lachwekkend

soms snap je echt niets meer van alle burocratie die Nederland laat zien hoor
vorige week trof ik bij Yerèll post aan van de gemeente Baarn..de leerplichtambtenaar wilde weten waarom Yerèll niet meer op school zat en wat voor werk hij nu deed..pfff je word er telkens eigenlijk wel weer verdrietig om want als ze het woonadres checken weten ze dat het op sherpa is en dat daar mensen wonen met een beperking waardoor ze niet mee kunnen doen in de maatschappij..
een hele brief moest er ingevuld worden en heb de beste ambtenaar eens uitgenodigd voor en kop koffie op de vechtstr. dan snapt hij direct waarom Yerèll niet naar school gaat

rondom Joey een soortgelijk geval..we hebben met elkaar het besluit genomen dat we hem willen gaan aanmelden voor begeleid kamer wonen..maar omdat hij wss . volgend schooljaar in Rotterdam naar school gaat omdat daar de opleiding zit die het beste aansluit op deze opleiding en daar een vakcollege zit..dachten we dus niet meer aanmelden voor het traject in deze regio maar daar maar direct in Rotterdam ..krijg je papieren terug dat de wachtlijsten wel 2 tot 3 jaar kunnen zijn terwijl de brochure vermeld dat het juist voor studerende "autisten" een geschikte plek is..tja 2 jaar geleden zat Joey nog op het VMBO wisten we echt nog niet hoe alles verder zou verlopen ..aan aanmelden voor kamertraining denk je dan toch helemaal niet
Joeys begeleider nu er op aangesproken maar hij wist niet goed wat er op te zeggen..Joey krijgt spoedig een nieuwe traject begeleidster die ons daarin moet gaan helpen...maar hoe snel daar plek is???

den haag wil bezuinigen toch? nou dat kan denk ik door veel efficiënter te gaan werken
gewoon even langs het gemeente huis  kan niet meer je moet eerst een afspraak maken
het ouderenloket is gesloten en mensen kunnen via mobiel of internet nog wel  contact zoeken met de voor hun vertrouwde mw. die jaren lang 3x per week kantoor hield in het wijkcentrum

ik weet echt niet waar we naar toe gaan maar ik probeer er maar om te blijven lachen
geniet van de vrije momenten die ik heb doordat ik dit kalenderjaar alle vakantie uren die er van de afgelopen jaren  stonden ga op maken
eigenlijk heb ik die tijd ook wel nodig want al de afspraken rondom de boys vragen veel tijd..je hebt de afspraak om zeg 3 uur maar als je een kwartier later binnen geroepen word dan bof je...maar als je zelf te laat komt word de afspraak verzet...

afgelopen zondag was ik met Joey naar een jeugddienst in Loosdrecht waar Kees Kraayenoord voorging en wat liederen zong..hij was vertraagd doordat het op de weg drukker was als hij dacht en daardoor begon de dienst iets te laat want de soundcheck was uitgelopen ..een extra nummer als gift voor het wachten en je hoorde niemand..heel ludiek kan je dus ook het probleem oplossen

lachen je hebt het op zijn tijd echt nodig..een glimlach van Yerèll krijgen maakt al zoveel goed..hij heeft het momenteel weer zwaar plots had hij koorts en dan is het weer erg spannend..vorige week een flinke aanval waardoor de ambulance weer voorkwam maar gelukkig leeg weg reed..het had een moeder zoon middag moeten worden met een bezoekje aan theatergroep de lachende zon maar helaas dat werd het niet maar wel konden we op sherpa blijven en dat maakt toch al weer veel goed
morgen belt zijn arts weer want ook zonder duidelijke verklaring valt hij af en dat kan natuurlijk niet zo maar als je medicatie op maximale doseringen staat...
we houden vol en strijden en knokken met ons knulletje mee genieten van de goede momenten en nemen zijn lach als extra beloning die slaan we op
6 febr hoopt hij 16 jaar te mogen worden..uitgebreid viere lukt niet meer maar met onze kids en opa en oma hopen we er toch iets leuks van te maken..wie nog meer wil..post of samen met As er heen het kan altijd !

dankbaar ook dat ik mijn knullen nog zo dichtbij me mag hebben want het drama in Huizen...zo te doen met de ouders die zo plots hun meiden moesten loslaten door een noodlottig ongeval tijdens een logeerpartij giebelend waren ze aan de badpartij begonnen en de afloop weet iedereen wel uit de krant..1 van onze gemeenteleden is juf op de getroffen school de meiden kende ze wel ..een broertje zit bij haar in de klas...heel dichtbij komt het verdriet dan..hoop zo dat die mensen de kracht mogen krijgen om weer eens een lach op hun gezicht te krijgen al snap ik goed dat dat nu even niet zo is...

lachen volgend weekend tref ik mijn collega mama vriendinnen weer en dan weet ik nu al dat er buikpijn van het lachen zal volgen maar ik kijk er nu al naar uit ...maar voor die tijd zal ik zekers ook leuke dingen mee maken en dankbaar dan een glim rond mijn mond toveren...

tot een volgend blog maar weer...