maandag 30 juli 2012

vast geen onwil

ik loop op mn tenen
probeer mijn hoofd boven water te houden
dagelijks denk ik weer mannetje wat ben ik toch trots op je jouw doorzettingsvermogen daar kan ik zo veel van leren
er komt veel bezoek dat doet goed en is fijn
we krijgen ook op alle andere manieren erg veel meeleven


maar ik merk ook steeds vaker dat mensen er geen raad mee weten

er worden woorden geuit die me zo pijn doen
noem het maar de machteloosheid van de ander maar het zorgt bij mij toch ook voor een lastig onderbuikgevoel

hij kan toch beter dood zijn
heb je ook eindelijk tijd voor Joey want die komt nu tekort
waarom stop je niet met alle voeding enz dan is het zo over
ieder huisje draagt zijn kruisje
wanner gaat hij nu echt dood je roept het al zolang

allemaal opmerkingen die ik eigenlijk niet wil horen
ik noem er maar een paar maar er worden er nog veel meer geroepen

het leven van Yerèll ligt in Gods Hand..wij als mensen om hem heen begeleiden hem zo goed mogelijk in dit laatste proces
juridisch zijn er hier in nederland ook nog zoveel regeltjes dat dat laatste spuitje wat maar geroepen word echt niet zomaar mogelijk is

voelde even mijn behoefte om dit op "papier "te zetten in de hoop dat we mogen en kunnen doen wat we moeten

genieten van een hele zware tijd en niet al die beslommeringen er om heen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten