zondag 16 juni 2013

de eerste helft van juni in een notendop

de maand is al weer over het midden heen... kreeg al mailtjes As beleef je niks meer
jawel genoeg maar ik verveel me ook niet mijn agenda was lekker gevuld en er bleef dus weinig tijd voor een blog schrijven over

Joey is weer thuiszitter.. zijn baantje bij het restaurant binnen de proeftijd onderbroken doordat Joey vastliep op communicatie .. dan kan de psychiater wel zeggen dat hij functioneel autist is .. het niet kunnen relativeren blijkt de oorzaak in miscommunicatie geworden te zijn
Joey kreeg een "standje" heeft dit zich zo aangetrokken en letterlijk genomen dat het zich in zijn koppie een bom is gaan vormen en hij dacht dat het niet meer goed ging komen had hij dit nu naar ons of wie dan ook geuit dan had er nog een gesprek gepland kunnen worden maar we kwamen er pas 6 dagen later echt achter ..en het bedrijf had al weer een ander aangenomen
Het niet noemen van ik heb een vorm van autisme is voor Joey een issue want hij wil niet anders zijn maar als hij het nu wel benoemd had dan was er wss. meer begrip geweest vanuit de andere partij

Hij stelde wel meteen de conclusie; ik wil alleen maar werken in de branche waarvoor ik geleerd heb en een nivo 2 diploma gehaald heb.. de reclamebranche .. beletteren in breedste zin van het woord ook wel SIGN genoemd ..waar ze volgens mij momenteel ook wel de economische crisis ervaren..hij ging fanatiek aan de slag met solliciteren maar nu ruim 3 weken verder is hij er wel achter dat hij toch aan bepaalde eisen moet voldoen die hij nog niet waar kan maken daar moet hij nu mee aan de gang en werken in en sector die minder leuk is lijkt even niet onneembaar want om dingen te kunnen ondernemen moet er toch geld verdiend worden
Hij wil het allemaal zelf op gaan lossen dus ik probeer wat afstand te nemen maar soms jeuken mijn handen want het tempo waarin aktie word ondernomen kan soms echt wel wat kruit gebruiken maar dit probleem zie ik niet alleen bij Joey veel andere leeftijdsgenoten doen het op de zelfde manier .. komt goed is een zinnetje wat veel gebruikt word en daar houd ik me maar even aan vast

als het goed is gaat hij zich ri. het werkplein wenden waarvan uit hij hoopt cursussen op gebied van de beste sollicitatiebrief e.d. te kunnen gaan volgen
via een goede bekende kreeg ik de tip dat er een uitzendburo speicaal voor mensen met en ass. moet zijn , online contacten hielpen me verder zoeken ,maar die zijn voornamelijk gericht op de ict sector blijkt een ochtendje nabellen maar ik blijf open staan voor tips om mijn knul zo snel mogelijk weer lekkerder in zijn vel te zien zitten en ook dat hij weer in een ritme mag leven wat volgens mij wel belangrijk is
nu is lang in bed liggen , veel computeren, hangen met vrienden die vaak ook geen school of werk hebben , waardoor het echt midden in de nacht is voor ze thuis komen zijn daginvulling en zelf breekt dit mij op want je ligt toch te wachten tot je hem thuis hoort komen maar wij moeten wel gewoon werken en leven in een volgens mij dagelijks logischer ritme

werken door alle bezuinigingen vanuit Den Haag heb ik toch wel een onderbuik gevoel over mijn eigen  baan ,er was een voorlichtingsbijeenkomst van mijn werkgever waar  het een en ander werd uitgelegd over de plannen die nog met de bond moeten worden besproken en echt helemaal worden uitgewerkt .. zoveel mogelijk handen aan het bed is wel de stelregel maar ze gaan ook naar nivo's kijken en door de zorg rondom Yerèll* heb ik mijn scholingen niet echt trouw gevolgd ben dus ook niet meer 100% bevoegd om allerlei handelingen te doen.. door mijn kleinere contract , wil wel meer en draai ook zekers meer uren als het nodig is , voel ik me een makkelijke prooi .. in september is er meer duidelijk .. probeer het maar van me af te zetten en over me heen te laten komen maar met de onzekere toekomst over Alex baan komt het echt wel met regelmaat terug in mijn gedachten...
want Alex werkt bij een sociale werkvoorziening wel als ondersteunend leidingegevende dus hij stuurt jongens aan maar ook daar word er vanuit Den Haag flink  in de arbeidsplaatsen gesnoeid .. daarover heen Alex gezondheidsprobleempjes ook zijn onderbuikgevoel is niet altijd optimistisch.. wat verander je er aan ..
duidelijk is nu dat hij een hernia heeft .. wss. door jaren lang fysieke belasting en het hoveniersvak is natuurlijk geen licht werk.. hij werkt sinds 2 weken alleen de ochtenden en door advies van de bedrijfsarts ook met een iets langere pauze als normaal zodat zijn lijf iets meer tot rust kan komen.. helemaal thuis zitten is de oplossing niet vinden we zelf en dat delen ze gelukkig
een therapeute heeft hem al tips en oefeningen gegeven , deze week bezoeken we de arts waar naar we zijn door verwezen door de orthopeed die de hernia vast stelde en eigenlijk zei opereren lijkt de enige optie
zelf hoopt Alex dat er dan snel een datum geprikt kan worden want de pijnen zijn soms echt niet meer te dragen .. daar wil hij na ruim anderhalf jaar echt wel verbetering in zien

en onze banen we blijven maar vertrouwen dat onze jarenlange ervaring ook een plus kan zijn .. daarbij zijn we allebei ook breed inzet baar door die ervaring ..laat dat de  doorslag gevende factor  zijn ??!!

druk zijn we ook met de verkoop van onze rolstoelbus..
http://www.marktplaats.nl/a/auto-s/ford/m684099568-ford-transit-2-2-rolstoelbus.html?c=8c285449651fa109c354bbabe740c1b&previousPage=lr
 hadden het al in jan. geprobeerd en ons er eigenlijk bij neergelegd we rijden hem zelf gewoon nog een poos en de verhoogde wegenbelasting nemen we maar voor lief.. via een din werden we geattendeerd op een aktie binnen marktplaats die mensen die in een relatief kleinere vijver moeten viussen voor een koper ondersteund konden worden.. ik dus onze situatie gemeld.. warden we uitgekozen.. 1 middag lang kwamen 3 mensen van een online reclame buro naar hier voor foto's een filmpje en het opstellen van de advertentie.. we hebben ook genoeg reacties maar of ze lijken niet te beseffen dat de bus pas 4 jaar oud is of krijgen de financiering niet rond .. we laten het maar gebeuren .. en als we hem niet kwijt raken rijden we hem gewoon zelf nog een poosje want ook emotioeel ligt het mij zwaarder als ik verwacht had de bus weg te doen.. hoeveel km's heb k er niet  gereden met mijn boy er in.. dierbare herinneringen die ik koester !!!

gebeurd er ook nog iets leuks daar in Laren kan je mss wel denken want het bovenstaande klinkt niet heel vrolijk..
ja !!!
ik heb mij ingezet voor de collecte van het Nationaal Epilepsie Fonds .. 9 uurtjes ben ik langs de deuren hier in de buurt gegaan en heb me weer verbaasd dat het gevoel waarheid werd.. je kan het het beste  gewoon in de straatjes met veel huizen langs de deur gaan .. de grotere huizen verkopen nee of hebben het lef om gewoon de deur gesloten te houden... mijn bus woog aardig wat en blijkt bijna 350 euro opgeleverd te hebben ... een ehel mooie opbrengst en volgend jaar wil ik het zekers weer doen maar dan hoop ik ook meer met mensen hierin Laren huis aan huis te mogen gaan want nu was ik de enige ..  dus wie er in de eerste week van juni paar uurtjes vrij wil maken meld je gerust dan geef ik het wel door aan Maarten de regiocoordinator voor Blaricum en Laren

en ondanks het verdriet wat er zekers was ,het gemis duidelijk gevoeld werd mag ik terug kijken op een fijne verjaardag .. het weekend waren er al goede vrienden van verder weg en op de dag zelf van s'morgens half 11 tot rond middernacht was er bezoek die mij vreselijk verwenden maar ook de dag door hielpen .. zaten we met zijn 7-en aan tafel en hadden een simpele maar bovenal handig en sneller klaar .. pasta maaltijd die toch heel feestelijk en goed smaakte
maar behalve lijfelijke aanwezigheid waren er ook de stapel post .. werden er bloemen bezorgd ,telefoontjes en berichtjes via de computer.. het deed me allemaal echt goed
ik merkte ook weer dat Yerèll echt door veel meer mensen gemist word dan ik me soms besef

ook was er de bruiloft van Alex nichtje .. het eerste kleinkind van mijn schoonmoeder wat haar jawoord gaf .. al maanden leefden er met de hele familie naar toe .. mss ook wel door het kleidingsadvies.. no jeans en no white for the lady.. maar ook het word classy werd genoemd en dat kan je echt heel breed intrepetreren bleek als je het op google in tikte
maar wij met zijn 6-en waren qua kleiding goed geslaagd op de valreep vond Annet nog goede schoenen die ze net als wat Maxima in een intervieuw noemde aan de kant zwiepte tijdens het dansen toen ze toch nog niet heel lekker bleken te zitten maar ook Ada werd door blaren geplaagd .. maar ze waren niet de enige langs de kant van de dansvloer lagen veel behakte schoentjes
maar het was een heel fijne avond .. leuk om met zijn allen bij elkaar te zijn en alle neefjes en nichtjes zo met elkaar zien optrekken want vaak zien ze elkaar niet echt .. deze gelegenheid bond echt samen xx
de locatie http://www.finley.nl/ was prachtig , het weer super
nee met een heel mooi gevoel mogen we op deze bruiloft terug kijken het bruidspaar zag er stralend en mooi uit ...en ik was  zelf ook wel heel trots dat ik mijn feestelijke outfit 2 maten kleiner kon kopen als een half jaar geleden .. 7 kg ben ik sinds 1 mrt kwijt en dat is me schijnbaar ook goed af te zien

dankbaar blijf ik met de ontstane vriendschappen in de loop der jaren met hulpverleners rondom ons gezin ... er kwam iemand die we toch al ruim 10 jaar kennen door het steunpunt Mantelzorg een bezoekje afleggen wat ik zekers waardeerde maar dankbaar ook voor de ontstane contacten met  lotgenoten uit de Epilepsie wereld .. verdriet bind ook samen .. afgelopen weekend kregen we bezoek van goede bekenden die net als ons het afgelopen jaar hun zoon hebben moeten los laten .. we zagen ze altijd op de ouderweekenden van de EVN en onze mannen hadden een klik reden om af te spreken en al was er het verdriet .. er was zekers ook gezelligheid

behalve alles wat ik noem was er ook nog de verjaardag van mijn vader .. dokterbezoekjes rondom Alex .. hadden we toch ook nog tijd om te klussen hier in huis is al het schilderwerk in de huiskamer nu klaar en hebben we behang besteld .. stapje voor stapje word ons huisje steeds meer een paleisje .. hebben we een flinke tuin en moestuin die in dit seizoen veel tijd vragen

het betere weer lijkt er aan te komen dus meer buiten leven lijkt er ook weer in te zitten
proberen te genieten van mss  kleinere gewonere dingen als lekker eten, een wandeling, maar dat is voor mij geluk xx en Yerèll is daar heel vaak blij door alle fijne  herinneringen die we hebben
daar laadt mijn batterijtje van op en daar door houd ik het vol..

maar daarnaast is er natuurlijk ook mijn geloof.. mijn trouwe rots wanneer ik wankel
http://www.youtube.com/watch?v=H9vif7hgRTc

Geen opmerkingen:

Een reactie posten