blij boos verdrietig kortom weet t niet meer..

Joey kwam gister thuis met zijn voorlopige uitslag van zijn veiligheidsexamen vorige week..10 fout en dat is goed..je mag er 12of 13 hebben..dus hij heeft dit onderdeel van zijn examen positief afgerond..verder is hij nu super druk met zijn eindproject..een eigen bedrijfje starten in reclame..dus naam verzinnen logo ontwerpen en die weer op o.a. een visitekaartje, raam auto en textiel verwerken..5 weken lang heeft hij hier de tijd voor en zelf zegt hij nog op zijn bedachte tijdschema te lopen..komt goed dus maar t zorgt hier thuis wel voor ee flink stuiterballetje..ach komt allemaal wel weer klaar..
vanmiddag hebben we zijn afrondend gesprek met de intern begeleidster en ambulant begeleidster en zelf maakt hij zich daar niet druk om dus dan moet ik dat ook maar niet doen..
de jeugd van tegenwoordig ze zitten toch heel anders in elkaar als ik vroeger voor mijn idee..of zou ik gewoon te oud worden om dat nog goed te herinneren..hihi

Lex kids komen natuurlijk altijd wel met regelmaat hier maar nu door de situatie rondom Yerell alle 3 kort achter elkaar en 1 voor 1 wat ook wel weer fijn is want ieder verwerkt emotie toch weer anders..en je komt ook weer meer tot individuele gesprekjes alleen maar fijn !!!
maar student zijn in deze tijd is ook niet simpel..Dirk is al een poos op zoek naar een geschikte stageplek maar die is echt niet zomaar gevonden..een tijd waarin het toch al niet echt goed gaat en overheid en bedrijven juist op veiligheid lijken te bezuinigen..en dan vooral op het hogere nivo logisch wel maar juist lastig voor Dirk nu....theorie heeft hij bijna afgerond dus dat is dan wel weer handig maar wie een plek weet op het gebied van  integrale veiligheid ..we horen het graag
Annet heeft ook een probleem met haar studie..ze heeft juist zo veel lol in haar kappersopleiding maar is te traag..en tja een kapster moet snel kunnen werken..wat ze doet doet ze wel voldoende maar toch kreeg ze het advies om over een andere opleiding na te gaan denken... maar wat dan ??? zelf denkt ze nu aan iets in de parfumeriebranche maar of daar straks werk in is?? ik riep natuurlijk meteen de zorg maar daar ziet ze niets in..wat het gaat worden..lastig nu zo aan t eind van het schooljaar als de open dagen al voorbij zijn..iets in de horeca of het toerisme dat zie ik er ook wel doen..maar zelf lijkt ze dat minder te vinden..gelukkig is ze nog jong en heeft dit jaar zekers ook veel geleerd maar jammer is het zekers ook..
Ada is momenteel erg druk met het afronden van haar studie..haar scriptieconcept is nagezien en ze is nu met wat verbeterpuntjes bezig..als je heel de week werkt is dat best lastig want ze maakt lange dagen..fijn hoor dat ze op haar stageplek kon blijven en het daar ook echt naar haar zin mag hebben..haar autootje bevalt goed en vanavond komt ze hier dus gezellig mee eten om ook bij Yerell te gaan kijken..

Yerell die heeft het super zwaar zit nu al weken in een ncse tja dat lijkt momenteel niet eens het ergste de bijkomende problemen maken het voor hem alleen nog maar zwaarder...hij houd geen voeding binnen een maag / darm probleem lijkt het maar moet je hem nu naar het zh brengen en daar allerlei onderzoeken aan doen..narcose kan hij niet aan daar is hij te zwak voor..het is echt niet simpel
want de epi is en blijft maar hij krijgt er steeds meer bij heeft vaak zuurstof nodig als comfort omdat hij zo dipt..ligt hele dagen op bed omdat hij niets meer aan kan..
en waar wij allemaal blij zijn met eindelijk mooi weer word mijn boy er echt niet blijer van ..ieder zonnestraaltje wekt epi op..licht hij an het al maanden niet meer verdragen..sinds 30 jan leeft hij in het donker..mijn boy die altijd zo graag buiten was en zo kon genieten van de wind door de bomen ..nu maken we zijn betere momenten aangenaam met snoezellicht en muziekjes..

donderdag komen de dokters uit het wkz naar mijn boy en gaan we nieuw beleid bepalen..spannend wel maar of we nog iets kunnen..pillen zijn er niet meer en als er iets nog even iets doet dan is het maar voor kort..andere behandelopties hebben we ook al gehad of waren niet geschikt..ik ben er hel verdrietig om gun mijn boy zoveel meer..

dagelijks ben ik uren bij mijn boy ..soms help ik mee met zijn verzorging soms zitten we saampjes uren stilletjes in het donker en genieten we van ons samen zijn..dankbaar ook dat we gewoon op sherpa kunnen zijn waar alles ook is ..want in het zh had ik er continu bij moeten zijn en nu heb ik toch ook nog tijd voor de anderen en kan in mijn eigen bedje slapen waar ik toch het best tot rust kom..

thnx aan iedereen die om ons heen staat..ons verrast met bezoekjes post bloemen berichtjes enz...het doet zo goed..

oeps door dit blog tikken moet ik me nog haasten want ik mag naar mijn psychologe..even van me af praten en er ook nog goede tips krijgen..

tot een volgend blog maar weer
liefs Astrid