet en proberen heel langzaam aan ons leventje op te pakken

vorige week had Ada haar verdediging van haar eindscriptie en daar waren we bij..ze haalde een 8,4 en daar zijn we supertrots om..helaas kan ze haar diploma niet meteen ophalen omdat 1 docent een beoordeling niet ingevoerd heeft haar studie loopbaan begeleider helpt haar hier nu bij want sommige mensen zijn erg koppig-nalatig  in reageren ..Joey doet het best goed in Rotterdam het lange reizen is niet altijd leuk maar de mentor die we vorige week spraken tijdens een voorlichtingsavond is erg tevreden over hoe mijn boy het ondanks de privésituatie doet.. Dirk heeft bijna alle theorie voor zijn studie afgerond en vult zijn dagen vooral met zoeken naar de juiste stageplek ..maar dat is in deze tijd echt niet simpel we lazen het van de week ook weer in de krant..hij komt met regelmaat een dagje hier aanwaaien gezellig voor hem maar zekers ook voor Alex..Annet heeft het weer naar haar zin op de Passie ..de havo is wel weer wennen dagelijks lange dagen en huiswerk..daarbij een baantje in de supermarkt om een centje bij te verdienen ze heeft een volle week.
.
dankbaar met jullie allemaal die op welke manier dan ook ons ondersteunen en meeleven

een lieve groet uit Laren xx

1 opmerking:

  1. Wat heb je het toch weer goed verwoord. Denk idd de komende tijd maar veel aan jezelf, en blijf over alles praten.
    Raakvlakken blijven er altijd wel met vriendinnen toch, dus weet niet waarom sommigen daar mee zouden moeten stoppen. Dus gewoon blijven vertrouwen dat men naar je toe blijft komen.
    Een dikke knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen